Teza Zgodnie z art. 23 k.c. jako naruszenie nietykalności mieszkania należy rozumieć, zarówno wdarcie się do cudzego mieszkania (domu), odmowę jego opuszczenia wbrew żądaniu osoby uprawnionej, jak i utrudnianie takiej osobie określonego sposobu (niezakłóconego i spokojnego) korzystania z mieszkania. Ochrona dóbr osobistych przysługuje jedynie przed działaniem bezprawnym, przy czym zasadą wynikającą z art. 24 k.c. jest domniemanie bezprawności naruszyciela. Oznacza to, że to pozwany powinien był wykazać, że zachodzą szczególne okoliczności wyłączające bezprawność jego zachowania, obiektywnie naruszającego dobra osobiste powódki. czytaj dalej

Teza Pozwana sprzeciwiała się udziałowi w spotkaniach osób trzecich, z którymi pozostawała w konflikcie, natomiast nie kwestionowała prawa powoda do tych kontaktów bez udziału tych osób. Taka postawa pozwanej nie była równoznaczna z naruszeniem dóbr osobistych powoda do utrzymywania więzi z dzieckiem. Nie ma w okolicznościach sprawy podstaw, aby powód, zamiast skorzystania z przysługujących mu środków egzekucyjnych, wykorzystywał przepisy o ochronie dóbr osobistych dla przymuszenia pozwanej do realizacji postanowienia wydanego w sprawie kontaktów z dzieckiem w sposób zgodny z jego interpretacją tego orzeczenia, bądź też aby w ten sposób próbował rozstrzygać o innych kwestiach związanych z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. czytaj dalej