Teza Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciele lokali mogą określić sposób zarządu nieruchomością wspólną w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego. Przy czym w razie sukcesywnego wyodrębniania lokali przyjęty przez dotychczasowych współwłaścicieli sposób zarządu nieruchomością wspólną odnosi skutek także do każdego kolejnego nabywcy lokalu (art. 18 ust. 2 ustawy o własności lokali). Zgodnie z art. 23 ust.2 ustawy o własności lokali uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. czytaj dalej

Teza Skoro przedmiotem umów ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych i ich sprzedaży przez pozwaną na rzecz członków grupy nie było zapewnienie członkom grupy bezpłatnych miejsc parkingowych na nieruchomości oznaczonej (...), to pozwana nie zapewniając członkom grupy tych miejsc nie może odpowiadać z tytułu nienależytego wykonania tych umów. Na podstawie art. 471 k.c. można domagać się naprawienia szkody wynikłej z naruszenia zobowiązania, którego źródłem jest umowa zobowiązaniowa. czytaj dalej

Teza Beneficjent umowy uregulowanej w art., 393 k.c. musi jednak zostać w umowie wskazany, a przynajmniej dostatecznie zindywidualizowany, przez wskazanie metody jej oznaczenia w przyszłości czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, a więc korzysta z domniemania autentyczności oraz z domniemania, iż zawarte w nim oświadczenie złożyła osoba, która go podpisała. Dokument prywatny nie korzysta natomiast z domniemania zgodności z prawdą oświadczeń w nim zawartych. Nie oznacza to jednak że nie może on stanowić dowodu na to, iż podane w nim okoliczności są zgodne z rzeczywistością. czytaj dalej

Teza Roszczenie wspólnika o rozwiązanie spółki aktualizuje się m.in. gdy osiągnięcie jej celu okaże się niemożliwe (art. 271 pkt 1 k.s.h.). Hipoteza powołanej normy prawnej obejmuje stan, który jest trwały, a zatem nieprzemijający, a także obiektywny, to jest taki, który nie ulegnie zmianie pomimo podejmowanych wysiłków organizacyjno – prawnych. Na jego skutek spółka powinna nadto utracić możność realizacji wszelkich celów, które przewiduje jej umowa. czytaj dalej

Teza Przepis art. 22 ust. 3 u.w.l. wskazuje czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu, wymagające podjęcia określonych działań przez zarząd wspólnoty, bądź przez właścicieli lokali. Sprawy te dotyczą wyłącznie spraw zarządu nieruchomością wspólną. Właściciele lokali nie mogą w trybie przepisów ustawy podejmować żadnych uchwał, które ingerowałyby w prawa odrębnej własności lokali. Zniesienie współwłasności części nieruchomości wspólnej i przekazanie jej na wyłączną własność osobie trzeciej winno nastąpić w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego zawartej przez wszystkich właścicieli lokali. Zniesienie współwłasności nieruchomości wymaga bowiem formy notarialnej pod rygorem nieważności (art. 158 k.c., art. 73 § 2 zd.1 k.c.). Jeśli następuje to w drodze uchwały to powinna to być uchwałą zaprotokołowana przez notariusza. Już z tej przyczyny zaskarżona uchwała podjęta w drodze indywidualnego zbierania głosów, jako sprzeczna z przepisami prawa podlegała uchyleniu na mocy art. 25 ust.1 u.w.l. czytaj dalej

Teza Zgodnie bowiem z treścią art. 890 § 1 zdanie drugie k.c., umowa darowizny dokonana bez zachowania formy notarialnej staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Samo zaś udzielenie pełnomocnictwa do rachunku bankowego, nie może być traktowane jako równoznaczne z darowizną, albowiem pełnomocnik powinien dysponować środkami finansowymi zgodnie z wolą mocodawcy i ma obowiązek rozliczenia się z nim. czytaj dalej

Teza Nie można uznać za wadliwą czynność prawną dokonaną w stanie jedynie ograniczającym świadome lub swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. czytaj dalej