Art. 16. 1. Kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi jest obowiązany znać język
polski w stopniu umożliwiającym wypełnienie kwestionariusza dawcy krwi,
przeprowadzenie badania kwalifikacyjnego i wywiadu medycznego bez udziału osób trzecich.
2. W przypadku kandydatów na dawców krwi i dawców krwi o ograniczonej
możliwości porozumiewania się, spowodowanej niepełnosprawnością, lekarz
decyduje wspólnie z tą osobą o sposobie wymiany niezbędnych informacji, jak
również o sposobie przeprowadzenia zabiegu zgodnie z obowiązującymi procedurami.
3. Każdorazowe pobranie krwi lub jej składników jest poprzedzone uzyskaniem
danych kontaktowych dawcy krwi, o których mowa w art. 17 ust. 5 pkt 14–17,
weryfikacją wypełnionego kwestionariusza dawcy krwi potwierdzoną pisemnie przez
lekarza albo pielęgniarkę posiadającą tytuł magistra pielęgniarstwa i specjalizację w
jednej z klinicznych dziedzin pielęgniarstwa, wywiadem medycznym, badaniami
kwalifikacyjnymi i pobraniem próbek krwi do badań laboratoryjnych w celu ustalenia,
czy kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi spełnia wymagania zdrowotne i czy
pobranie krwi lub jej składników nie spowoduje ujemnych skutków dla jego stanu
zdrowia lub stanu zdrowia przyszłego biorcy krwi.
4. W celu weryfikacji, czy kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi spełnia
wymagania zdrowotne, jednostka organizacyjna publicznej służby krwi jest
uprawniona do dostępu do danych zawartych w zgłoszeniach, o których mowa
w art. 27 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz
zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.), przetwarzanych w Systemie Monitorowania Zagrożeń, o którym mowa w art.
26 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2020 r. poz. 702 i 1493).
5. Jeżeli z badania, wywiadu medycznego lub danych, o których mowa w ust. 3
lub ust. 4, wynika, że kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi nie spełnia wymagań
zdrowotnych, podlega on dyskwalifikacji czasowej lub stałej.
6. Kwestionariusz dawcy krwi zawiera:
1) dane osobowe kandydata na dawcę krwi lub dawcy krwi:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) numer PESEL, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru
PESEL – serię, numer oraz rodzaj dokumentu stwierdzającego tożsamość;
2) istotne dane mogące mieć wpływ na stan zdrowia kandydata na dawcę krwi lub
dawcy krwi oraz bezpieczeństwo biorcy krwi;
3) numer donacji.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) kryteria dopuszczenia dawców krwi do oddawania krwi i jej składników,
2) kryteria dyskwalifikacji stosowane wobec kandydatów na dawców krwi i dawców krwi,
3) sposób informowania kandydata na dawcę krwi i dawcy krwi o dyskwalifikacji i jej przyczynie,
4) wykaz badań kwalifikacyjnych i badań diagnostycznych, którym poddaje się
kandydata na dawcę krwi i dawcę krwi,
5) przeciwwskazania do pobrania krwi i jej składników,
6) dopuszczalną ilość oddawanej krwi i jej składników oraz częstotliwość ich oddawania,
7) szczegółowe warunki dopuszczenia do zabiegu uodpornienia lub innych
zabiegów wykonywanych w celu uzyskania osocza lub surowic diagnostycznych,
8) zakres informacji, które powinny być przekazane kandydatowi na dawcę krwi i
dawcy krwi przed jej oddaniem, w szczególności dotyczących roli krwi w organizmie i jej znaczenia dla pacjenta, procedury pobrania krwi lub jej składników, konieczności przeprowadzenia badań kwalifikacyjnych i wywiadu
medycznego, przebiegu pobrania krwi lub jej składników, możliwych następstw
dla stanu zdrowia dawcy krwi, możliwości rezygnacji przez dawcę krwi
z oddania krwi lub jej składników, możliwym sposobie wykorzystania krwi i jej
składników, w tym o możliwości ich przetworzenia, umożliwiających wyrażenie
zgody na oddanie krwi lub jej składników
– mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa dawcy krwi i biorcy krwi,
skuteczności informowania kandydata na dawcę krwi i dawcy krwi o dyskwalifikacji
oraz jednolitości danych zbieranych w ramach przeprowadzania wywiadu medycznego.

Art. 16a. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego, stanu
epidemii albo w razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub choroby
zakaźnej, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, w szczególności
wystąpienia choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, w rozumieniu
art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi, lub innych nadzwyczajnych okoliczności zagrażających
zdrowiu i życiu wielu osób, czynności związane z pobieraniem krwi lub jej
składników, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1–3 oraz w art. 16 ust. 3,
wykonywane przez lekarza, na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej
publicznej służby krwi, mogą być wykonywane przez pielęgniarkę, która:
1) przeprowadziła, pod nadzorem lekarza, co najmniej 100 kwalifikacji dawców do
oddania krwi lub jej składników;
2) posiada prawo wykonywania zawodu pielęgniarki.

Ustawa o publicznej służbie krwi art. 16

DODAJ