Art. 23. 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy jest obowiązany
zapewnić w danym roku kalendarzowym co najmniej minimalny udział innych paliw
odnawialnych lub biokomponentów zawartych w paliwach, stosowanych we
wszystkich rodzajach transportu, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek
czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużywanych przez niego na potrzeby własne
na tym terytorium w ogólnej ilości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych stosowanych w
transporcie drogowym i kolejowym, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek
czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się paliw ciekłych
lub biopaliw ciekłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużywanych przez
niego w ciągu roku kalendarzowego na potrzeby własne na tym terytorium.
1a. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy może zrealizować
obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości
określonej w ust. 6, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczył ten
obowiązek, zrealizował Narodowy Cel Wskaźnikowy na minimalnym określonym
poziomie.
1b. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, o którym
mowa w ust. 1a, wynosi co najmniej 85% poziomu obowiązku, o którym mowa
w ust. 1.
1ba. Minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego na lata
2020–2022 wynosi 80%.
1c. Minister właściwy do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia,
minimalny poziom realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, o którym mowa
w ust. 1a, uwzględniając minimalny poziom realizacji tego obowiązku określony
w ust. 1b, a także biorąc pod uwagę sytuację na rynku biokomponentów, paliw
ciekłych i biopaliw ciekłych.
1d. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy może zrealizować
obowiązek, o którym mowa w ust. 1, z wykorzystaniem biokomponentów zawartych
w paliwach powstałych w wyniku współuwodornienia.
1e. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
zawartość biokomponentów, powstałych w wyniku współuwodornienia,
w mieszaninie z węglowodorami z przerobu ropy naftowej, metodykę obliczania
stopnia przereagowania biomasy oraz minimalny poziom przereagowania biomasy,
biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej w tym zakresie, postanowienia właściwych
norm lub doświadczenia w stosowaniu biokomponentów.
1f. Minister właściwy do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia,
metodykę obliczania zawartości biowodoru w paliwach, do produkcji których
w procesie wytwórczym wykorzystano biometan, biorąc pod uwagę stan wiedzy
technicznej w tym zakresie, wynikający z badań dotyczących zawartości tych
biokomponentów w paliwach lub doświadczenia w ich stosowaniu.
2. Minimalny udział, o którym mowa w ust. 1:
1) liczony jest według wartości opałowej poszczególnych biokomponentów.
2) (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, wartość
opałową poszczególnych biokomponentów i paliw ciekłych uwzględniając stan
wiedzy technicznej w tym zakresie.
4. W przypadku podmiotów realizujących Narodowy Cel Wskaźnikowy, które
udokumentowały wykorzystanie w danym roku nie mniej niż 70% biokomponentów
wytworzonych przez wytwórców, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie
wytwarzania biokomponentów, z:
1) surowców rolniczych pozyskiwanych z gospodarstwa rolnego położonego na
obszarze co najmniej jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej,
w Republice Turcji albo w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym na podstawie umowy kontraktacji zawartej między producentem
rolnym prowadzącym to gospodarstwo a wytwórcą, przetwórcą lub
pośrednikiem lub
2) biomasy pozyskiwanej na podstawie umowy dostawy zawartej między wytwórcą
a pośrednikiem lub przetwórcą, lub
3) surowców rolniczych pozyskiwanych z produkcji własnej wytwórców lub
biomasy otrzymywanej przez wytwórców w prowadzonych przez nich procesach
przetwarzania surowców rolniczych lub biomasy na cele inne niż paliwowe
– minimalny udział, o którym mowa w ust. 1, jest równy iloczynowi współczynnika
redukcyjnego i Narodowego Celu Wskaźnikowego. W pozostałych przypadkach
minimalny udział, o którym mowa w ust. 1, jest równy Narodowemu Celowi
Wskaźnikowemu.
4a. Udział biokomponentów wytworzonych z surowców określonych
w załączniku nr 1 do ustawy, zawartych w paliwach stosowanych we wszystkich
rodzajach transportu, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności
prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się tych paliw na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy lub
zużywanych przez ten podmiot na potrzeby własne na tym terytorium, liczony według
wartości opałowej, w ogólnej ilości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych stosowanych
w transporcie drogowym i kolejowym, rozporządzanych przez dokonanie
jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się
tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot realizujący
Narodowy Cel Wskaźnikowy lub zużywanych przez ten podmiot na potrzeby własne
na tym terytorium, uznaje się za dwukrotnie wyższy w części, w jakiej zostały one
wytworzone z surowców określonych w załączniku nr 1 do ustawy.
4b. Do surowców, z których udział liczony według wartości opałowej uznaje się
za dwukrotnie wyższy w rozumieniu ust. 4a, nie zalicza się odpadów będących
naturalnymi surowcami spożywczymi, które na skutek niecelowego lub celowego
działania lub w wyniku braku odpowiednich warunków produkcji, przechowywania,
transportu lub przetwarzania nabyły cechy uniemożliwiające ich przeznaczenie do
spożycia lub przestały spełniać wymogi dopuszczające te surowce do spożycia.
4ba. Udział biokomponentów, o którym mowa w ust. 4a, nie może być wyższy
niż 1,5%.
4c. Minister właściwy do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia,
niższy niż wynikający z ust. 4ba, udział biokomponentów, o którym mowa w ust. 4a,
biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej w zakresie możliwości wykorzystania tych
surowców do wytwarzania biokomponentów oraz ich dostępność.
4d. W przypadku podmiotu realizującego Narodowy Cel Wskaźnikowy, który
realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, rozporządza poprzez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej benzynami silnikowymi skutkującej trwałym wyzbyciem się benzyn silnikowych lub zużywa je na potrzeby własne,
minimalny udział, o którym mowa w ust. 1, może być liczony w sposób określony w
ust. 4, pod warunkiem że nie mniej niż 60% biokomponentów zawartych w tych
benzynach silnikowych zostało wytworzonych w sposób określony w ust. 4.
5. Rada Ministrów co dwa lata do dnia 15 czerwca, określa w drodze
rozporządzenia, wysokość współczynników redukcyjnych, o których mowa w ust. 4,
na kolejne dwa lata, biorąc pod uwagę warunki zaopatrzenia w biokomponenty
i relacje cenowe na rynku biokomponentów i paliw ciekłych.
6. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1a, oblicza się według wzoru:
Oz = Ozj × W × (N − P),
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Oz – wysokość opłaty zastępczej, wyrażoną w złotych,
Ozj – jednostkową opłatę zastępczą wynoszącą 0,014, wyrażoną w złotych/MJ,
W – wartość energetyczną paliw ciekłych i biopaliw ciekłych
rozporządzonych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub
faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się paliw ciekłych lub
biopaliw ciekłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podmiot uiszczający opłatę zastępczą, a także zużytych przez niego na
potrzeby własne na tym terytorium, liczoną za rok, w którym podmiot
ten skorzystał z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1a, wyrażoną w MJ;
wartość opałową poszczególnych biokomponentów i paliw ciekłych
określa się zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3,
N – wysokość Narodowego Celu Wskaźnikowego, do którego realizacji był
obowiązany podmiot uiszczający opłatę zastępczą, wyrażoną
w procentach,
P – wysokość zrealizowanego udziału innych paliw odnawialnych lub
biokomponentów zawartych w paliwach, stosowanych we wszystkich
rodzajach transportu, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek
czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się
tych paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużywanych
przez podmiot uiszczający opłatę zastępczą na potrzeby własne na tym
terytorium w ogólnej ilości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych
stosowanych w transporcie drogowym i kolejowym, rozporządzanych przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się paliw ciekłych lub biopaliw
ciekłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużywanych przez
niego w ciągu roku kalendarzowego na potrzeby własne na tym
terytorium w roku, w którym podmiot uiszczający opłatę zastępczą
skorzystał z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1a, wyrażoną
w procentach.
7. (uchylony)
8. Opłatę zastępczą uiszcza się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w terminie do 60 dni po zakończeniu roku
kalendarzowego, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w ust. 1.
9. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przedstawia
ministrowi właściwemu do spraw klimatu i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
informację o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych za dany rok
kalendarzowy, do końca marca roku następującego po roku, którego dotyczy
obowiązek, o którym mowa w ust. 1.

Art. 23a. (uchylony).

Art. 23b. 1. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy jest obowiązany
realizować obowiązek, o którym mowa w art. 23 ust. 1, zapewniając w danym roku
kalendarzowym minimalny udział biokomponentów, liczony według wartości
opałowej, zawartych w paliwach ciekłych stosowanych we wszystkich rodzajach
transportu, wykorzystanych przez niego do realizacji obowiązku, o którym mowa
w art. 23 ust. 1, które zostały przez ten podmiot rozporządzone przez dokonanie
jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej skutkującej trwałym wyzbyciem się
tych paliw ciekłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zużyte przez niego na
potrzeby własne na tym terytorium.
2. Podmiot realizujący Narodowy Cel Wskaźnikowy, który wytwarza paliwa
ciekłe wyłącznie w procesie mieszania komponentów lub dodatków z paliwami
ciekłymi w ilości stanowiącej nie więcej niż 0,2% objętości wytworzonego w ten
sposób paliwa ciekłego, jest zwolniony z obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
w zakresie dotyczącym dodawania tych komponentów lub dodatków.
2a. Przy ustalaniu minimalnego udziału biokomponentów, o którym mowa
w ust. 1, nie uwzględnia się biokomponentów powstałych w wyniku
współuwodornienia.
3. Minimalny udział biokomponentów, o którym mowa w ust. 1, wynosi:
1) 3,2% – w benzynach silnikowych;
2) 6,2% – w oleju napędowym.
4. Minister właściwy do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia,
niższy niż określony w ust. 3, minimalny udział biokomponentów, o którym mowa
w ust. 1, biorąc pod uwagę techniczne możliwości branży paliwowej w zakresie
dodawania biokomponentów do paliw ciekłych.

Ustawa o biokomponentach i biopaliwach ciekłych art. 23

Poprzedni

Art. 22. 1. Biokomponenty, z wyłączeniem biokomponentów wytwarzanych w procesie współuwodornienia, wprowadzane do obrotu lub wykorzystywane do wytwarzania paliw powinny spełniać wymagania jakościowe...

Nastepny

Art. 24. l. Rada Ministrów, co 4 lata, do dnia 15 czerwca danego roku, określa, w drodze rozporządzenia, Narodowe Cele Wskaźnikowe na kolejne 8 lat, biorąc pod uwagę możliwości surowcowe i wytwórcze...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2007
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 28 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka