Art. 117. 1. Gospodarowanie zasobami dziko występujących roślin, zwierząt
i grzybów oraz zasobami genetycznymi roślin, zwierząt i grzybów użytkowanymi
przez człowieka powinno zapewniać ich trwałość, optymalną liczebność i ochronę
różnorodności genetycznej, w szczególności przez:
1) ochronę, utrzymanie lub racjonalne zagospodarowanie naturalnych
i półnaturalnych ekosystemów, w tym lasów, torfowisk, bagien, muraw, solnisk,
klifów nadmorskich i wydm, linii brzegów wód, dolin rzecznych, źródeł
i źródlisk, a także rzek, jezior i obszarów morskich oraz siedlisk i ostoi roślin,
zwierząt lub grzybów;
2) stworzenie warunków do rozmnażania i rozprzestrzeniania zagrożonych
wyginięciem roślin, zwierząt i grzybów oraz ochronę i odtwarzanie ich siedlisk
i ostoi, a także ochronę tras migracyjnych zwierząt.
2. Na gruntach użytkowanych gospodarczo w parkach narodowych lub
rezerwatach przyrody stosuje się ochronę krajobrazową.

Ustawa o ochronie przyrody art. 117

Poprzedni

Art. 116. W przypadku przebiegu drogi publicznej przez park narodowy lub rezerwat przyrody wyznaczenie miejsc parkingowych następuje po uzyskaniu zgody – odpowiednio – dyrektora parku narodowego lub...

Nastepny

Art. 118. 1. Zgłoszenia regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska wymaga prowadzenie, na obszarach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–5 i 7–9, w obrębach ochronnych wyznac...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka