Orzecznictwo dla art. 304 Kodeks Karny
Teza Ograniczenie przesłuchania do jednej strony, w sytuacji gdy przesłuchanie obydwu nie nastręcza trudności, stanowi naruszenie zasady równości stron i może nawet być wiązane z nieważnością postępowania (art. 379 pkt 5 k.p.c.). czytaj dalej
Teza Krytyka cudzego postępowania lub zapatrywań nie powinna przekraczać granic potrzebnych do osiągnięcia społecznego celu krytyki, nie powinna też zawierać sformułowań obraźliwych. Wypowiadane opinie i sądy krytyczne powinny być podporządkowane celowi, jakiemu służy krytyka, nie mogą być natomiast nastawione na wywołanie ujemnych uczuć u osoby, której dotyczą. Wprawdzie każdy ma prawo do wyrażania opinii i ocen krytycznych wynikające z art. 54 ust. 1 Konstytucji RP, ale prawo to nie jest bezwzględne. Konstytucja w art. 47 gwarantuje ochronę dóbr osobistych, zaś Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. przewiduje, iż wolność słowa może być ograniczona z uwagi m.in. na ochronę dóbr osobistych. Na podstawie art. 448 k.c. w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę lub na jego żądanie zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez niego cel społeczny, niezależnie od innych środków potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia. czytaj dalej
Teza Związek przestępczy jest trwałym zespołem ludzi, ma charakter zorganizowany, a zatem funkcjonują w nim zasady naboru nowych członków, dyscypliny, a także ustalony zakres kompetencji związany z programem działania związku. czytaj dalej
Teza Przepis art. 388 § 1 k.c. nie znajduje zastosowania w okolicznościach, gdy pokrzywdzenie jednej ze stron umowy polega na niezapłaceniu jej umówionej ceny, a w zasadzie na takim twierdzeniu oparte zostało powództwo ewentualne. Wytoczenie powództwa opartego na zarzucie wyzysku wskazuje na przyznanie przez powodów, że zamierzali sprzedać sporne nieruchomości, co kłóci się z ich wcześniejszymi twierdzeniami o pozorności umów sprzedaży. Nie zaistniały też okoliczności uzasadniające przyjęcie, by spełniona została przesłanka wyzysku w postaci wykorzystania przymusowego położenia, niedołęstwa lub niedoświadczenia powodów w chwili zawarcia umów i by zachodziła rażąca dysproporcja między świadczeniami stron. W celu wykazania faktu rażącej dysproporcji wzajemnych świadczeń przy sprzedaży nieruchomości we wsi Ż., w gminie O., powodowie zaofiarowali jedynie dowód z opinii biegłego z dziedziny szacowania nieruchomości, w rezultacie słusznie przez ten Sąd pominięty. Trafnie też zauważył Sąd pierwszej instancji, że stan faktyczny sprawy, gdy chodzi o pokrzywdzonego, nie może jednocześnie realizować przesłanki pozorności z art. 83 § 1 k.c. i wyzysku z art. 388 k.c. Przy pozorności bowiem nie sposób mówić o zwichnięciu równowagi wzajemnych świadczeń. czytaj dalej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców