Art. 28. Koncesje na wytwarzanie biopaliw ciekłych oraz na obrót tymi
paliwami udzielane są na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r.
– Prawo energetyczne.

Art. 28¹. (uchylony).

Art. 28a. 1. Biokomponenty mogą być zaliczone podmiotowi realizującemu
Narodowy Cel Wskaźnikowy na poczet realizacji obowiązków, o których mowa
w art. 23 ust. 1 oraz art. 23b ust. 1, wyłącznie wtedy, gdy:
1) spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 28b–28bc;
2) nie zostały wcześniej zaliczone na poczet realizacji obowiązku określonego
w art. 3 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia
23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł
odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE
oraz 2003/30/WE, zwanej dalej „dyrektywą 2009/28/WE”.
2. Biokomponenty wytworzone z odpadów lub pozostałości innych niż odpady
lub pozostałości rolnicze, akwakultury i leśne mogą być zaliczone podmiotowi
realizującemu Narodowy Cel Wskaźnikowy na poczet realizacji obowiązków,
o których mowa w art. 23 ust. 1 oraz art. 23b ust. 1, jeżeli spełniają:
1) kryterium zrównoważonego rozwoju określone w art. 28b;
2) warunek określony w ust. 1 pkt 2.
3. Wsparcie finansowe w zakresie wytwarzania biokomponentów i biopaliw
ciekłych oraz ich wykorzystania, pochodzące ze środków publicznych, w tym ze
środków funduszy Unii Europejskiej, może zostać udzielone podmiotowi
ubiegającemu się o przyznanie wsparcia finansowego, pod warunkiem że
biokomponenty i biopaliwa ciekłe, które będą objęte wsparciem, spełniają kryteria
zrównoważonego rozwoju określone w art. 28b–28bd.
4. Biokomponenty mogą być zaliczone na poczet realizacji krajowych celów,
o których mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo
energetyczne, wyłącznie wtedy, gdy spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju,
o których mowa w art. 28b–28bd.

Art. 28b. 1. Biokomponenty spełniają kryterium ograniczenia emisji gazów
cieplarnianych, jeżeli ograniczenie emisji tych gazów wynosi co najmniej:
1) 35% – do dnia 31 grudnia 2017 r.;
2) 50% – od dnia 1 stycznia 2018 r.
2. W przypadku biokomponentów wytworzonych w instalacjach, w których
produkcja została rozpoczęta po dniu 5 października 2015 r., kryterium ograniczenia
emisji gazów cieplarnianych wynosi co najmniej 60%.
2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy po dniu 31 grudnia 2016 r.
nastąpiło zwiększenie zdolności produkcyjnych instalacji na skutek rozbudowy instalacji, w której wytwarzanie biokomponentów rozpoczęto przed dniem 5 października 2015 r.
3. Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych oblicza się zgodnie z zasadami
określonymi w załączniku nr 2 do ustawy.
4. Do obliczenia emisji gazów cieplarnianych spowodowanych uprawą
surowców rolniczych przeznaczanych do wytworzenia biokomponentów stosuje się
wartości standardowe emisji gazów cieplarnianych określone w załączniku nr 2 do
ustawy, wartości emisji gazów cieplarnianych umieszczone w wykazie, ogłoszonym
na podstawie ust. 6, lub wartości rzeczywiste dla tych upraw, które oblicza się zgodnie
z metodyką określoną w części II.3. załącznika nr 2 do ustawy.
5. (uchylony)
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz
wartości emisji gazów cieplarnianych spowodowanych uprawą surowców rolniczych
na obszarach województw, niższych od wartości standardowych emisji gazów
cieplarnianych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, biorąc pod uwagę wykaz
tych wartości zatwierdzony przez Komisję Europejską, w drodze decyzji.

Art. 28ba. 1. Biokomponenty spełniają kryterium ochrony terenów o wysokiej
wartości bioróżnorodności, jeżeli biomasa wykorzystywana do ich wytwarzania nie
pochodzi z terenów, które w okresie od 1 do 31 stycznia 2008 r. lub po tym okresie,
posiadały następujący status, niezależnie od tego, czy posiadają go nadal:
1) lasów pierwotnych i innych zalesionych gruntów, czyli lasów i innych
zalesionych gruntów z gatunkami rodzimymi, gdzie nie istnieją wyraźnie
widoczne ślady działalności człowieka, a procesy ekologiczne nie zostały
w istotny sposób zaburzone;
2) obszarów wyznaczonych:
a) na cele ochrony przyrody, o których mowa w ustawie z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55 i 471),
b) do ochrony rzadkich, zagrożonych lub poważnie zagrożonych ekosystemów
lub gatunków, które zostały uznane za takie na podstawie umów
międzynarodowych lub wykazów sporządzonych przez organizacje
międzyrządowe lub Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody pod
warunkiem uznania ich przez Komisję Europejską zgodnie z art. 18
ust. 4 akapit drugi dyrektywy 2009/28/WE;
3) obszarów trawiastych o wysokiej bioróżnorodności:
a) naturalnych, czyli obszarów trawiastych, które pozostaną takimi obszarami
jeżeli nie dojdzie do interwencji człowieka i które zachowają naturalny
skład gatunkowy oraz cechy i procesy ekologiczne,
b) nienaturalnych, czyli obszarów trawiastych, które przestaną być takimi
obszarami na skutek braku interwencji człowieka i są bogate gatunkowo
oraz nie są zdegradowane, chyba że zbiory surowców rolniczych są
konieczne, aby mogły zachować status obszarów trawiastych.
2. Uznaje się, że biokomponenty pochodzące z obszarów określonych w ust. 1
pkt 2 spełniają kryterium ochrony terenów o wysokiej wartości bioróżnorodności, pod
warunkiem, że zainteresowany podmiot przedstawi dowody, że produkcja biomasy
wykorzystanej do ich wytworzenia nie narusza celów ochrony przyrody.

Art. 28bb. 1. Biokomponenty spełniają kryterium ochrony terenów zasobnych
w duże ilości pierwiastka węgla, jeżeli biomasa wykorzystywana do ich wytwarzania
nie pochodzi z takich terenów.
2. Do terenów zasobnych w duże ilości pierwiastka węgla zalicza się tereny,
które w okresie od 1 do 31 stycznia 2008 r. posiadały jeden z poniższych statusów, ale
już go nie posiadają:
1) terenów podmokłych, które są pokryte lub nasączone wodą stale lub przez
znaczną część roku;
2) obszarów stale zalesianych, czyli obszarów obejmujących więcej niż 1 ha
z drzewami o wysokości powyżej 5 metrów i pokryciem powierzchni przez
korony drzew powyżej 30%, lub drzewami mogącymi osiągnąć te wartości
w miejscu ich naturalnego występowania;
3) obszarów obejmujących więcej niż 1 ha z drzewami o wysokości powyżej 5
metrów i z pokryciem powierzchni przez korony drzew pomiędzy 10% a 30%
lub drzewami mogącymi osiągnąć te wartości w miejscu ich naturalnego
występowania, z wyjątkiem sytuacji, gdy przedstawiono dowody, że obszar ten
przed i po przekształceniu magazynuje taką ilość pierwiastka węgla, że stosując
metodykę określoną w pkt II.3. załącznika nr 2 do ustawy, zostałoby spełnione
kryterium określone w art. 28b.
3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się, jeżeli w czasie pozyskiwania biomasy teren
posiadał ten sam status co w okresie od 1 do 31 stycznia 2008 r.

Art. 28bc. Biokomponenty spełniają kryterium ochrony torfowisk, jeżeli
biomasa wykorzystywana do ich wytwarzania nie pochodzi z terenów, które w okresie od 1 do 31 stycznia 2008 r. były torfowiskami, chyba że przy uprawie i zbiorach biomasy nie stosowano melioracji uprzednio niemeliorowanych gleb.

Art. 28bd. Biokomponenty spełniają kryterium zrównoważonej gospodarki
rolnej, jeżeli uprawa biomasy wykorzystywanej do ich wytwarzania, w ramach
działalności rolniczej, prowadzona była zgodnie z:
1) wymogami w obszarze:
a) „Środowisko, zmiana klimatu, utrzymanie gruntów w dobrej kulturze
rolnej” – wymogi podstawowe w zakresie zarządzania SMR 1, SMR 2
i SMR 3,
b) „Zdrowie publiczne, zdrowie zwierząt i zdrowie roślin” – wymóg
podstawowy w zakresie zarządzania SMR 10
– określonymi w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania
wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego
rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98,
(WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L
347 z 20.12.2013, str. 549, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem
nr 1306/2013”, oraz
2) minimalnymi normami w zakresie dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną
środowiska, określonymi na podstawie art. 94 rozporządzenia nr 1306/2013.

