Art. 188. 1. Z zastrzeżeniem art. 185 ust. 4 i 5, art. 187 ust. 3 oraz przepisów
postępowania egzekucyjnego, fundusz sekurytyzacyjny może lokować aktywa
wyłącznie w:
1) dłużne papiery wartościowe;
2) jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego;
3) depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych;
4) instrumenty rynku pieniężnego;
5) instrumenty pochodne.
2. Lokaty, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mogą być dokonywane wyłącznie
w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego.
3. Fundusz sekurytyzacyjny nie może udzielać pożyczek, poręczeń lub
gwarancji.
4. Fundusz sekurytyzacyjny, w którym działa zgromadzenie inwestorów, może
dokonywać emisji obligacji w wysokości nieprzekraczającej:
1) 25% wartości aktywów netto – w przypadku standaryzowanego funduszu
sekurytyzacyjnego,
2) 75% wartości aktywów netto – w przypadku niestandaryzowanego funduszu
sekurytyzacyjnego
– na dzień poprzedzający dzień podjęcia przez zgromadzenie inwestorów uchwały
o emisji obligacji, pod warunkiem że statut funduszu sekurytyzacyjnego, załączony do wniosku o udzielenie zezwolenia na utworzenie funduszu, będzie dopuszczał dokonywanie emisji obligacji. Przepisy art. 144 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 188a. 1. Fundusz sekurytyzacyjny może nabywać prawa własności rzeczy
ruchomych wyłącznie w przypadku, gdy ich nabycie przez fundusz następuje:
1) wraz z nabyciem sekurytyzowanych wierzytelności, których rzeczy te stanowią
zabezpieczenie lub
2) w drodze realizacji zabezpieczeń nabytych sekurytyzowanych wierzytelności.
2. Fundusz sekurytyzacyjny jest obowiązany zbyć rzeczy ruchome, których
własność nabył w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie nie dłuższym niż
rok od dnia nabycia, uwzględniając należycie interes uczestników funduszu.
3. Rzeczy ruchome, których własność fundusz sekurytyzacyjny nabył w sposób,
o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie mogą stanowić więcej niż 25% aktywów funduszu.

Ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi art. 188

DODAJ