Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali dominującym, zarządca nie może zatem reprezentować wspólnoty przed sądem jeżeli nie legitymuje się odpowiednim pełnomocnictwem wspólnoty lub stosownym upoważnieniem wynikającym z umowy o określenie zarządu bądź z uchwały o zmianie tej umowy. Uprawnienie zarządu w znaczeniu podmiotowym do reprezentowania wspólnoty płynie z samej uchwały powołującej ten organ i znajduje uzasadnienie w teorii organów osoby prawnej (art. 38 w związku z art. 33 1 § 1 k.c.), podczas gdy zarządca w rozumieniu art. 18 ustawy o własności lokali jest tylko przedstawicielem wspólnoty i dla umocowania do działania w jej imieniu potrzebuje pełnomocnictwa (art. 96 k.c. oraz art. 86 i 87 k.p.c.). czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 531 § 1 k.sh. spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Spółka kapitałowa, która w toku procesu nabyła w wyniku podziału przez wydzielenie (art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.) część majątku spółki dzielonej, wstępuje do procesu o prawo objęte wydzielonym majątkiem w miejsce spółki dzielonej bez potrzeby uzyskania zgody przeciwnika procesowego. czytaj dalej

Teza Stosownie do art. 96 k.c. może wynikać także z oświadczenia reprezentowanego, dla którego co do zasady nie jest potrzebna szczególna forma. Wystarczy bowiem do tego każde zachowanie, które ujawnia wolę reprezentowanego podmiotu w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Może to być zatem nie tylko pisemny zakres obowiązków, ale także ukształtowana u powoda i aprobowana przez Prezydenta Miasta praktyka, zgodnie z którą to rzecznik prasowy, działając w jego imieniu Prezydenta, przedstawia prasie żądania zamieszczenia sprostowania bądź odpowiedzi, do czego odwołuje się skarżący w apelacji i co nie jest także kwestionowane przez drugą stronę. Zgodnie z art. 31a ust. 1 prawa prasowego „sprostowanie" polega na możliwości żądania od redaktora naczelnego publikacji wypowiedzi odnoszącej się do faktów, będącej przy tym nieścisłą lub nieprawdziwą. Odnosi się zatem do tych wypowiedzi, które są możliwe do zweryfikowania według kryterium prawda – fałsz (opisowych). Nie dotyczy natomiast wypowiedzi ocennych, stanowiących krytykę, którą zainteresowany podmiot może odbierać jako nieuzasadnioną, a nawet krzywdzącą. Wypowiedzi ocenne nie zawsze bowiem dają się zakwalifikować jako prawdziwe albo fałszywe. czytaj dalej

Teza Przesłankami niezbędnymi do przyjęcia odpowiedzialności podmiotu jest niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania przez podmiot, szkoda oraz związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem podmiotu a zaistniałą szkodą. czytaj dalej

Teza Śródlądowe wody powierzchniowe lub ich części, stanowiące własność publiczną, zaliczone do wód istotnych dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa, w stosunku do których wykonywanie uprawnień Skarbu Państwa powierza się marszałkom województw. czytaj dalej