Art. 13. 1. Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym
lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska
roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody
nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi,
naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
2. Na obszarach graniczących z rezerwatem przyrody może być wyznaczona otulina.
3. Uznanie za rezerwat przyrody obszarów, o których mowa w ust. 1, następuje
w drodze aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia regionalnego dyrektora
ochrony środowiska, które określa jego nazwę, położenie lub przebieg granicy
i otulinę, jeżeli została wyznaczona, cele ochrony oraz rodzaj, typ i podtyp rezerwatu
przyrody, a także sprawującego nadzór nad rezerwatem. Regionalny dyrektor ochrony
środowiska, w drodze aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia, po zasięgnięciu
opinii regionalnej rady ochrony przyrody, może zwiększyć obszar rezerwatu przyrody,
zmienić cele ochrony, a w razie bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych, dla
których rezerwat został powołany – zmniejszyć obszar rezerwatu przyrody albo
zlikwidować rezerwat przyrody.
3a. Projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów
zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, w części dotyczącej rezerwatu
przyrody i jego otuliny, wymagają uzgodnienia z regionalnym dyrektorem ochrony
środowiska w zakresie ustaleń tych planów, mogących mieć negatywny wpływ na cele
ochrony rezerwatu przyrody.
3b. Projekty planów urządzenia lasu, uproszczonych planów urządzenia lasu
i zadania z zakresu gospodarki leśnej, o których mowa w art. 19 ust. 3 i 4 ustawy
z dnia 28 września 1991 r. o lasach, w części dotyczącej otuliny rezerwatu przyrody
wymagają uzgodnienia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska w zakresie
ustaleń tych planów lub zadań, mogących mieć negatywny wpływ na ochronę
przyrody rezerwatu przyrody.
3c. Uznanie, zmiana granic, zmiana celu ochrony lub likwidacja rezerwatu
przyrody położonego na obszarze morskim wymagają uzgodnienia z dyrektorem
właściwego urzędu morskiego w zakresie, w jakim wpływają na realizację zadań
dyrektora urzędu morskiego.
3d. Uzgodnienia, o którym mowa w ust. 3c, dokonuje się w terminie 30 dni od
dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie. Niezajęcie stanowiska w tym terminie
przez dyrektora właściwego urzędu morskiego jest równoznaczne z uzgodnieniem
wnioskowanych spraw.
3e. W przypadku gdy obszar, o którym mowa w ust. 1, jest położony na obszarze
morskim, właściwość miejscową regionalnego dyrektora ochrony środowiska, w części dotyczącej tego obszaru, ustala się wzdłuż wybrzeża na terenie danego województwa.
4. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze aktu prawa miejscowego
w formie zarządzenia, może wprowadzić opłaty za wstęp na obszar rezerwatu
przyrody, kierując się potrzebą ochrony przyrody.
5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska ustala stawki opłat, o których mowa
w ust. 4, przy czym opłata za jednorazowy wstęp do rezerwatu nie może przekraczać
kwoty 6 zł waloryzowanej o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów
i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej.
6. Opłaty, o których mowa w ust. 4, są przeznaczane na ochronę przyrody.
Art. 12. 1. Obszar parku narodowego może być udostępniany w sposób, który nie wpłynie negatywnie na przyrodę w parku narodowym. 2. W planie ochrony parku narodowego, a do czasu jego sporządzenia – ...
Art. 14. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, typy i podtypy rezerwatów przyrody, kierując się potrzebą zapewnienia na obszarach cennych przyrodniczo, zró...
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców