Teza Podstawowym obowiązkiem, jaki zobowiązanie to kreowało u dłużnika, jest prowadzenie sprawy w sposób zgodny z podwyższonym - z uwagi na zawodowy charakter wykonywanej działalności - modelem należytej staranności (art. 355 § 2 k.c.). Wzorzec ten wymaga, aby pełnomocnik dysponował kompetencjami w sprawach, których prowadzenia się podejmuje, a zatem żeby znał je od strony normatywnej i teoretycznej, a nadto posiadał wystarczające do ich prowadzenia doświadczenie zawodowe i życiowe czytaj dalej

Teza Zobowiązaniowy stosunek odszkodowawczy, powstający zgodnie z art. 417 § 1 KC, jest efektem bezprawności zaistniałej w sferze publicznoprawnej, nie zaś na gruncie stosunków cywilnoprawnych. Niezależnie, bowiem od odpowiedzialności odszkodowawczej, bezprawne działanie lub zaniechanie organu władzy publicznej może spowodować skutki prawne w sferze prawa karnego, administracyjnego, dyscyplinarnego itp. Wzorzec nakazanego i dozwolonego postępowania organu władzy publicznej w konkretnym stosunku publicznoprawnym konstruowany jest na podstawie norm prawnych regulujących taki właśnie stosunek. czytaj dalej

Teza Przepis art. 10 § 1 k.p.k. obliguje prokuratora do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania przygotowawczego, a także do wniesienia i popierania oskarżenia. Powołanie biegłego mieści się natomiast w zakresie jego kompetencji procesowych i jest wręcz powinnością w sprawach wymagających wiadomości specjalnych (art. 193 § 1 k.p.k.). czytaj dalej

Teza Jeśli podczas kontroli drogowej obwiniony będąc osobą zarządzającą transportem, pełniąc obowiązki służbowe przedsiębiorcy, dopuścił do naruszenia przez kierowcę przepisów o czasie prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerwach i odpoczynku, podczas gdy powinien był nie dopuścić do naruszenia przepisów przez kierowcę popełnia wykroczenie z art. 92 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6.09.2001r. o transporcie drogowym w zw. z lp. 15 załącznika nr 2 ustawy o transporcie drogowym. czytaj dalej

Teza Dla wypełnienia znamion występku z art. 190 § 1 k.k. nie jest wymagane, aby sprawca miał w rzeczywistości zamiar zrealizowania groźby. Wystarczy bowiem, że treść groźby zostanie przekazana zagrożonemu werbalnie, za pomocą gestów, lub wszelkich innych środków, mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. Jest to bowiem przestępstwo przeciwko wolności, a nie przestępstwo przeciwko dobrom, które narusza przestępstwo będące treścią groźby. By móc przypisać sprawcy przestępstwo groźby karalnej, należy pamiętać o niezmiernie istotnym jego elemencie, a mianowicie o zamiarze. W literaturze oraz w orzecznictwie wskazuje się, że przestępstwo zamieszczone w art.190 § 1 k.k. może być popełnione jedynie umyślnie i to wyłącznie w zamiarze bezpośrednim, o czym świadczy użyty przez ustawodawcę znamię „grozi”, co oznacza działanie w celu wywołania obawy, a zatem nie może tu być mowy o zamiarze ewentualnym. czytaj dalej

Teza Straty, które na skutek tymczasowego aresztowania poniósł wnioskodawca zostały już wyrównane przez Policję i że zarazem wnioskodawca nie udowodnił, by z tego tytułu poniósł jeszcze inne szkody, zwłaszcza w postaci utrat y spodziewanych korzyści. Wnioskodawca w celu zdobycia innych dodatkowych kwalifikacji zawodowych, mógł podejmować skuteczne działania, w cpozwalających na zatrudnienie poza dotychczasową branżą. czytaj dalej

Teza Naruszenie zasady in dubio pro reo jest możliwe tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy orzekający w sprawie sąd rzeczywiście powziął wątpliwości, co do treści ustaleń faktycznych lub wykładni prawa i wobec niemożności ich usunięcia, rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego. czytaj dalej

Teza Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. czytaj dalej

Teza Dowolna ocena dowodów nie oznacza automatycznie uchybienia zasadzie obiektywizmu. czytaj dalej

Teza Z błędem w ustaleniach faktycznych możemy bowiem mieć do czynienia w sytuacji, w której sąd dowodu nie poddał ocenie z tego prostego względu, że nim nie dysponował, a zarazem nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności, które uzasadniałyby przeprowadzenie dowodu z urzędu. czytaj dalej