Art. 28be. 1. Potwierdzenie spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju,
o których mowa w art. 28b–28bc, odbywa się przez system bilansu masy.
2. Podmioty certyfikowane są obowiązane wdrożyć system bilansu masy, który:
1) umożliwia mieszanie partii biomasy albo biokomponentów o różnym stopniu
zrównoważenia;
2) w przypadku, o którym mowa w pkt 1, pozwala określić stopień zrównoważenia
oraz wielkość poszczególnych partii biomasy albo biokomponentów;
3) zapewnia, że suma wszystkich partii biomasy albo biokomponentów
wyprowadzonych z mieszanki posiada ten sam stopień zrównoważenia i jest
równa sumie wszystkich partii biomasy albo biokomponentów wprowadzonych
do tej mieszanki.

Art. 28bf. 1. Sposób weryfikacji spełnienia kryteriów zrównoważonego
rozwoju, o których mowa w art. 28ba–28bc, zgodnie z systemem bilansu masy,
o którym mowa w art. 28be, określa uznany system certyfikacji.
2. Wykazanie spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych
w art. 28b–28bc, przez podmioty realizujące Narodowy Cel Wskaźnikowy odbywa się
w szczególności zgodnie z art. 28i i art. 30b ust. 1a.
3. Weryfikacja spełnienia wymogów i minimalnych norm, o których mowa
w art. 28bd, jest prowadzona przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji
Rolnictwa w ramach przyznawania płatności bezpośrednich na podstawie przepisów
o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

Art. 28c. 1. Dokumentami potwierdzającymi spełnienie przez biomasę lub
biokomponenty kryteriów zrównoważonego rozwoju i umożliwiającymi zaliczenie
tych biokomponentów na poczet realizacji obowiązków, o których mowa
w art. 23 ust. 1 oraz art. 23b ust. 1, wystawianymi na poszczególnych etapach
wytwarzania biokomponentów, są:
1) dokument wystawiony przez producenta rolnego przewidziany przez uznany
system certyfikacji;
2) poświadczenie;
3) świadectwo.
2. Za dokumenty, o których mowa w ust. 1, uznaje się również dokumenty
wystawione:
1) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej,
w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w kraju
trzecim, pod warunkiem że zostały wystawione w ramach uznanego systemu
certyfikacji;
2) w kraju trzecim, pod warunkiem że Unia Europejska zawarła z tym krajem
umowę, na mocy której uznaje się, że biomasa wytworzona w tym kraju spełnia
kryteria zrównoważonego rozwoju.

Art. 28d. Dokument przewidziany przez uznany system certyfikacji lub przez
umowę, o której mowa w art. 28c ust. 2 pkt 2, wystawiony przez producenta rolnego,
zawiera dane określone w tym systemie lub umowie.

Art. 28e. 1. Podmioty wykonujące działalność gospodarczą w zakresie:
wytwarzania biokomponentów, przetwarzania biomasy, zakupu, importu lub nabycia
wewnątrzwspólnotowego biomasy lub biokomponentów, które mają być zaliczone do
realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, są obowiązane do uzyskania
certyfikatu.
2. Podmiot certyfikowany, dokonując rozporządzenia przez dokonanie
jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się:
1) biomasy lub
2) biokomponentów lub, w przypadku wytwórców, przeznaczenia
biokomponentów do wytworzenia przez siebie paliw
– na potrzeby realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, jest obowiązany posiadać
ważny certyfikat oraz wystawić poświadczenie.
3. Poświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest wystawiane zgodnie
z wymaganiami uznanego systemu certyfikacji.

Art. 28ea. 1. Zabrania się podmiotowi realizującemu Narodowy Cel
Wskaźnikowy wystawiania poświadczeń dla biokomponentów zawartych w paliwach,
które zostały wykorzystane przez ten podmiot do realizacji obowiązku, o którym
mowa w art. 23 ust. 1.
2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy podmiotów realizujących
Narodowy Cel Wskaźnikowy, w przypadku poświadczeń wystawianych dla
biokomponentów wytworzonych w procesie współuwodornienia.

Art. 28f. Świadectwa są wystawiane na podstawie poświadczeń, a w przypadku
biokomponentów, które zostały wytworzone poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej – na podstawie dokumentów, o których mowa w art. 28c ust. 2.

Art. 28g. Wskazana w świadectwie ilość biokomponentów zawartych
w paliwach rozporządzonych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub
faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub zużytych na potrzeby własne, które mają być zaliczone
do realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, nie może być większa niż ilość
biokomponentów wskazana w poświadczeniach lub w dokumentach, o których mowa
w art. 28c ust. 2, posiadanych przez podmiot wystawiający świadectwo.

Art. 28h. 1. Świadectwo zawiera:
1) oznaczenie firmy podmiotu wystawiającego świadectwo, jego siedziby i adresu;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu wystawiającego świadectwo;
3) indywidualny numer świadectwa;
4) wskazanie uznanego systemu certyfikacji lub innego dokumentu, o którym
mowa w art. 28c ust. 2, potwierdzającego spełnienie kryteriów zrównoważonego
rozwoju, dotyczącego biokomponentów będących przedmiotem świadectwa;
5) informacje o ilości i rodzaju biokomponentów wskazanych w świadectwie,
w tym zaliczanych podwójnie do realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego;
6) oświadczenie o spełnieniu kryteriów zrównoważonego rozwoju przez
biokomponenty wskazane w świadectwie;
7) datę uruchomienia instalacji, z której pochodzi partia biokomponentów
wskazana w świadectwie;
8) wartość opałową biokomponentów wyrażoną w MJ/kg;
9) informację dotyczącą poziomu emisji gazów cieplarnianych partii
biokomponentów wskazanych w świadectwie;
10) wartość ograniczenia emisji gazów cieplarnianych;
11) wykaz poświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 28c ust. 2,
wykorzystanych na potrzeby wystawienia świadectwa.
2. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, wzór
świadectwa oraz może określić dodatkowe dane, które powinno zawierać świadectwo,
mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczenia obowiązku,
o którym mowa w art. 23 ust. 1.

Art. 28i. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest uprawniony do weryfikacji
danych zawartych w świadectwie.
2. Weryfikacja, o której mowa w ust. 1, polega na ustaleniu, czy ilość
biokomponentów wskazana w świadectwie odpowiada ilości biokomponentów
wskazanej w poświadczeniach lub dokumentach, o których mowa w art. 28c ust. 2,
posiadanych przez podmiot wystawiający świadectwo, oraz czy te poświadczenia lub
dokumenty są wiarygodne.

Art. 28j. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może żądać przedstawienia
dokumentów i informacji dotyczących realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego,
z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji
prawnie chronionych.

Art. 28k. 1. Działalność gospodarcza w zakresie udzielania zgody na
korzystanie z uznanego systemu certyfikacji jest działalnością regulowaną w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i
wymaga wpisu do rejestru administratorów systemów certyfikacji.
2. Czasowe świadczenie usług w zakresie udzielania zgody na korzystanie z
uznanego systemu certyfikacji przez przedsiębiorców z państw członkowskich w
rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzyskania wpisu do rejestru
administratorów systemów certyfikacji. Przepisy niniejszego rozdziału oraz
rozdziałów 1, 4a i 5–7 stosuje się.
3. Rejestr administratorów systemów certyfikacji prowadzi organ rejestrowy.

Art. 28l. 1. Administrator systemu certyfikacji jest obowiązany spełniać
następujące warunki:
1) posiadać tytuł prawny do dysponowania uznanym systemem certyfikacji
spełniającym wymagania określone w dyrektywie 2009/28/WE;
2) posiadać tłumaczenie na język polski dokumentów uznanego systemu
certyfikacji – w przypadku uznanego systemu certyfikacji sporządzonego
w języku obcym;
3) prowadzić dokumentację dotyczącą zgód udzielonych jednostkom
certyfikującym na korzystanie z uznanego systemu certyfikacji.
2. Działalność gospodarczą, o której mowa w art. 28k ust. 1, może wykonywać
osoba, która nie była karana za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko
mieniu, wiarygodności dokumentów, a także przeciwko obrotowi pieniędzmi
i papierami wartościowymi oraz obrotowi gospodarczemu, a w przypadku osoby
prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa
przyznaje zdolność prawną – którego odpowiednio członkowie zarządu albo osoby
uprawnione do reprezentowania nie były karane za te przestępstwa.
3. Organ rejestrowy dokonuje wpisu do rejestru administratorów systemów
certyfikacji na pisemny wniosek administratora systemu certyfikacji.
4. Wniosek o wpis do rejestru administratorów systemów certyfikacji zawiera:
1) oznaczenie firmy administratora systemu certyfikacji, jego siedziby, adresu
i innych danych teleadresowych;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) administratora systemu certyfikacji;
3) nazwę uznanego systemu certyfikacji, którym dysponuje administrator systemu
certyfikacji, oraz wskazanie decyzji Komisji Europejskiej o uznaniu systemu
certyfikacji oraz okres jej ważności;
4) wskazanie tytułu prawnego do dysponowania uznanym systemem certyfikacji;
5) wskazanie członków zarządu albo osób uprawnionych do reprezentowania –
w przypadku administratora systemu certyfikacji będącego odpowiednio osobą
prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna
ustawa przyznaje zdolność prawną;
6) oświadczenie, że w chwili składania wniosku o wpis do rejestru administratorów
systemów certyfikacji wnioskodawca nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat
lub składek na ubezpieczenie społeczne.
5. Administrator systemu certyfikacji do wniosku o wpis do rejestru
administratorów systemów certyfikacji dołącza:
1) oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru administratorów systemów
certyfikacji są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są warunki wykonywania działalności gospodarczej, o której
mowa w art. 28k ust. 1, określone w art. 28l ust. 1 i 2 ustawy z dnia
25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz
spełniam warunki, o których mowa w art. 28l ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 tej
ustawy.”;
2) oświadczenie o niekaralności osoby, a w przypadku osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje
zdolność prawną – odpowiednio oświadczenia członków zarządu albo osób
uprawnionych do reprezentowania;
3) kopię uznanego systemu certyfikacji wraz z jego tłumaczeniem na język polski.
6. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, powinny również zawierać:
1) oznaczenie:
a) firmy administratora systemu certyfikacji, jego siedziby i adresu,
b) miejsca i daty złożenia oświadczenia;
2) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania administratora systemu
certyfikacji, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie
jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań.
8. W przypadku gdy wniosek o wpis do rejestru administratorów systemów
certyfikacji nie zawiera danych, o których mowa w ust. 4, lub do wniosku nie
dołączono oświadczeń lub dokumentu, o których mowa w ust. 5, organ rejestrowy
niezwłocznie wzywa administratora systemu certyfikacji do uzupełnienia wniosku
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania z pouczeniem, że nieuzupełnienie tych
danych spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
9. Przepis ust. 4 stosuje się do wniosku o zmianę danych zawartych w rejestrze
administratorów systemów certyfikacji.
10. Organ rejestrowy wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do
rejestru administratorów systemów certyfikacji.

Art. 28m. 1. Wpisowi do rejestru administratorów systemów certyfikacji
podlegają dane, o których mowa w art. 28l ust. 4 pkt 1–4, z wyłączeniem innych
danych teleadresowych.
2. Rejestr administratorów systemów certyfikacji może być prowadzony
w systemie informatycznym.
3. Rejestr administratorów systemów certyfikacji jest jawny.
4. Organ rejestrowy prostuje z urzędu wpis do rejestru administratorów
systemów certyfikacji zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem
faktycznym.

Art. 28ma. 1. Organ rejestrowy jest obowiązany dokonać wpisu administratora
systemu certyfikacji do rejestru administratorów systemów certyfikacji w terminie 7
dni od dnia wpływu do tego organu wniosku o wpis wraz z dokumentami, o których
mowa w art. 28l ust. 5.
2. Jeżeli organ rejestrowy nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust.
1, a od dnia wpływu wniosku do tego organu upłynęło 14 dni, administrator systemu
certyfikacji może rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał
administratora systemu certyfikacji do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż
przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym
mowa w zdaniu pierwszym, biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia
wniosku o wpis.

