Art. 10. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn.
zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 4c;
2) w art. 9:
a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) zdała egzamin przeprowadzony przez zakład ubezpieczeń.”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Do osób mających wykonywać czynności agencyjne w bankach, spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub u innych podmiotów jedynie w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawieranych
przez te podmioty lub za ich pośrednictwem oraz do osób, o których mowa w ust. 1a, stosuje się szczególne zasady w zakresie spełniania przez te osoby warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5. Zastosowanie szczególnych zasad może polegać na ograniczeniu zakresu obowiązujących tematów egzaminu.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, i tryb jego przeprowadzania,
2) rodzaje innych niż banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe podmiotów, w których do osób
mających wykonywać czynności agencyjne stosuje się szczególne zasady, o których mowa w ust. 1b,
3) szczególne zasady, o których mowa w ust. 1b
– z uwzględnieniem konieczności zapewnienia odpowiedniego poziomu kwalifikacji osób wykonujących czynności agencyjne.”;
3) w art. 11 ust. 7a i 8 otrzymują brzmienie:
„7a. W przypadku agenta ubezpieczeniowego, o którym mowa w art. 16, przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli agent ubezpieczeniowy posiada ustanowione w państwie członkowskim Unii Europejskiej ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej lub inną równoważną gwarancję, której wysokość odpowiada co najmniej minimalnej sumie gwarancyjnej określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 8.
8. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 3, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanej działalności, zakres realizowanych zadań oraz wzrost europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych.”;
4) w art. 17 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) ustanowione ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej lub inną równoważną gwarancję, której wysokość odpowiada co najmniej minimalnej sumie gwarancyjnej określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, jeżeli agent ubezpieczeniowy nie był zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 3.”;
5) w art. 22 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. W przypadku brokera ubezpieczeniowego, o którym mowa w art. 31, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli
broker ubezpieczeniowy posiada ustanowione w państwie członkowskim Unii Europejskiej ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej lub inną równoważną gwarancję, której wysokość odpowiada co najmniej minimalnej sumie gwarancyjnej określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 4.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanej działalności, zakres realizowanych zadań oraz wzrost europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych.”;
6) w art. 28:
a) w ust. 3:
– w pkt 1 lit. e i f otrzymują brzmienie:
„e) zdała egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych odpowiednio do zakresu działalności albo uzyskała zwolnienie z egzaminu,
f) posiada co najmniej dwuletnie doświadczenie zawodowe w zakresie ubezpieczeń zdobyte w okresie 8 lat
bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie działalności
brokerskiej,”,
– w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) której wszyscy członkowie zarządu spełniają warunki, o których mowa w pkt 1 lit. a–d, przy czym co
najmniej połowa z nich dodatkowo spełnia warunki określone w pkt 1 lit. e i f albo w ust. 5a lub 5b,”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo numer identyfikacji podatkowej (NIP);”,
c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5d w brzmieniu:
„5a. Warunku zdania egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych
i Reasekuracyjnych oraz warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. f, nie stosuje się do osób fizycznych ubiegających się o zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej w zakresie ubezpieczeń, członków zarządu osoby prawnej, która ubiega się o takie zezwolenie, oraz osób fizycznych, przez które broker ubezpieczeniowy będzie wykonywać czynności brokerskie w zakresie ubezpieczeń, jeżeli osoby takie:
1) co najmniej przez 5 lat wykonywały czynności bezpośrednio związane z czynnościami brokerskimi
w zakresie ubezpieczeń w okresie 10 lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku;
2) posiadają pozytywną opinię brokera ubezpieczeniowego, pod kierunkiem którego wykonywały czynności,
o których mowa w pkt 1.
5b. Warunku zdania egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych
i Reasekuracyjnych oraz warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. f, nie stosuje się do osób fizycznych ubiegających się o zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej w zakresie reasekuracji, członków zarządu osoby prawnej, która ubiega się o takie zezwolenie, oraz osób fizycznych, przez które broker reasekuracyjny będzie wykonywać czynności brokerskie w zakresie reasekuracji, jeżeli osoby takie:
1) co najmniej przez 5 lat wykonywały czynności bezpośrednio związane z czynnościami brokerskimi
w zakresie reasekuracji w okresie 10 lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku;
2) posiadają pozytywną opinię brokera reasekuracyjnego, pod kierunkiem którego wykonywały czynności,
o których mowa w pkt 1.
5c. Komisja Egzaminacyjna dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, na wniosek jednostek
organizacyjnych uczelni uprawnionych do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych lub
doktora nauk prawnych, stwierdza uznanie studiów wyższych ukończonych w Rzeczypospolitej Polskiej lub
zagranicznych studiów wyższych uznawanych w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne, jeżeli zakresem
kształcenia obejmują one zakres tematów egzaminu dla brokerów ubezpieczeniowych lub zakres tematów egzaminu dla brokerów reasekuracyjnych.
5d. Komisja Egzaminacyjna dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, na wniosek osoby fizycznej, zwalnia ją z egzaminu, jeżeli osoba ta ukończyła uznane przez Komisję studia wyższe, o których mowa
w ust. 5c, oraz zdała egzaminy na tych studiach przeprowadzone w formie pisemnej, a od ukończenia studiów
nie upłynęło więcej niż 3 lata.”;
7) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu:
„Art. 33a. Przepisy art. 28 ust. 5a i 5b stosuje się odpowiednio do członków zarządu osoby prawnej wykonującej działalność brokerską.”;
8) w art. 36:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Osobom wchodzącym w skład Komisji przysługuje wynagrodzenie za udział w egzaminie, opracowanie
pytań testowych, przygotowanie testów egzaminacyjnych oraz udział w posiedzeniu Komisji.”,
b) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:
1) regulamin działania Komisji;
2) wysokość wynagrodzenia dla osób wchodzących w skład Komisji;
3) sposób przeprowadzania egzaminu, w tym terminy przyjmowania zgłoszeń;
4) zakres obowiązujących tematów egzaminu;
5) sposób i tryb uznawania studiów wyższych zgodnie z art. 28 ust. 5c;
6) sposób i tryb zwalniania z egzaminu;
7) wysokość opłaty egzaminacyjnej i sposób jej uiszczania.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6,
uwzględni:
1) konieczność zapewnienia odpowiedniego sprawdzianu wiedzy kandydatów i sprawnego przeprowadzenia
egzaminu oraz działania Komisji w sposób sprawny i skuteczny;
2) aby wysokość wynagrodzenia dla osób wchodzących w skład Komisji, mając na uwadze nakład ich pracy
i zakres obowiązków, nie była wyższa niż:
a) 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym
przeprowadzenie egzaminu, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm.), zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”, za udział w egzaminie,
b) 10% przeciętnego wynagrodzenia za udział w posiedzeniu Komisji oraz za przygotowanie testów egzaminacyjnych,
c) 2% przeciętnego wynagrodzenia za opracowanie pytania testowego;
3) aby wysokość opłaty egzaminacyjnej nie była wyższa niż 20% przeciętnego wynagrodzenia;
4) konieczność przeprowadzania egzaminu nie rzadziej niż dwa razy w roku;
5) możliwość weryfikacji przez Komisję uznania studiów wyższych, o którym mowa w art. 28 ust. 5c.”;
9) w art. 40 w ust. 1 w pkt 2 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d)numer identyfikacji podatkowej (NIP),”;
10) w art. 44 w ust. 1 w pkt 2 lit. e otrzymuje brzmienie:
„e)numer identyfikacji podatkowej (NIP),”.

Ustawa o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych art. 10

DODAJ