Art. 15. 1. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody zabrania się:
1) budowy lub przebudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych,
z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego albo
rezerwatu przyrody;
2) (uchylony)
3) chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, zbierania lub niszczenia
jaj, postaci młodocianych i form rozwojowych zwierząt, umyślnego płoszenia
zwierząt kręgowych, zbierania poroży, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych
schronień zwierząt oraz ich miejsc rozrodu;
4) polowania, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub
zadaniach ochronnych ustanowionych dla rezerwatu przyrody;
5) pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów;
6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania
i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów,
tworów i składników przyrody;
7) zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli zmiany te nie służą
ochronie przyrody;
8) pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych
szczątków roślin i zwierząt, minerałów i bursztynu;
9) niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i użytkowania gruntów;
10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym
płomieniu, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku
narodowego, a w rezerwacie przyrody – przez regionalnego dyrektora ochrony
środowiska;
11) prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyjątkiem miejsc
wyznaczonych w planie ochrony;
12) stosowania chemicznych i biologicznych środków ochrony roślin i nawozów;
13) zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, z wyjątkiem miejsc
wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody –
przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
14) połowu ryb i innych organizmów wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych
w planie ochrony lub zadaniach ochronnych;
15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem,
z wyjątkiem szlaków i tras narciarskich wyznaczonych przez dyrektora parku
narodowego, a w rezerwacie przyrody – przez regionalnego dyrektora ochrony
środowiska;
16) wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem
miejsc wyznaczonych w planie ochrony, psów pasterskich wprowadzanych na
obszary objęte ochroną czynną, na których plan ochrony albo zadania ochronne
dopuszczają wypas oraz psów asystujących w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy
z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1172, 1495, 1696
i 1818);
17) wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych, z wyjątkiem miejsc
wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody –
przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami położonymi na
nieruchomościach stanowiących własność parków narodowych lub będących
w użytkowaniu wieczystym parków narodowych, wskazanymi przez dyrektora
parku narodowego, a w rezerwacie przyrody przez regionalnego dyrektora
ochrony środowiska;
19) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków
niezwiązanych z ochroną przyrody, udostępnianiem parku albo rezerwatu
przyrody, edukacją ekologiczną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych
znaków związanych z ochroną bezpieczeństwa i porządku powszechnego;
20) zakłócania ciszy;
21) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego, uprawiania sportów
wodnych i motorowych, pływania i żeglowania, z wyjątkiem akwenów lub
szlaków wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie
przyrody – przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu;
23) biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku
narodowego, a w rezerwacie przyrody – przez regionalnego dyrektora ochrony
środowiska;
24) prowadzenia badań naukowych – w parku narodowym bez zgody dyrektora
parku, a w rezerwacie przyrody – bez zgody regionalnego dyrektora ochrony
środowiska;
25) wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra
właściwego do spraw środowiska;
26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;
27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych – w parku narodowym bez zgody
dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody bez zgody regionalnego
dyrektora ochrony środowiska.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:
1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych;
2) (uchylony)
3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem
powszechnym;
4) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia
bezpieczeństwa państwa;
5) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego
wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz
wykonywania prawa własności, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii dyrektora
parku narodowego, może zezwolić na obszarze parku narodowego na odstępstwa od
zakazów, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione:
1) potrzebą ochrony przyrody, wykonywaniem badań naukowych, celami
edukacyjnymi, kulturowymi, turystycznymi, rekreacyjnymi lub sportowymi lub
celami kultu religijnego i nie spowoduje to negatywnego oddziaływania na
przyrodę parku narodowego lub
2) potrzebą realizacji inwestycji liniowych celu publicznego lub potrzebą realizacji
inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej o nieliniowym
charakterze w celu związanym z zapewnieniem telekomunikacji na obszarze
parku narodowego, w przypadku braku rozwiązań alternatywnych i po
zagwarantowaniu kompensacji przyrodniczej w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
4. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, po zasięgnięciu opinii regionalnego
dyrektora ochrony środowiska, może zezwolić na obszarze rezerwatu przyrody na
odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą:
1) ochrony przyrody lub
2) realizacji inwestycji liniowych celu publicznego lub realizacji inwestycji celu
publicznego z zakresu łączności publicznej o nieliniowym charakterze w celu
związanym z zapewnieniem telekomunikacji na obszarze rezerwatu przyrody,
w przypadku braku rozwiązań alternatywnych i po zagwarantowaniu
kompensacji przyrodniczej w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
4a. Przy zasięganiu opinii, o których mowa w ust. 3 i 4, nie stosuje się
art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60, 730 i 1133).
4b. Właściwe organy wydają opinię, o której mowa w ust. 3 i 4, w terminie
30 dni od dnia otrzymania wniosku o jej wydanie. Opinia jest wydawana w formie
pisemnego stanowiska organu zawierającego ocenę planowanych czynności
w odniesieniu do wpływu przedsięwzięcia na przyrodę parku narodowego.
4c. Zezwolenia, o których mowa w ust. 3 i 4, dołącza się do wniosku
o pozwolenie na budowę oraz zgłoszenia budowy lub wykonania robót
budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).
5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska może zezwolić na obszarze
rezerwatu przyrody na odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione wykonywaniem badań naukowych lub celami edukacyjnymi, kulturowymi, turystycznymi, rekreacyjnymi lub sportowymi lub celami kultu
religijnego i nie spowoduje to negatywnego oddziaływania na cele ochrony przyrody
rezerwatu przyrody.
6. Organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich i psów
ratowniczych, w tym psów lawinowych, na obszarze parku narodowego poza terenami
udostępnionymi na podstawie art. 12 ust. 2, przez podmioty uprawnione
do wykonywania ratownictwa górskiego na danym obszarze, wymaga uzgodnienia
z dyrektorem parku narodowego.
6. Zezwolenie na odstępstwo od zakazów, o których mowa w ust. 1, wydaje się,
w drodze decyzji administracyjnej, na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat.
7. Wniosek o wydanie zezwolenia na odstępstwo od zakazów, o których mowa
w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) wskazanie zakazów, od których wnioskodawca zamierza uzyskać zezwolenie na
odstępstwo;
3) cel wykonania wnioskowanych czynności wraz z uzasadnieniem;
4) opis planowanych czynności;
5) lokalizację wykonywania planowanych czynności;
6) uzasadnienie braku rozwiązań alternatywnych względem planowanego wariantu
w przypadku realizacji inwestycji liniowych celu publicznego lub w przypadku
realizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej
o nieliniowym charakterze w celu związanym z zapewnieniem telekomunikacji
na obszarze parku narodowego lub rezerwatu przyrody;
7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub
kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na przyrodę parku
narodowego.
8. W zezwoleniu na odstępstwo od zakazów, o których mowa w ust. 1,
niezależnie od wymagań wynikających z przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.
– Kodeks postępowania administracyjnego, wskazuje się warunki realizacji tego
odstępstwa wynikające z potrzeb ochrony przyrody.
9. W odniesieniu do inwestycji liniowych celu publicznego lub inwestycji celu
publicznego z zakresu łączności publicznej o nieliniowym charakterze
przewidzianych do realizacji w ramach przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko, dla których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zezwolenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub ust. 4 pkt 2, zastępuje się uzgodnieniem warunków realizacji przedsięwzięcia, o którym
mowa w art. 77 ust. 1 pkt 1a lub 1b ustawy z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2018 r.
poz. 2081, z późn. zm.), odpowiednio z ministrem właściwym do spraw środowiska
lub Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska. Do uzgodnienia stosuje się
odpowiednio przepisy ust. 3 albo 4.

Ustawa o ochronie przyrody art. 15

Poprzedni

Art. 14. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, typy i podtypy rezerwatów przyrody, kierując się potrzebą zapewnienia na obszarach cennych przyrodniczo, zró...

Nastepny

Art. 16. 1. Park krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunka...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka