Teza brak tezy czytaj dalej

Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. wydania decyzji o wywłaszczeniu z dnia 7 września 1977 r. była bowiem utrata przez powodów prawa własności nieruchomości będącej przedmiotem wywłaszczenia i przez to brak możliwości uzyskania za nią wyższej ceny niż wartość wypłaconego odszkodowania tudzież brak możliwości otrzymania w zamian innej nieruchomości czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 199 § 1 pkt 2 kpc Sąd odrzuci pozew, jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. czytaj dalej

Teza Zobowiązania z czynów niedozwolonych mają bowiem charakter bezterminowy, stąd stan opóźnienia w spełnieniu świadczenia, zgodnie z art. 455 k.c., powstaje po wezwaniu dłużnika do świadczenia. W konsekwencji odsetki należne są wierzycielowi od dnia następnego po upływie wskazanego w wezwaniu do zapłaty terminu płatności świadczenia czytaj dalej

Teza Wiążące dla sądu rozpoznającego sprawę cywilną jest bowiem tylko stwierdzenie organu o zaistnieniu przesłanek odpowiedzialności, do których nawiązuje przepis art. 160 § 1 k.p.a. Związanie decyzją administracyjną nie wyłącza natomiast dopuszczalności odmiennej oceny stanu faktycznego przyjętego za podstawę decyzji ani wnioskowania o skutkach prawnych innych niż te, dla których przewidziane zostało orzekanie na drodze administracyjnej czytaj dalej

Teza Przepis art. 160 k.p.a. ma zastosowanie w takiej sytuacji, gdy zarówno decyzja nieważna, jak i decyzja nadzorcza stały się ostateczne przed dniem 1 września 2004 r. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 316 k.p.c. rozmiar szkody i wysokość zgłoszonego żądania oczywiście podlega weryfikacji w toku procesu. Jeżeli jednak po dokonanej weryfikacji okaże się, że ustalona kwota odszkodowania nie przekracza wysokości kwoty żądanej już wcześniej, nie ma przeszkód do zasądzenia odsetek od tej wcześniejszej daty czytaj dalej

Teza Stosownie do art. 232 k.p.c. można sądowi zarzucić, że nie dopuścił jakiegoś dowodu z urzędu, mimo że nie zachodziły ku temu przeszkody, nie można natomiast skutecznie wytkać mu, że jakiś dowód dopuścił, czyli skorzystał z przyznanej mu dyskrecjonalnie władzy . Do odszkodowania należnego powódkom ex delicto stosuje się art. 417 1 § 2 k.c., a nie art. 160 k.p.a., według którego stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 § 1 służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę. czytaj dalej

Teza Art. 448 k.c. w pierwotnej wersji nie przewidywał zadośćuczynienia w przypadku każdego naruszenia dóbr osobistych i w tym kierunku został zmieniony dopiero ustawą z dnia 23 sierpnia 1996 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, która weszła w życie w dniu 28 grudnia 1996 roku. Art. 448 k.c. w obecnie obowiązującym brzmieniu nie ma zastosowania do zobowiązań powstałych na skutek naruszenia dóbr osobistych przed dniem 28 grudnia 1996 roku czytaj dalej