Art. 21. Jeżeli kto przez jakikolwiek wypadek utracił posiadanie czeku,
posiadacz, w którego ręce czek się dostał – bez względu na to, czy chodzi o czek na
okaziciela, czy też o czek na zlecenie, którego posiadacz wykaże swe prawo w sposób,
wskazany w art. 19 – będzie obowiązany do wydania czeku tylko, jeżeli go nabył
w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa.

Prawo czekowe art. 21

Poprzedni

Art. 20. Indos, umieszczony na czeku na okaziciela, zobowiązuje indosanta według przepisów o zwrotnem poszukiwaniu; nie zmienia on zresztą dokumentu na czek na zlecenie.

Nastepny

Art. 22. Osoby, przeciw którym dochodzi się praw z czeku, nie mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartemi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba ż...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo czekowe
  • Wejscie w życie 1 lipca 1936
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 16 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka