Art. 25. 1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie wychowawcze, jest
obowiązana do jego zwrotu.
2. Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uważa się:
1) (uchylony)
1a) (uchylony)
2) świadczenie wychowawcze przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych
zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia
w błąd przez osobę pobierającą to świadczenie;
3) świadczenie wychowawcze wypłacone w przypadku, o którym mowa w art. 16
ust. 6, za okres od dnia, w którym osoba stała się uprawniona do świadczeń na
rodzinę w innym państwie w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego, do dnia wydania decyzji o uchyleniu
decyzji przyznającej świadczenie wychowawcze;
4) (uchylony)
5) świadczenie wychowawcze wypłacone osobie innej niż osoba, której
świadczenie zostało przyznane, z przyczyn niezależnych od organu, który
przyznał świadczenie;
6) świadczenie wychowawcze wypłacone mimo braku prawa do tego świadczenia.
2a. Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze nie uznaje się
świadczenia przyznanego rodzicowi, opiekunowi prawnemu dziecka albo opiekunowi
faktycznemu dziecka, który zmarł, pobranego przez rodzica, opiekuna prawnego
dziecka albo opiekuna faktycznego dziecka, którym zostało ustalone prawo do
świadczenia wychowawczego na podstawie art. 18 ust. 2b.
3. Od kwot nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, o którym
mowa w ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6, naliczane są odsetki ustawowe za opóźnienie, chyba że
przyznanie świadczenia wychowawczego było następstwem błędu podmiotu
realizującego zadania w zakresie świadczenia wychowawczego.
4. Należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego
ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu
i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego stała się ostateczna.
5. Bieg przedawnienia przerywa:
1) odroczenie terminu płatności należności,
2) rozłożenie spłaty należności na raty,
3) zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym dłużnik został powiadomiony
– przy czym po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo
odpowiednio od dnia następującego po dniu odroczenia terminu płatności należności,
rozłożenia spłaty należności na raty lub zastosowania środka egzekucyjnego, o którym
dłużnik został powiadomiony.
6. Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia
wychowawczego nie jest wydawana, jeżeli od terminu jego pobrania upłynęło więcej
niż 10 lat.
7. Kwoty nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego łącznie
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie ustalone ostateczną decyzją podlegają
potrąceniu z wypłacanego świadczenia wychowawczego, wypłacanych świadczeń
rodzinnych, wypłacanych zasiłków dla opiekunów, o których mowa w ustawie z dnia
4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2092 oraz z 2019 r. poz. 1818), oraz świadczenia dobry start.
8. Nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze podlega egzekucji w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
9. Kwoty nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego podlegają
zwrotowi łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie na rachunek bankowy
wskazany przez organ właściwy. Odsetki są naliczane od pierwszego dnia miesiąca
następującego po dniu wypłaty świadczenia wychowawczego do dnia spłaty.
10. Organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranego
świadczenia wychowawczego, może umorzyć kwoty nienależnie pobranego
świadczenia wychowawczego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć
termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione
okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.
11. W przypadku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego
w formie czeku, nie realizuje się czeku, gdy kwota zwrotu jest niższa niż koszty
obsługi czeku.
12. W przypadku śmierci osoby, która pobrała nienależnie świadczenie
wychowawcze, wygasają należności, o których mowa w ust. 2 i 9.

Ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci art. 25

DODAJ