Art. 28n. 1. Administrator systemu certyfikacji wpisany do rejestru
administratorów systemów certyfikacji jest obowiązany informować organ rejestrowy
o każdej zmianie danych zawartych w rejestrze, w szczególności o zawieszeniu
wykonywania działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia zmiany tych
danych, pod rygorem wykreślenia z rejestru administratorów systemów certyfikacji.
2. Administrator systemu certyfikacji wpisany do rejestru administratorów
systemów certyfikacji jest obowiązany przekazać organowi rejestrowemu kopię
uznanego systemu certyfikacji wraz z jego tłumaczeniem na język polski, w terminie
30 dni od dnia zatwierdzenia przez Komisję Europejską wprowadzonych zmian, pod
rygorem wykreślenia z rejestru administratorów systemów certyfikacji.

Art. 28o. 1. Organ rejestrowy wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez
administratora systemu certyfikacji działalności gospodarczej, o której mowa
w art. 28k ust. 1, w przypadku gdy administrator systemu certyfikacji:
1) nie usunął naruszeń warunków wymaganych do wykonywania działalności
gospodarczej, o których mowa w art. 28l ust. 1, w wyznaczonym przez organ
terminie;
2) złożył oświadczenia, o których mowa w art. 28l ust. 4 pkt 6 lub ust. 5 pkt 1 lub
2, niezgodne ze stanem faktycznym;
3) przestał spełniać warunek, o którym mowa w art. 28l ust. 2.
1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
1b. Przed wydaniem decyzji na podstawie ust. 1 pkt 1 organ rejestrowy wyznacza
termin usunięcia stwierdzonych naruszeń.
2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, organ rejestrowy
z urzędu:
1) wykreśla administratora systemu certyfikacji wykonującego działalność
gospodarczą, o której mowa w art. 28k ust. 1, z rejestru administratorów
systemów certyfikacji;
2) informuje jednostki certyfikujące, które posiadały zgodę tego administratora na
korzystanie z uznanego systemu certyfikacji, o wykreśleniu administratora
z rejestru administratorów systemów certyfikacji.
2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy administrator
systemu certyfikacji wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na
podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym
zakresie działalności gospodarczej.
3. Administrator systemu certyfikacji, wobec którego wydano decyzję o zakazie
wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, może uzyskać wpis do rejestru
administratorów systemu certyfikacji nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia
wydania decyzji.

Art. 28oa. Organ rejestrowy wykreśla administratora systemu certyfikacji z
rejestru administratorów systemów certyfikacji na jego wniosek, a także po uzyskaniu
informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo
Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy.

Art. 28p. 1. Administrator systemu certyfikacji, co najmniej raz w roku
kalendarzowym, przeprowadza kontrolę jednostek certyfikujących, które posiadają
zgodę na korzystanie z uznanego systemu certyfikacji udzieloną przez tego
administratora. Kontrola jednostek certyfikujących jest przeprowadzana w celu
weryfikacji, czy certyfikacja przeprowadzana przez jednostki certyfikujące nie
narusza wymagań przewidzianych przez uznany system certyfikacji.
2. Administrator systemu certyfikacji informuje organ rejestrowy o cofnięciu
zgody na korzystanie z uznanego systemu certyfikacji jednostce certyfikującej,
w terminie 14 dni od dnia jej cofnięcia.

Art. 28q. 1. Działalność gospodarcza w zakresie wydawania certyfikatów
podmiotom certyfikowanym jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i wymaga wpisu do rejestru
jednostek certyfikujących.
2. Czasowe świadczenie usług w zakresie wydawania certyfikatów przez
przedsiębiorców z państw członkowskich w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 6
marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzyskania wpisu do rejestru jednostek certyfikujących. Przepisy niniejszego rozdziału oraz rozdziałów 1, 4a i 5–7 stosuje się.
3. Rejestr jednostek certyfikujących prowadzi organ rejestrowy.

Art. 28r. 1. Jednostka certyfikująca jest obowiązana spełniać następujące
warunki:
1) posiadać pisemną zgodę administratora systemu certyfikacji na korzystanie
z uznanego systemu certyfikacji;
2) prowadzić dokumentację dotyczącą wydanych certyfikatów;
3) zatrudniać osoby posiadające:
a) niezbędną wiedzę do przeprowadzania weryfikacji kryteriów
zrównoważonego rozwoju,
b) udokumentowane doświadczenie w zakresie obliczania emisji gazów
cieplarnianych paliw lub biopaliw ciekłych w cyklu ich życia lub
stosowania wymogów uznanego systemu certyfikacji.
2. Działalność gospodarczą, o której mowa w art. 28q ust. 1, może wykonywać
osoba, która nie była karana za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko
mieniu, wiarygodności dokumentów, a także przeciwko obrotowi pieniędzmi
i papierami wartościowymi oraz obrotowi gospodarczemu, a w przypadku osoby
prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa
przyznaje zdolność prawną – której odpowiednio członkowie zarządu albo osoby
uprawnione do reprezentowania nie były karane za te przestępstwa.
3. Organ rejestrowy dokonuje wpisu do rejestru jednostek certyfikujących na
pisemny wniosek jednostki certyfikującej.
4. Wniosek o wpis do rejestru jednostek certyfikujących zawiera:
1) oznaczenie firmy jednostki certyfikującej, jej siedziby, adresu i innych danych
teleadresowych;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) jednostki certyfikującej;
3) nazwę uznanego systemu certyfikacji, na stosowanie którego jednostka
certyfikująca uzyskała zgodę administratora systemu certyfikacji;
4) oznaczenie administratora systemu certyfikacji, który udzielił zgody na
korzystanie z uznanego systemu certyfikacji;
5) wskazanie członków zarządu albo osób uprawnionych do reprezentowania –
w przypadku jednostki certyfikującej będącej odpowiednio osobą prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną;
6) oświadczenie, że w chwili składania wniosku o wpis do rejestru jednostek
certyfikujących wnioskodawca nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub
składek na ubezpieczenie społeczne.
5. Jednostka certyfikująca do wniosku o wpis do rejestru jednostek
certyfikujących dołącza:
1) oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru jednostek certyfikujących
są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są warunki wykonywania działalności gospodarczej, o której
mowa w art. 28q ust. 1, określone w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r.
o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz spełniam warunki, o
których mowa w art. 28r ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 tej ustawy.”;
2) oświadczenie o niekaralności osoby, a w przypadku osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje
zdolność prawną – odpowiednio oświadczenia członków zarządu albo osób
uprawnionych do reprezentowania;
3) kopię dokumentu potwierdzającego posiadanie tytułu prawnego do korzystania
z uznanego systemu certyfikacji.
6. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, powinny również zawierać:
1) oznaczenie:
a) firmy jednostki certyfikującej, jej siedziby i adresu,
b) miejsca i daty złożenia oświadczenia;
2) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania jednostki certyfikującej, ze
wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie
jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań.
8. W przypadku gdy wniosek o wpis do rejestru jednostek certyfikujących nie
zawiera danych, o których mowa w ust. 4, lub do wniosku nie dołączono oświadczeń
lub dokumentu, o których mowa w ust. 5, organ rejestrowy niezwłocznie wzywa
jednostkę certyfikującą do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia
wezwania z pouczeniem, że nieuzupełnienie tych danych spowoduje pozostawienie
wniosku bez rozpoznania.
9. Przepis ust. 4 stosuje się do wniosku o zmianę danych zawartych w rejestrze
jednostek certyfikujących.
10. Organ rejestrowy wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do
rejestru jednostek certyfikujących.

Art. 28s. 1. Wpisowi do rejestru jednostek certyfikujących podlegają dane,
o których mowa w art. 28r ust. 4 pkt 1–4, z wyłączeniem innych danych
teleadresowych.
2. Rejestr jednostek certyfikujących może być prowadzony w systemie
informatycznym.
3. Rejestr jednostek certyfikujących jest jawny.
4. Organ rejestrowy prostuje z urzędu wpis do rejestru jednostek certyfikujących
zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym.

Art. 28sa. 1. Organ rejestrowy jest obowiązany dokonać wpisu jednostki
certyfikującej do rejestru jednostek certyfikujących w terminie 7 dni od dnia wpływu
do tego organu wniosku o wpis wraz z dokumentami, o których mowa w art. 28r ust. 5.
2. Jeżeli organ rejestrowy nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust.
1, a od dnia wpływu wniosku do tego organu upłynęło 14 dni, jednostka certyfikująca
może rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał jednostkę
certyfikującą do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od
dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.

Art. 28t. Jednostka certyfikująca wpisana do rejestru jednostek certyfikujących
jest obowiązana informować organ rejestrowy o każdej zmianie danych zawartych
w rejestrze, w szczególności o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej,
w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych, pod rygorem wykreślenia z rejestru
jednostek certyfikujących.

Art. 28u. 1. Organ rejestrowy wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez
jednostkę certyfikującą działalności gospodarczej, o której mowa w art. 28q ust. 1,
w przypadku gdy jednostka certyfikująca:
1) nie usunęła naruszeń warunków wymaganych do wykonywania działalności
gospodarczej, o których mowa w art. 28r ust. 1, w wyznaczonym przez organ
terminie;
2) złożyła oświadczenia, o których mowa w art. 28r ust. 4 pkt 6 lub ust. 5 pkt 1 lub
2, niezgodne ze stanem faktycznym;
3) przestała spełniać warunek, o którym mowa w art. 28r ust. 2.
1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
1b. Przed wydaniem decyzji na podstawie ust. 1 pkt 1 organ rejestrowy wyznacza
termin usunięcia stwierdzonych naruszeń.
2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, organ rejestrowy
z urzędu wykreśla jednostkę certyfikującą wykonującą działalność gospodarczą,
o której mowa w art. 28q ust. 1, z rejestru jednostek certyfikujących.
2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy jednostka
certyfikująca wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na podstawie
wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym zakresie
działalności gospodarczej.
3. Jednostka certyfikująca, wobec której wydano decyzję o zakazie wykonywania
działalności, o której mowa w ust. 1, może uzyskać wpis do rejestru jednostek
certyfikujących nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji.
3a. Organ rejestrowy wykreśla jednostkę certyfikującą z rejestru jednostek
certyfikujących na jej wniosek, a także po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o
wykreśleniu przedsiębiorcy.
4. W przypadku wykreślenia administratora systemu certyfikacji z rejestru
administratorów systemów certyfikacji:
1) certyfikaty wydane przez jednostki certyfikujące posługujące się uznanym
systemem certyfikacji prowadzonym przez wykreślonego administratora
systemu certyfikacji zachowują ważność do upływu okresu, na jaki zostały
wydane, jednak nie dłużej niż do końca roku kalendarzowego następującego po
roku, w którym została przeprowadzona ostatnia kontrola, o której mowa
w art. 28p;
2) jednostki certyfikujące:
a) wydające certyfikaty na podstawie zgody administratora systemu
certyfikacji, który został wykreślony z rejestru administratorów systemów
certyfikacji, z dniem jego wykreślenia z tego rejestru nie mogą w ramach
tego systemu przeprowadzać kontroli podmiotów certyfikowanych oraz
wydawać certyfikatów,
b) w terminie 3 miesięcy od dnia wykreślenia administratora systemu
certyfikacji z rejestru administratorów systemów certyfikacji mogą uzyskać
zgodę innego administratora systemu certyfikacji na korzystanie z uznanego
systemu certyfikacji; po bezskutecznym upływie tego terminu jednostki
certyfikujące podlegają wykreśleniu z rejestru jednostek certyfikujących,
o którym mowa w art. 28q ust. 1.
5. W przypadku wykreślenia jednostki certyfikującej z rejestru jednostek
certyfikujących, certyfikaty wydane przez te jednostki zachowują ważność do upływu
okresu, na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż do ostatniego dnia, w którym
powinna być przeprowadzona kontrola, o której mowa w art. 28v.

Art. 28v. Jednostka certyfikująca przeprowadza kontrolę podmiotu
certyfikowanego, któremu wydała certyfikat, na zasadach i w trybie przewidzianych
przez uznany system certyfikacji.

Art. 28w. Jednostka certyfikująca, na wniosek organu rejestrowego i w zakresie
przez niego wskazanym, jest obowiązana do przeprowadzenia kontroli wskazanego
przez ten organ podmiotu certyfikowanego, któremu ta jednostka wydała certyfikat,
w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku. Jednostka certyfikująca pisemnie
informuje organ rejestrowy o wynikach kontroli, w terminie 14 dni od jej zakończenia.

Art. 28x. Jednostka certyfikująca wydaje certyfikat na pisemny wniosek
wytwórcy, przetwórcy, pośrednika, podmiotu sprowadzającego lub podmiotu
realizującego Narodowy Cel Wskaźnikowy.

Art. 28y. (uchylony).

Ustawa o biokomponentach i biopaliwach ciekłych art. 28

DODAJ