Orzecznictwo dla art. 98 Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych

I ACa 655/16 Wyrok SA w Białymstoku z 22 grudnia 2016 r. w sprawie o zapłatę.
#Zadośćuczynienie

Teza Roszczenie powoda ma oparcie w art. 448 k.c. bowiem wypadek miał miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 maja 2008 roku o zmianie ustawy – kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2008 nr 116 poz. 731), która uzupełniła art. 446 k.c. o § 4. Powodowi przysługiwało zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę związaną z naruszeniem dobra osobistego w postaci prawa do więzi rodzinnych (art. 23 k.c.). czytaj dalej

I ACa 549/16 Wyrok SA w Białymstoku z 30 maja 2017 r. w sprawie o zapłatę.
#Odszkodowanie

Teza Zgodnie z art. 415 k.c, z chwilą wypłaty przez Fundusz odszkodowania, sprawca szkody i osoba, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, są obowiązani do zwrotu Funduszowi spełnionego świadczenia i poniesionych kosztów. Z przepisu tego nie wynika zasada odpowiedzialności wobec Funduszu. czytaj dalej

I ACa 440/12 Wyrok SA w Białymstoku z 10 października 2012 w sprawie o zapłatę.
#Zadośćuczynienie

Teza Pojęcie „sumy odpowiedniej” użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie powinno mieć przede wszystkim kompensacyjny charakter, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, ale musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa czytaj dalej

I ACa 436/19 Wyrok SA w Białymstoku z 22 stycznia 2020 r. w sprawie o zapłatę.
#Odszkodowanie #Zadośćuczynienie

Teza Zadośćuczynienie z tytułu śmierci osoby bliskiej należy wskazać, że użyte w art. 446 § 4 k.c. wyrażenie "odpowiednia suma" zawiera w sobie niemożność ścisłego ustalenia zadośćuczynienia ze względu na istotę krzywdy. Ustawodawca nie sprecyzował kryteriów jej ustalenia, pozostawiając w tym zakresie swobodę sądowi orzekającemu. Uznaniowość w zakresie przyznania, jak i określania wysokości zadośćuczynienia nie oznacza jednak dowolności, jest bowiem poddana ocenie na podstawie wypracowanych w orzecznictwie kryteriów. czytaj dalej

Wyszukiwarka