Art. 118. 1. Funkcjonariusz, który wskutek wypadku pozostającego w związku
z pełnieniem służby albo wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi
właściwościami lub warunkami służby doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł
szkodę w mieniu, otrzymuje jednorazowe odszkodowanie. W razie śmierci
funkcjonariusza w związku z pełnieniem służby albo wskutek choroby powstałej
w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby odszkodowanie
otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny, o których mowa w art. 101 ust. 3.
2. Za wypadek pozostający w związku z pełnieniem służby w Służbie
Więziennej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące
uraz lub śmierć, które zaszło podczas lub w związku z:
1) wykonywaniem obowiązków służbowych albo poleceń przełożonych;
2) wykonywaniem czynności w interesie służby, nawet bez polecenia
przełożonych;
3) uczestniczeniem w obowiązkowych zajęciach związanych z podnoszeniem
kwalifikacji zawodowych i sprawności fizycznej funkcjonariuszy;
4) wykonywaniem funkcji lub zadań zleconych przez działający w Służbie
Więziennej związek zawodowy funkcjonariuszy albo organizacje zawodowe lub
społeczne;
5) ratowaniem ludzi lub ich mienia z grożącego niebezpieczeństwa albo
ratowaniem mienia Skarbu Państwa przed zniszczeniem lub zagarnięciem;
6) udzielaniem przedstawicielowi organu państwowego pomocy przy spełnianiu
przez niego czynności urzędowych;
7) odbywaniem bezpośredniej drogi do miejsca i z miejsca wykonywania czynności
określonych w pkt 1–6.
3. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje:
1) w razie wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było udowodnione
przez jednostkę organizacyjną umyślne lub rażąco niedbałe działanie lub
zaniechanie funkcjonariusza, naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy,
jeżeli jego przełożeni zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom
i sprawowali we właściwy sposób nadzór nad ich przestrzeganiem,
a funkcjonariusz posiadał potrzebne umiejętności do wykonywania określonych
czynności i był należycie przeszkolony w zakresie tych przepisów;
2) w razie wypadku, którego wyłączną przyczyną było zachowanie funkcjonariusza
spowodowane użyciem alkoholu lub środka odurzającego;
3) jeżeli uszczerbek na zdrowiu lub śmierć funkcjonariusza zostały spowodowane
przez niego z winy umyślnej.
4. Funkcjonariusz, który uległ wypadkowi, niezwłocznie, jeżeli pozwala na to
stan jego zdrowia, zawiadamia na piśmie o wypadku swojego przełożonego.
O wypadku może również zawiadomić przełożonego inna osoba.
5. Przełożony, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zawiadamia
o tym kierownika jednostki organizacyjnej właściwego ze względu na miejsce
wypadku.
6. Funkcjonariuszowi przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości
70% miesięcznego najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza należnego
w dniu wydania decyzji w sprawie odszkodowania, za każdy procent uszczerbku na
zdrowiu, a w razie śmierci funkcjonariusza osobom uprawnionym, o których mowa
w ust. 7, przysługuje odszkodowanie w wysokości 30-krotności najniższego
uposażenia zasadniczego funkcjonariusza; kwotę jednorazowego odszkodowania lub
jego zwiększenia zaokrągla się do pełnych złotych w górę.
7. W razie śmierci funkcjonariusza w trakcie pełnienia służby wskutek wypadku
albo po zwolnieniu ze służby w ciągu 3 lat od tego wypadku, jeżeli przyczyną śmierci
były jego skutki, do odszkodowania są uprawnieni członkowie rodziny.
8. Jeżeli nastąpi dalsze pogorszenie stanu zdrowia funkcjonariusza pozostające
w związku z wypadkiem lub chorobą, które spowodowały ustalony poprzednio
uszczerbek na zdrowiu, i uszczerbek ten powiększy się co najmniej o 10 punktów
procentowych, w ciągu 3 lat od wypadku lub choroby, jednorazowe odszkodowanie
zwiększa się o 70% najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza za każdy
procent uszczerbku na zdrowiu, przewyższający procent, według którego było
ustalone odszkodowanie, o którym mowa w ust. 6.
9. Jednorazowe odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę stanowiącą
10-krotność najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza, jeżeli wskutek
wypadku lub pogorszenia się stanu zdrowia wskutek wypadku w stosunku do
funkcjonariusza została orzeczona całkowita niezdolność do służby.
10. Odszkodowanie za udowodnione szkody poniesione wskutek utraty,
całkowitego zniszczenia lub uszkodzenia w związku z wypadkiem przedmiotów
osobistego użytku, jak również przedmiotów służących do wykonywania obowiązków
służbowych, z wyjątkiem pojazdów samochodowych oraz wartości pieniężnych,
ustala się na podstawie ich ceny rynkowej z dnia orzekania o odszkodowaniu,
z uwzględnieniem stopnia zużycia tych przedmiotów. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie
ceny zakupu takiego samego przedmiotu, jego wartość ustala się według ceny zakupu
przedmiotu tego samego rodzaju o identycznych lub zbliżonych parametrach.
11. W razie uszkodzenia przedmiotów, odszkodowanie stanowi równowartość
kosztów przywrócenia ich do stanu używalności. Jeżeli jednak stopień uszkodzenia
jest znaczny, albo koszty naprawy przekraczałyby wartość uszkodzonego przedmiotu,
przyznaje się odszkodowanie ustalone w sposób określony w ust. 10.
12. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów zaopatrzenia w wyroby
medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze w wysokości
udziału własnego nierefundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
13. Odszkodowanie należne członkom rodziny zmniejsza się o kwotę
odszkodowania wypłaconego funkcjonariuszowi, z tytułu uszczerbku na zdrowiu
doznanego wskutek wypadku lub choroby, będących przyczyną późniejszego zgonu.
14. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków i chorób, o których mowa w ust. 1,
przełożonych właściwych do ustalania okoliczności i przyczyn wypadków oraz
szczegółowe obowiązki przełożonego i funkcjonariusza, który uległ wypadkowi,
uwzględniając:
1) sposób powoływania, skład i tryb postępowania, a także właściwość komisji
powypadkowych;
2) tryb zgłaszania i rozpatrywania zastrzeżeń do ustaleń komisji powypadkowej
oraz zatwierdzania tych ustaleń;
3) wzory rejestru wypadków, protokołu powypadkowego oraz innych dokumentów
sporządzanych w toku postępowania;
4) sposób postępowania w przypadku podejrzenia choroby, wzory dokumentów
stosowanych w postępowaniu oraz podmioty właściwe w tych sprawach;
5) sposób dokumentowania chorób i ich skutków oraz prowadzenia ich rejestru.
15. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) przełożonych właściwych do przyznawania odszkodowania;
2) tryb, terminy i sposób ustalania:
a) przysługującego odszkodowania z tytułu wypadku lub choroby pozostającej
w związku z pełnioną służbą,
b) wysokości odszkodowania za utracone lub zniszczone przedmioty
osobistego użytku, jak również przedmioty służące do wykonywania
obowiązków służbowych, z wyjątkiem pojazdów samochodowych oraz
wartości pieniężnych,
c) zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami
ortopedycznymi i środki pomocnicze.
Rozporządzenie powinno mieć na celu zapewnienie przejrzystości i sprawności
postępowania oraz ochronę interesów osób poszkodowanych.
16. O uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza wskutek wypadku lub choroby,
o uznaniu za całkowicie niezdolnego do służby oraz do samodzielnej egzystencji,
a także o związku śmierci funkcjonariusza z wypadkiem lub chorobą, orzekają
komisje lekarskie. Koszty orzeczenia ponosi organ kierujący.
17. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem lub
chorobą dokonuje się po zakończeniu leczenia lub rehabilitacji.
18. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych, ministrem właściwym do spraw zdrowia i ministrem właściwym do
spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób,
z tytułu których przysługuje funkcjonariuszowi odszkodowanie, o którym mowa
w ust. 1, z uwzględnieniem szczególnych właściwości lub warunków służby
powodujących powstawanie tych chorób oraz ich związek z pełnioną służbą.
19. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy, uwzględniając
możliwość wystąpienia wielomiejscowych naruszeń sprawności organizmu oraz
wpływ upośledzeń czynności organizmu mogących istnieć przed wypadkiem lub
chorobą na ocenę procentową uszczerbku na zdrowiu;
2) wykaz norm oceny procentowej uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy, mając
na względzie aktualny stan wiedzy medycznej.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 118

Poprzedni

Art. 117. 1. Przełożeni są obowiązani zapewnić funkcjonariuszom bezpieczne i higieniczne warunki służby. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany do przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higie...

Nastepny

Art. 119. 1. Funkcjonariuszom wykonującym czynności służbowe: 1) w ramach wzmocnienia systemu ochrony jednostki organizacyjnej i sił wsparcia, 2) podczas zapobiegania klęskom żywiołowym lub likwidac...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
  • Wejscie w życie 13 sierpnia 2010
  • Ost. zmiana ustawy 12 luty 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka