Art. 29. 1. Jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, w celu wykonywania
nadzoru specjalistycznego, dokonują kontroli i oceny działalności podmiotu
leczniczego oraz innego podmiotu prowadzącego działalność w dziedzinie
krwiolecznictwa na zasadach określonych w przepisach o działalności leczniczej, w
szczególności w zakresie:
1) czynności i badań związanych z przetaczaniem krwi i jej składników;
2) badań immunohematologicznych na potrzeby krwiolecznictwa.
2. Jednostkom organizacyjnym publicznej służby krwi, o których mowa w ust. 1,
udostępnia się dokumentację medyczną na zasadach określonych w odrębnych
przepisach, w zakresie niezbędnym do wykonywania kontroli i nadzoru.

Art. 29a. 1. Jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w
art. 4 ust. 3 pkt 2–4, prowadzą system czuwania nad bezpieczeństwem krwi i jej
składników pobranych, badanych, przetwarzanych, przechowywanych, wydawanych
lub rozprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej
„systemem czuwania”, który umożliwia prześledzenie drogi krwi i jej składników od
dawcy krwi do biorcy krwi i odwrotnie. Systemem czuwania są objęte podmioty
lecznicze, w których dokonuje się przetoczeń biorcom krwi.
2. Dla potrzeb systemu czuwania jednostki organizacyjne publicznej służby
krwi, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2–4, prowadzą system jednoznacznej
identyfikacji każdego dawcy krwi, każdej pobranej jednostki krwi i każdego
przetworzonego składnika krwi, niezależnie od jego przeznaczenia.
3. System jednoznacznej identyfikacji, o którym mowa w ust. 2, zapewnia:
1) określenie danych dotyczących pobrania krwi i jej składników, badania,
preparatyki i przechowywania krwi i jej składników;
2) czuwanie nad bezpieczeństwem krwi i jej składników w drodze od dawcy krwi
do biorcy krwi i odwrotnie;
3) niepowtarzalność oznakowania.
4. Jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust.
3 pkt 2–4, prowadzą system rejestracji każdej jednostki krwi lub składnika krwi,
niezależnie od miejsca ich pobrania oraz końcowego przeznaczenia, a także
niezależnie od tego, czy krew lub jej składnik zostały przetoczone, wycofane lub
zwrócone do nich.
5. Jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust.
3 pkt 2–4, posiadają niepowtarzalny numer identyfikacyjny, pozwalający na
bezpośrednie ich powiązanie z każdą pobraną i poddaną preparatyce jednostką krwi
lub składnikiem krwi.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację jednostek
organizacyjnych publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2–4, dawcy
krwi oraz sposób oznaczania krwi i jej składników za pomocą tego oznakowania,
uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa biorcy krwi oraz możliwość
prawidłowego prześledzenia całości drogi krwi i jej składników od dawcy krwi do
biorcy krwi i odwrotnie.

Art. 29b. 1. Podmiot leczniczy dokonujący przetoczenia krwi lub jej składników
jest obowiązany niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 24 godzin, zgłosić
każde poważne niepożądane zdarzenie oraz każdą poważną niepożądaną reakcję do
Instytutu za pośrednictwem właściwej jednostki organizacyjnej publicznej służby
krwi.
2. W przypadku wystąpienia poważnego niepożądanego zdarzenia lub poważnej
niepożądanej reakcji kierownik właściwej jednostki organizacyjnej publicznej służby
krwi lub upoważniona przez niego osoba dokonuje kontroli postępowania w związku
z zabiegiem przetoczenia oraz udziela wskazówek dotyczących postępowania po
wystąpieniu poważnego niepożądanego zdarzenia lub poważnej niepożądanej reakcji.
O wynikach kontroli i udzielonych wskazówkach właściwa jednostka organizacyjna
publicznej służby krwi, o której mowa w art. 23 ust. 3a, 4a i 5a, informuje
kontrolowany podmiot oraz jednostkę, która przygotowała dany składnik krwi.
3. Jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust.
3 pkt 2–4, oraz podmioty lecznicze są obowiązane przechowywać dane niezbędne do
monitorowania drogi krwi i jej składników przez okres 30 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu, na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 849).

Ustawa o publicznej służbie krwi art. 29

DODAJ