Teza Z art. 32 ust.4 prawa prasowego wynika, że sprostowanie powinno być zamieszczone pod widocznym tytułem. Tekst sprostowania nie może być komentowany w tym samym numerze, przekazie lub w elektronicznej formie dziennika lub czasopisma, tego samego dnia. Nie wyklucza to jednak prostej zapowiedzi polemiki lub wyjaśnień, o czym wprost stanowi art.32 ust.6 prawa prasowego. czytaj dalej

Teza W świetle art. 31 pkt 1 prawa prasowego nie ma żadnego znaczenia, czy wiadomość, której sprostowania domaga się zainteresowany, pochodzi od osoby trzeciej cytowanej w materiale prasowym, czy od autora tego materiału. Istotne jest tylko, czy w tym materiale została zamieszczona, a także czy zostały spełnione ustawowe wymogi sprostowania takiej wiadomości. czytaj dalej

Teza Powód na etapie postępowania apelacyjnego nie może domagać się zobowiązania pozwanych do złożenia oświadczenia woli o treści wskazanej w pozwie. Roszczenie z art. 24 k.c. i roszczenie o opublikowanie sprostowania na podstawie przepisów Prawa prasowego, jak wskazano powyżej, są odmiennymi roszczeniami. Dowód, że dobro osobiste zostało naruszone, ciąży przy tym na osobie poszukującej ochrony prawnej na podstawie art. 24 k.c. Natomiast na tym, kto podjął działanie naruszające dobro osobiste innej osoby, spoczywa ciężar dowodu, że nie było ono bezprawne czytaj dalej

Teza Stwierdzenie występowania którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 33 ust. 1 prawa prasowego nakłada na redaktora naczelnego obowiązek odmowy opublikowania sprostowania. Regulacja zawarta w tym przepisie ma charakter obligatoryjny, w przeciwieństwie do regulacji z art. 33 ust. 2, która pozostawia redaktorowi naczelnemu pewną swobodę decyzyjną.y. czytaj dalej

Teza Stosownie do art. 96 k.c. może wynikać także z oświadczenia reprezentowanego, dla którego co do zasady nie jest potrzebna szczególna forma. Wystarczy bowiem do tego każde zachowanie, które ujawnia wolę reprezentowanego podmiotu w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Może to być zatem nie tylko pisemny zakres obowiązków, ale także ukształtowana u powoda i aprobowana przez Prezydenta Miasta praktyka, zgodnie z którą to rzecznik prasowy, działając w jego imieniu Prezydenta, przedstawia prasie żądania zamieszczenia sprostowania bądź odpowiedzi, do czego odwołuje się skarżący w apelacji i co nie jest także kwestionowane przez drugą stronę. Zgodnie z art. 31a ust. 1 prawa prasowego „sprostowanie" polega na możliwości żądania od redaktora naczelnego publikacji wypowiedzi odnoszącej się do faktów, będącej przy tym nieścisłą lub nieprawdziwą. Odnosi się zatem do tych wypowiedzi, które są możliwe do zweryfikowania według kryterium prawda – fałsz (opisowych). Nie dotyczy natomiast wypowiedzi ocennych, stanowiących krytykę, którą zainteresowany podmiot może odbierać jako nieuzasadnioną, a nawet krzywdzącą. Wypowiedzi ocenne nie zawsze bowiem dają się zakwalifikować jako prawdziwe albo fałszywe. czytaj dalej

Teza Bohater wiadomości zawartej w materiale prasowym jest uprawniony do oceny, czy ta wiadomość jest nieścisła lub nieprawdziwa, zaś rzeczowość sprostowania wyraża się w wymaganiu, aby odnosiło się ono do tych zagadnień, które zostały poruszone w materiale prasowym, którego ono dotyczy czytaj dalej

Teza Prawo prasowe ma na celu umożliwienie społeczeństwu dostępu do wszechstronnej informacji o opisywanych zdarzeniach, a przynajmniej pozwolenie na zapoznanie się ze stanowiskiem podmiotu, którego dotyczą treści zamieszczone w materiale prasowym. czytaj dalej

Teza Za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego odpowiedzialność cywilną ponoszą autor, wydawca, redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie tego materiału. czytaj dalej