Art. 1. 1. Ustawa określa zasady nabywania obywatelstwa polskiego w drodze
repatriacji, prawa repatrianta, a także zasady i tryb udzielania pomocy repatriantom i
członkom ich rodzin.
2. Repatriantem jest osoba, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie wizy krajowej wydanej w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia się na stałe.
Art. 1a. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o:
1) kandydacie na repatrianta – oznacza to osobę polskiego pochodzenia, wobec
której konsul wydał decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji albo – w przypadku osoby, która złożyła wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji przed dniem 1 maja 2017 r. – decyzję o przyrzeczeniu wydania takiej wizy;
2) najbliższej rodzinie repatrianta – oznacza to małżonka repatrianta i małoletnie
dziecko lub dzieci pozostające pod władzą rodzicielską co najmniej jednego z
rodziców, którzy przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej razem z repatriantem.
Art. 2. (uchylony).
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców