Art. 24. 1. Transport odpadów odbywa się zgodnie z wymaganiami w zakresie
ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa życia i zdrowia ludzi, w szczególności
w sposób uwzględniający właściwości chemiczne i fizyczne odpadów, w tym stan
skupienia, oraz zagrożenia, które mogą powodować odpady, w tym zgodnie
z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
2. Transport odpadów niebezpiecznych stanowiących towary niebezpieczne
w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów
niebezpiecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 154) odbywa się z zachowaniem przepisów
o transporcie towarów niebezpiecznych.
3. Zlecający usługę transportu odpadów jest obowiązany wskazać
transportującemu odpady wykonującemu usługę transportu odpadów miejsce
przeznaczenia odpadów oraz posiadacza odpadów, do którego należy dostarczyć
odpady.
4. Transportujący odpady wykonujący usługę transportu odpadów jest
obowiązany dostarczyć odpady do miejsca przeznaczenia odpadów i przekazać je
posiadaczowi odpadów, o którym mowa w ust. 3.
4a. W przypadku transportu odpadów bez wymaganych dokumentów, w których
wskazany jest posiadacz odpadów przekazujący odpad oraz posiadacz odpadów, do
którego należy dostarczyć odpady, posiadaczem tych odpadów jest transportujący te
odpady.
5. Transportujący odpady wykonujący usługę transportu odpadów umieszcza
indywidualny numer rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1, na dokumentach
związanych z tą usługą.
6. Środki transportu odpadów są oznakowane w sposób zgodny z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 7.
7. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla transportu odpadów, w tym dla
środków transportu i sposobu transportowania, oraz oznakowanie środków transportu,
biorąc pod uwagę właściwości odpadów i ich wpływ na środowisko oraz
bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzi.

Art. 24a. 1. Jeżeli w trakcie kontroli transportu odpadów ujawniono:
1) naruszenie szczegółowych wymagań dla transportu odpadów,
2) przemieszczanie odpadów do nieuprawnionego odbiorcy,
3) naruszenie przepisów o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów
– pojazd wraz z odpadami może zostać zatrzymany przez Krajową Administrację
Skarbową, Straż Graniczną, Policję, Inspekcję Transportu Drogowego oraz organy
Inspekcji Ochrony Środowiska.
2. Zatrzymany pojazd wraz z odpadami jest kierowany do najbliższego
dostępnego miejsca wyznaczonego w wojewódzkim planie gospodarki odpadami
spełniającego warunki magazynowania odpadów. Plan ten w części dotyczącej
wyznaczenia miejsc spełniających warunki magazynowania odpadów podlega
zaopiniowaniu przez właściwych starostów, na terenie działania których mają zostać wyznaczone te miejsca. Starosta wyraża opinię w terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia otrzymania planu. Nieudzielenie opinii w tym terminie uznaje się za opinię pozytywną.
2a. Skierowanie, o którym mowa w ust. 2, polega na:
1) nadzorowaniu przejazdu tego pojazdu przez funkcjonariuszy lub inspektorów
podmiotów, o których mowa w ust. 1, albo
2) usunięciu pojazdu przez jego przewiezienie lub holowanie.
2b. Dyspozycję przewiezienia lub holowania pojazdu wydaje się podmiotowi,
któremu starosta właściwy ze względu na miejsce kontroli powierzył zadanie
usuwania pojazdów w trybie art. 130a ust. 5f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. –
Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284 i 568), a jeżeli jest to
niemożliwe, dyspozycję wydaje się innemu przedsiębiorcy prowadzącemu działalność
gospodarczą obejmującą usuwanie pojazdów.
2c. Jeżeli w związku z ujawnieniem przypadków, o których mowa w ust. 1,
niezbędne jest przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 217, art. 228 oraz
art. 308 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413 i 568), skierowanie, o którym mowa w ust. 2, jest
realizowane po wykonaniu tych czynności.
3. Miejsca, o których mowa w ust. 2, wyznacza się uwzględniając jedno miejsce
magazynowania odpadów na 1 mln mieszkańców w województwie, nie więcej jednak
niż trzy miejsca w województwie.
4. Starosta w terminie 6 miesięcy od uchwalenia wojewódzkiego planu
gospodarki odpadami utworzy miejsce, o którym mowa w ust. 2.
5. Pojazd wraz z odpadami umieszcza się w miejscu wyznaczonym zgodnie
z ust. 2 do czasu usunięcia naruszeń szczegółowych wymagań dla transportu odpadów
lub ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za zagospodarowanie tych odpadów.
6. Za usunięcie, strzeżenie i przechowywanie pojazdu w miejscu, o którym
mowa w ust. 2, pobiera się opłaty.
7. Do uiszczenia opłat jest obowiązany podmiot wykonujący transport odpadów.
8. Starosta właściwy ze względu na miejsce, o którym mowa w ust. 2, ustala,
w drodze postanowienia, wysokość opłat za usunięcie, strzeżenie i przechowywanie
pojazdu w tym miejscu, uwzględniając wydatki z tym związane zgodnie ze średnią
ceną rynkową usług w zakresie usuwania, strzeżenia i przechowywania pojazdów na obszarze jego działania; w postanowieniu starosta ustala termin i sposób wniesienia opłat.
9. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 8, służy zażalenie.
10. W przypadku konieczności ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za
gospodarowanie odpadami zwrot pojazdu z miejsca, o którym mowa w ust. 2,
następuje po przedstawieniu podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, ostatecznej
decyzji, o której mowa w art. 24b ust. 3, albo rozstrzygnięcia wydanego na podstawie
przepisów o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów.
11. Jeżeli ustały przyczyny uzasadniające przechowywanie pojazdu w miejscu,
o którym mowa w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce, na które został
skierowany zatrzymany pojazd wraz z odpadami, zawiadamia uprawnionego
o możliwości odebrania pojazdu. W przypadku nieodebrania pojazdu w terminie
60 dni od dnia otrzymania zawiadomienia stosuje się odpowiednio przepisy działu II
rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.), dotyczące egzekucji
należności pieniężnych z ruchomości. Zawiadomienie zawiera pouczenie o skutkach
nieodebrania pojazdu w terminie.
12. Od dnia następującego po upływie terminu wniesienia opłat, o których mowa
w ust. 6, nalicza się odsetki ustawowe. Opłaty wraz z odsetkami podlegają egzekucji
w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
13. Egzekucji, o której mowa w ust. 12, nie wszczyna się, a wszczętą umarza,
jeżeli od dnia doręczenia prawomocnego postanowienia, o którym mowa w ust. 8,
upłynęło 5 lat.
14. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do wydania dyspozycji
przewiezienia lub holowania pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy wydane na
podstawie art. 130a ust. 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu
drogowym dotyczące dyspozycji usunięcia pojazdu.
Art. 24b. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 24 ust. 4a, gdy nie ustalono
podmiotu odpowiedzialnego za zagospodarowanie zatrzymanych odpadów, podmiot
wykonujący transport odpadów jest obowiązany do zagospodarowania odpadów na
własny koszt.
2. W przypadku ustalenia posiadacza odpadów, odpowiedzialnego za
zagospodarowanie odpadów jest on obowiązany do zagospodarowania odpadów na
własny koszt.
3. Obowiązek zagospodarowania odpadów nakłada, w drodze decyzji, na
podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 2, starosta właściwy ze względu na miejsce, na
które został skierowany zatrzymany transport odpadów.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się do transportu odpadów umieszczonych
w miejscach, o których mowa w art. 24a ust. 2, w wyniku realizacji przepisów
o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów.

Ustawa o odpadach art. 24

DODAJ