Teza Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zakazane jest nakłanianie do niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków pracowniczych. Odmiennie zatem niż w ust. 2 nie zabrania się nakłaniania do wypowiedzenia stosownych umów. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 231 k.p.c. domniemanie faktyczne może być podstawą ustaleń o tyle tylko, o ile stanowi wniosek logiczny z prawidłowo ustalonych faktów stanowiących jego podstawę i wchodzi w rachubę tylko w braku bezpośrednich środków dowodowych. W niniejszej sprawie sytuacja taka nie występuje, skoro podstawa faktyczna rozstrzygnięcia w zakresie przyczyn, jakimi kierowali się pracownicy i kontrahenci wypowiadając umowy, została ustalona w oparciu o bezpośrednie i miarodajne dowody w postaci zeznań osób bezpośrednio zainteresowanych w tej sprawie. Zgodnie z treścią normatywną art. 296 k.s.h. którą w przypadku wytoczenia powództwa przez wspólnika na podstawie art. 295 k.s.h. osoby obowiązane do naprawienia szkody nie mogą powoływać się na uchwałę wspólników udzielającą im absolutorium, ani na dokonane przez spółkę zrzeczenie się roszczeń o odszkodowanie. Stosownie bowiem do art. 228 pkt. 1 i 2 k.s.h. o udzieleniu absolutorium członkom organów władz spółki, jak i zrzeczeniu się przez spółkę roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru, decydują wspólnicy, gdyż kwestie te wymagają ich uchwały. W tym ujęciu treść art. 228 pkt. 1 i 2 k.s.h. koresponduje z kręgiem osób legitymowanych biernie w procesie z actio pro socio czytaj dalej