Art. 24. 1. Czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji
miar i podległe im urzędy, określone w niniejszej ustawie i jej przepisach
wykonawczych oraz wynikające z wykonywania przez nie zadań przewidzianych
w odrębnych ustawach, podlegają opłacie.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do opłat za czynności wykonywane przez
Prezesa lub upoważnione przez niego organy miar na podstawie ustawy z dnia 5
lipca 2018 r. o tachografach (Dz. U. poz. 1480 oraz z 2019 r. poz. 1123).
2. Opłaty pobiera się za następujące czynności:
1) wydanie, zmianę i odmowę wydania decyzji zatwierdzenia typu przyrządów
pomiarowych;
2) wydanie dowodu legalizacji albo za wykonane czynności sprawdzenia
w przypadku, gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań i nie może być
zalegalizowany;
3) uznanie i odmowę uznania za równoważne prawnej kontroli metrologicznej
w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez
właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne;
4) udzielenie, odmowę udzielenia lub zmianę upoważnienia do legalizacji
pierwotnej oraz ponownej;
5) (uchylony)
6) wydanie, zmianę i odmowę wydania decyzji o utworzeniu punktu
legalizacyjnego;
7) wzorcowanie zbiorników statków;
8) wykonane podczas przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 16g;
9) związane z uznawaniem wzorców jednostek miar za państwowe wzorce
jednostek miar;
10) związane ze sprawowaniem nadzoru nad jednostkami i laboratoriami spoza
administracji miar będących właścicielami tych wzorców;
11) związane z kontrolą towarów paczkowanych;
12) wydanie, zmianę albo odmowę wydania potwierdzenia, o którym mowa
odpowiednio w art. 111 ust. 6b i art. 145a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004
r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.),
oraz umorzenie postępowania wszczętego z wniosku o wydanie
potwierdzenia.
2a. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 12, ustala Prezes w drodze
decyzji, biorąc pod uwagę zakres i czas trwania wykonanych czynności, stawki
godzinowe za czas pracy pracowników Głównego Urzędu Miar oraz koszty badań
wykonywanych w celu wydania decyzji.
2b. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 12, ustala się na podstawie
stawki za godzinę pracy pracowników Głównego Urzędu Miar i oblicza się według
tej stawki, pomnożonej przez liczbę godzin przeznaczonych na wykonanie
czynności związanych z wydaniem, zmianą albo odmową wydania potwierdzenia
określonego odpowiednio w art. 111 ust. 6b i art. 145a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług, albo umorzeniem postępowania wszczętego
z wniosku o wydanie potwierdzenia.
2c. Wysokość stawki, o której mowa w ust. 2b, jest równa wysokości stawki
godzinowej za czas pracy pracownika urzędu podległego organowi administracji
miar, stanowiącej podstawę do ustalenia opłaty za czynności związane z wydaniem albo odmową wydania decyzji o zatwierdzeniu typu przyrządów pomiarowych,
o której mowa w ust. 2 pkt 1.
3. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4, 6, 7 i 12, uiszcza wnioskodawca.
5. Opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 8–11, uiszcza podmiot kontrolowany
lub nadzorowany.
6. Do ponoszenia opłat stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy –
Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
organom administracji miar.
7. Do opłat, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy –
Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania terminu płatności podatku lub
zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty podatku lub zapłaty zaległości
podatkowej i umarzania zaległości podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 8.
8. Opłaty, o których mowa w ust. 2, umarza się na zasadach określonych w
art. 67d ustawy – Ordynacja podatkowa.

Art. 24a. 1. Wysokość należnych opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1,
3 i 8–11, ustala organ administracji miar w drodze decyzji, biorąc pod uwagę
charakter, zakres i czas trwania wykonanych czynności oraz obowiązujące stawki
godzinowe za czas pracy pracowników administracji miar.
1a. Wysokość stawek godzinowych za czas pracy pracowników administracji
miar nie może być wyższa niż 350 zł.
2. Wysokość należnych opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 7,
ustala we własnym zakresie wnioskodawca na podstawie obowiązujących stawek.
3. Wnioskodawca uiszcza opłaty, o których mowa w:
1) art. 24 ust. 2 pkt 2 i 7 – w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku;
2) art. 24 ust. 2 pkt 4, 6 i 12 – w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3a. Nieuiszczenie w terminie opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 i 7,
skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość i tryb pobierania opłat, o których mowa w art. 24, uwzględniając rodzaje
przyrządów pomiarowych, charakter wykonywanych czynności, stopień
skomplikowania i czas trwania przeprowadzanych badań i sprawdzeń oraz ich uzasadnione koszty, a także wskaźniki wzrostu cen towarów i usług
konsumpcyjnych oraz dodatkowo, mając na uwadze w przypadku opłat, o których
mowa w art. 24 ust. 2 pkt 4, zakres udzielanych upoważnień.

Prawo o miarach art. 24

DODAJ