Art. 18. 1. Funkcjonariusze, wykonując czynności służbowe, mają prawo:
1) legitymowania osób ubiegających się o wstęp oraz opuszczających teren
jednostek organizacyjnych oraz deponowania dokumentów tożsamości osób
przebywających na terenie jednostki organizacyjnej;
2) legitymowania funkcjonariuszy i pracowników wchodzących i wychodzących
z jednostki organizacyjnej;
3) żądania od osób wymienionych w pkt 1 i 2 przekazania do depozytu
przedmiotów niebezpiecznych i przedmiotów niedozwolonych, dokonywania
kontroli osobistej tych osób i kontroli ich odzieży, ubrania i przeglądania
zawartości bagaży oraz innych przedmiotów, które posiadają przy sobie,
sprawdzenia pojazdów wjeżdżających oraz wyjeżdżających, a także ładunków
tych pojazdów, również przy użyciu urządzeń technicznych i psów specjalnych
wyszkolonych w zakresie wyszukiwania środków odurzających i substancji
psychotropowych lub materiałów wybuchowych;
4) wzywania osób zakłócających spokój i porządek w bezpośrednim sąsiedztwie
lub na terenie jednostki organizacyjnej, nawiązujących niedozwolone kontakty
z osobami pozbawionymi wolności lub usiłujących bez zezwolenia
funkcjonariuszy dostarczyć jakiekolwiek przedmioty na teren jednostki
organizacyjnej, do zaniechania takich zachowań;
5) zatrzymania, na terenie jednostki organizacyjnej, celem niezwłocznego
przekazania Policji, osób, co do których istnieje uzasadnione podejrzenie
popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary;
6) usunięcia z terenu jednostki organizacyjnej osoby, która nie stosuje się do
polecenia wydanego na podstawie obowiązujących przepisów;
7) zatrzymania osób pozbawionych wolności, które:
a) dokonały ucieczki z aresztu śledczego lub zakładu karnego,
b) dokonały ucieczki w trakcie konwojowania lub zatrudnienia,
c) na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo
zakład karny i nie powróciły do niego w wyznaczonym terminie, korzystając z zezwolenia na czasowe opuszczenie aresztu śledczego lub
zakładu karnego bez konwoju funkcjonariusza;
8) żądania niezbędnej pomocy od funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej
i żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, jak również zwracania się w nagłych
przypadkach do innych organów ochrony porządku publicznego
i bezpieczeństwa państwa lub każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy
w ramach obowiązujących przepisów prawa.
2. Z obowiązków wynikających z realizacji praw funkcjonariuszy, o których
mowa w ust. 1 pkt 3, w zakresie poddania się kontroli osobistej oraz kontroli ubrania
i obuwia, są wyłączeni:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;
2) Prezes Rady Ministrów;
3) członkowie Rady Ministrów;
4) Rzecznik Praw Obywatelskich;
5) Rzecznik Praw Dziecka;
6) Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych;
7) osoby korzystające z immunitetu parlamentarnego, sędziowskiego lub prokuratorskiego;
8) osoby korzystające z immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy
ustaw, umów międzynarodowych albo powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki
organizacyjnej może:
1) zwolnić funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, od obowiązku legitymowania
osoby ubiegającej się o wstęp na teren jednostki organizacyjnej oraz
z obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
2) zwolnić osobę ubiegającą się o wstęp na teren jednostki organizacyjnej
z obowiązku przekazywania do depozytu przedmiotów niebezpiecznych
i przedmiotów niedozwolonych.
3a. Kontrola osobista, o której mowa w ust. 1 pkt 3, może polegać na:
1) oględzinach ciała, lub
2) sprawdzeniu jamy ustnej, nosa, uszu oraz włosów, lub
3) sprawdzeniu bielizny, a także, w szczególnie uzasadnionych przypadkach –
miejsc intymnych.
3b. Kontroli osobistej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dokonuje co najmniej
dwóch funkcjonariuszy tej samej płci co osoba kontrolowana, w odrębnym
pomieszczeniu niedostępnym w czasie wykonywania kontroli dla osób postronnych.
Podczas sprawdzenia, o którym mowa w ust. 3a pkt 3, osoba kontrolowana powinna
być częściowo ubrana.
3c. Z kontroli osobistej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, sporządza się protokół.
4. Czynności wymienione w ust. 1 pkt 1–6 wykonuje się w sposób możliwie
najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały podjęte.
5. Osobom niebędącym funkcjonariuszami i pracownikami na sposób
prowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3–6, przysługuje zażalenie do
właściwego miejscowo sądu rejonowego w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia
tych czynności.
6. Funkcjonariuszom i pracownikom na sposób prowadzenia czynności,
o których mowa w ust. 1 pkt 3, przysługuje zażalenie do właściwego miejscowo sądu
rejonowego w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia tych czynności.
7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb działań,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–8 oraz ust. 3a–3c, sposoby ich realizacji oraz
sposób postępowania funkcjonariuszy w tym zakresie, mając na względzie
zapewnienie skuteczności działań podejmowanych przez funkcjonariuszy.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 18

DODAJ