Art. 1. 1. Ustawa określa zasady nabywania obywatelstwa polskiego w drodze
repatriacji, prawa repatrianta, a także zasady i tryb udzielania pomocy repatriantom i
członkom ich rodzin.
2. Repatriantem jest osoba, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie wizy krajowej wydanej w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia się na stałe.

Art. 1a. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o:
1) kandydacie na repatrianta – oznacza to osobę polskiego pochodzenia, wobec
której konsul wydał decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji albo – w przypadku osoby, która złożyła wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji przed dniem 1 maja 2017 r. – decyzję o przyrzeczeniu wydania takiej wizy;
2) najbliższej rodzinie repatrianta – oznacza to małżonka repatrianta i małoletnie
dziecko lub dzieci pozostające pod władzą rodzicielską co najmniej jednego z
rodziców, którzy przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej razem z repatriantem.

Ustawa o repatriacji art. 1

Nastepny

Art. 2. (uchylony).

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 1 października 2010
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 25 01 2021
Komentarze

Wyszukiwarka