Orzecznictwo dla art. 231 Kodeks Karny

I ACa 520/17 Wyrok SA w Białymstoku z 15 stycznia 2018 r. w sprawie o zapłatę.
#Czyny niedozwolone #Przedawnienie roszczeń

Teza Zgodnie z art. 442 1 k.c., jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Zachowanie się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego lub dobrymi obyczajami nie może być samo przez się uważane za bezprawne z punktu widzenia odpowiedzialności przewidzianej w art. 415 k.c., jeżeli jednocześnie nie stanowi naruszenia bezwzględnie obowiązującego przepisu prawa. czytaj dalej

I ACa 170/13 Wyrok SA w Białymstoku z 23 kwietnia 2013 r. w sprawie o zapłatę.
#Wznowienie postępowania

Teza Zgodnie z treścią art. 410 §1 k.p.c. o dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania decyduje ustalenie przez Sąd, czy skarga została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Tego rodzaju kontrola, niebędąca oceną merytoryczną, sprowadza się wyłącznie do porównania przytoczonych twierdzeń faktycznych z przepisami ustawy. Obie wymienione w art. 410 §1 k.p.c. przesłanki dopuszczalności wznowienia muszą wystąpić łącznie, a brak którejkolwiek z nich powoduje odrzucenie skargi. czytaj dalej

I ACa 426/18 Wyrok SA w Białymstoku z 18 października 2018 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych.
#Dobra osobiste

Teza Pozwana naruszając dobra osobiste powoda z powołaniem się na własne prawo do swobodnej wypowiedzi i wolność słowa, nadużyła tego prawa (przekroczyła jego granice), co spotyka się z określoną reakcją powoda i organów wymiaru sprawiedliwości (zob. art. 5 k.c.). czytaj dalej

I ACa 727/17 Wyrok SA w Białymstoku z 2 lutego 2018 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zapłatę.
#Dobra osobiste

Teza Krytyka cudzego postępowania lub zapatrywań nie powinna przekraczać granic potrzebnych do osiągnięcia społecznego celu krytyki, nie powinna też zawierać sformułowań obraźliwych. Wypowiadane opinie i sądy krytyczne powinny być podporządkowane celowi, jakiemu służy krytyka, nie mogą być natomiast nastawione na wywołanie ujemnych uczuć u osoby, której dotyczą. Wprawdzie każdy ma prawo do wyrażania opinii i ocen krytycznych wynikające z art. 54 ust. 1 Konstytucji RP, ale prawo to nie jest bezwzględne. Konstytucja w art. 47 gwarantuje ochronę dóbr osobistych, zaś Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. przewiduje, iż wolność słowa może być ograniczona z uwagi m.in. na ochronę dóbr osobistych. Na podstawie art. 448 k.c. w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę lub na jego żądanie zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez niego cel społeczny, niezależnie od innych środków potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia. czytaj dalej

I ACa 474/13 Wyrok SA w Białymstoku z 6 listopada 2013 r. w sprawie o zadośćuczynienie i rentę.
#Odszkodowanie

Teza Z art. 446 § 2 k.c. wynika, że osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Pamiętać przy tym należy, że przewidziana w art. 446 § 2 k.c. przesłanka potrzeb uprawnionego obejmuje wszystkie potrzeby uprawnionego rzeczywiście zaspokajane przez zmarłego. Obraza art. 328 § 2 k.p.c. ma miejsce jedynie wówczas, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku, nie posiadając wszystkich koniecznych elementów wskazanych w tym unormowaniu lub zawierając oczywiste braki, uniemożliwia dokonanie kontroli apelacyjnej, a taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszej sprawie. czytaj dalej

I ACa 345/18 Wyrok SA w Białymstoku z 10 października 2018 r. w sprawie o zapłatę.
#Odpowiedzialność Skarbu Państwa

Teza Art. 417 § 1 k.c. przewiduje odpowiedzialność opartą na przesłance obiektywnie niezgodnego z prawem działania lub zaniechania przy wykonywaniu władzy publicznej, a wina pozostaje poza przesłankami konstytuującymi obowiązek odszkodowawczy. Nieprawidłowość w działaniu władzy publicznej może przybrać postać naruszeń konstytucyjnych praw i wolności, konstytucyjnych zasad funkcjonowania władzy publicznej, uchybień wymaganiom określonym w ustawach zwykłych, aktach wykonawczych (uchybienia w sferze prawa materialnego i procesowego), jak i uchybień normom pozaprawnym, w różny sposób powiązanym z normami prawnymi. czytaj dalej

II AKa 331/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 25 lutego 2016 r. w sprawie o korzyść majątkową.
#Korzyść majątkowa

Teza Dla przypisania sprawcy przestępstwa nie jest konieczne powstanie szkody, ale w takiej sytuacji – co zasadnie podnoszą obrońcy - należy wykazać mechanizm działania sprawcy na szkodę konkretnego interesu publicznego lub prywatnego. czytaj dalej

II AKa 31/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 29 lutego 2012 r. w sprawie o przestępstwo przeciwko życiu.
#Przestępstwo przeciwko życiu #Narkomania

Teza Związek przestępczy jest trwałym zespołem ludzi, ma charakter zorganizowany, a zatem funkcjonują w nim zasady naboru nowych członków, dyscypliny, a także ustalony zakres kompetencji związany z programem działania związku. czytaj dalej

II AKa 266/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 22 października 2015 r. w sprawie o nadużycie zaufania.
#Przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu

Teza Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego ma zasadnicze i wyłączne znaczenie przy rozstrzyganiu kwestii przeznaczenia gruntu i to jego zapisy determinować powinny czynności podejmowane przez wszystkich oskarżonych. czytaj dalej

Wyszukiwarka