Art. 21. 1. Przetoczenia krwi lub jej składników mogą dokonywać wyłącznie:
1) lekarz wykonujący zawód w podmiocie leczniczym wykonującym działalność
leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
2) na zlecenie lekarza pielęgniarka lub położna wykonująca zawód w podmiocie
leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i
całodobowe świadczenia zdrowotne, pod warunkiem że odbyła organizowane
przez regionalne centrum, Wojskowe Centrum lub Centrum MSWiA
odpowiednie przeszkolenie praktyczne i teoretyczne potwierdzone zaświadczeniem.
2. Kierownik podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w
rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne zapewnia jednostkom lub
komórkom organizacyjnym przedsiębiorstwa tego podmiotu ciągły, całodobowy
dostęp do krwi i jej składników.
3. Dostęp do krwi i jej składników, o którym mowa w ust. 2, może być
zapewniony poprzez utworzenie banku krwi w podmiocie leczniczym,
zlokalizowanym w odrębnym pomieszczeniu przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego
albo na terenie pracowni serologii lub pracowni immunologii transfuzjologicznej lub
medycznego laboratorium diagnostycznego.
4. W strukturze przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego pracownia serologii lub
pracownia immunologii transfuzjologicznej, działa jako:
1) samodzielna jednostka albo komórka organizacyjna;
2) wydzielona pracownia wchodząca w skład medycznego laboratorium diagnostycznego;
3) samodzielna jednostka albo komórka organizacyjna połączone z bankiem krwi;
4) wydzielona pracownia wchodząca w skład medycznego laboratorium
diagnostycznego połączona z bankiem krwi.
5. Kierownicy banku krwi albo pracowni serologii lub pracowni immunologii
transfuzjologicznej, o których mowa w ust. 3, są obowiązani posiadać kwalifikacje i
doświadczenie zapewniające właściwe wykonywanie funkcji kierownika danego podmiotu.
6. Do przeprowadzania badań związanych z przetaczaniem krwi i badań
immunohematologicznych na potrzeby leczenia krwią są upoważnione wyłącznie
pracownie serologii lub immunologii transfuzjologicznej wykonujące badania
immunohematologiczne zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 17 ust. 4
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 849
oraz z 2020 r. poz. 567 i 1493), dotyczącymi standardów jakości dla medycznych
laboratoriów diagnostycznych i mikrobiologicznych.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
szkolenia pielęgniarek i położnych dokonujących przetaczania krwi i jej składników,
wykaz umiejętności związanych z przetaczaniem krwi i jej składników, będących
przedmiotem szkolenia, a także tryb wydawania zaświadczenia o odbytym szkoleniu
przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz wzór tego zaświadczenia,
uwzględniając konieczność zapewnienia uczestnikom szkolenia nabycia umiejętności
niezbędnych do przetaczania krwi lub jej składników, prawidłowego dokumentowania
przebiegu szkolenia oraz zapewnienia czytelności zaświadczenia o odbytym szkoleniu.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i organizację leczenia krwią w podmiotach leczniczych wykonujących
działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia
zdrowotne, w których przebywają pacjenci ze wskazaniami do leczenia krwią
i jej składnikami, w tym zadania: kierownika tego podmiotu, ordynatora albo
lekarza kierującego oddziałem oraz lekarzy i pielęgniarek,
2) organizację banku krwi oraz pracowni serologii lub pracowni immunologii
transfuzjologicznej podmiotu leczniczego, a także sposób sprawowania nadzoru
nad działaniem banku krwi oraz pracowni serologii lub pracowni immunologii
transfuzjologicznej w podmiocie leczniczym wykonującym działalność
leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, w którym
przebywają pacjenci ze wskazaniami do leczenia krwią i jej składnikami, w tym
kwalifikacje i doświadczenie kierownika tego banku krwi albo pracowni
serologii lub pracowni immunologii transfuzjologicznej oraz jego zadania,
3) sposób prowadzenia dokumentacji medycznej dotyczącej leczenia krwią i jej składnikami,
4) sposób zapewnienia dostępu do badań z zakresu serologii lub immunologii
transfuzjologicznej
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu leczenia krwią i jej
składnikami, zapewnienie bezpieczeństwa biorców krwi, sprawności i bezpieczeństwa
wszystkich czynności związanych z leczeniem krwią oraz czytelności i jednolitości
prowadzonej dokumentacji.

Ustawa o publicznej służbie krwi art. 21

DODAJ