Art. 157. 1. Niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy na rozprawę lub
posiedzenie Krajowego Sądu Dyscyplinarnego lub wezwanie Krajowego Rzecznika
Dyscyplinarnego w trakcie dochodzenia dyscyplinarnego nie wstrzymuje rozpoznania
sprawy lub przeprowadzenia czynności, chyba że należycie usprawiedliwią oni swoją
nieobecność, jednocześnie wnosząc o odroczenie lub przerwanie rozprawy lub posiedzenia, lub nieprzeprowadzanie czynności przed Krajowym Rzecznikiem Dyscyplinarnym, albo Krajowy Sąd Dyscyplinarny lub Krajowy Rzecznik
Dyscyplinarny z ważnych przyczyn uzna ich obecność za konieczną.
2. Za należyte usprawiedliwienie niestawiennictwa obwinionego lub jego
obrońcy na rozprawę przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym lub wezwanie
Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego rozumie się wskazanie i uprawdopodobnienie
wyjątkowych przyczyn, zaś w przypadku choroby, przedstawienie zaświadczenia
lekarskiego wystawionego przez lekarza sądowego, potwierdzającego niemożność
stawienia się na rozprawę przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym lub wezwanie
Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego.
3. Za nieusprawiedliwione niestawiennictwo, odmowę złożenia zeznań lub
przyrzeczenia przez świadka lub biegłego, Krajowy Sąd Dyscyplinarny lub Krajowy
Rzecznik Dyscyplinarny może nałożyć karę porządkową w wysokości do 5000 zł.
Świadek lub biegły nie podlega karze, jeżeli nie był uprzedzony o skutkach
niestawiennictwa, odmowy złożenia zeznań lub przyrzeczenia.
3a. Na kierownika firmy audytorskiej, innej osoby prawnej, jednostki
organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej lub osobę fizyczną, którzy bez
należytego usprawiedliwienia nie wykonali obowiązku udzielenia informacji lub
przekazania poświadczonych za zgodność z oryginałem dokumentów, Krajowy Sąd
Dyscyplinarny lub Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny może nałożyć karę porządkową
w wysokości do 5000 zł. Kierownik podmiotu zobowiązanego lub zobowiązana osoba
fizyczna nie podlegają karze, jeżeli nie byli uprzedzeni o skutkach niewykonania
zobowiązania.
4. Przymusowe doprowadzenie świadka lub biegłego zarządza, na wniosek
Krajowego Sądu Dyscyplinarnego lub Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego, sąd
rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania świadka albo biegłego.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3–4, na postanowienie przysługuje
zażalenie.
6. Zażalenie na postanowienie o nałożeniu kary, o której mowa w ust. 3 albo 3a,
przez:
1) Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego – rozpoznaje sąd rejonowy właściwy
według miejsca zamieszkania świadka albo biegłego;
2) Krajowy Sąd Dyscyplinarny – rozpoznaje sąd właściwy do rozpoznania sprawy
w drugiej instancji.
7. Zażalenie na postanowienie o przymusowym doprowadzeniu świadka lub
biegłego rozpoznaje sąd, który zarządził to przymusowe doprowadzenie, w składzie
trzech sędziów.

Art. 157a. 1. W toku prowadzonego postępowania dyscyplinarnego organ
prowadzący to postępowanie może żądać od banku, osób zatrudnionych w banku oraz
osób, za pośrednictwem których bank wykonuje czynności bankowe, udzielenia
informacji stanowiących tajemnicę bankową na podstawie postanowienia wydanego
na jego wniosek przez sąd okręgowy właściwy według siedziby tego organu.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) numer lub sygnaturę sprawy;
2) opis przewinienia wraz z kwalifikacją prawną, którego dotyczy postępowanie
dyscyplinarne;
3) okoliczności uzasadniające potrzebę udzielenia informacji;
4) wskazanie osoby lub jednostki organizacyjnej, której dotyczą informacje;
5) podmiot zobowiązany do udzielenia informacji;
6) rodzaj i zakres informacji.
3. Po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, sąd, w drodze
postanowienia, wyraża zgodę na udzielenie informacji, określając ich rodzaj i zakres,
osobę lub jednostkę organizacyjną, których one dotyczą, oraz podmiot zobowiązany
do ich udzielenia, albo odmawia wyrażenia zgody na udzielenie informacji.
4. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 3, organowi prowadzącemu
postępowanie dyscyplinarne wnioskującemu o wydanie postanowienia przysługuje
zażalenie.
5. Uprawniony przez sąd organ prowadzący postępowanie dyscyplinarne
pisemnie informuje podmiot zobowiązany do udzielenia informacji o treści
postanowienia sądu, osobie lub jednostce organizacyjnej, której mają dotyczyć
informacje, oraz rodzaju i zakresie tych informacji.

Art. 157b. W toku prowadzonego postępowania dyscyplinarnego organ
prowadzący to postępowanie może żądać od podmiotów, którym bank ujawnił
informacje stanowiące tajemnicę bankową, udzielenia tych informacji, na podstawie postanowienia wydanego na jego wniosek przez sąd okręgowy właściwy według siedziby tego organu. Przepisy art. 157a ust. 2–5 stosuje się.

Art. 157c. Przepisy art. 157a i art. 157b stosuje się odpowiednio do informacji
stanowiących tajemnicę zawodową, o której mowa w art. 9e ust. 1 ustawy z dnia
5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

Ustawa o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym art. 157

DODAJ