Art. 143. 1. Jeżeli funkcjonariusz nie może rozpocząć urlopu wypoczynkowego
lub urlopu dodatkowego w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających
nieobecność w służbie, a w szczególności z powodu:
1) czasowej niezdolności do służby wskutek choroby,
2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
3) urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu
ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego,
4) zawieszenia w czynnościach służbowych
– urlop wypoczynkowy lub urlop dodatkowy przesuwa się na termin późniejszy.
2. Urlopu wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego w części niewykorzystanej
z powodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, udziela się w terminie późniejszym.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 143

Poprzedni

Art. 142. 1. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego: 1) z upływem roku służby pełnionej w warunkach, o których mowa w art. 141 ust. 2; 2) z dniem osiągnięcia określonego stażu ...

Nastepny

Art. 144. Wymiar urlopu wypoczynkowego i urlopu dodatkowego funkcjonariusza ulega proporcjonalnemu obniżeniu o 1/12 za każdy miesiąc trwania zawieszenia w czynnościach służbowych lub stosowania tymc...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
  • Wejscie w życie 13 sierpnia 2010
  • Ost. zmiana ustawy 12 luty 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka