Teza Zakres kontroli wyroku sądu polubownego jest ograniczony do przesłanek określonych w art. 1206 k.p.c. i wadliwość takiego orzeczenia pod względem faktycznym lub prawnym nie podlega zasadniczo badaniu w postępowaniu skargowym. Ograniczenie w nim kognicji sądu powszechnego ma swoje źródło w dobrowolnej rezygnacji z konstytucyjnego prawa do sądu przez kontrahentów zapisu na sąd polubowny Nie wnikając w różnice istniejące między przepisami art. 365 i 366 k.p.c. podkreślić należy, że res iudicata dotyczy jedynie wyroków ( ew. postanowień kończących merytorycznie postępowanie w sprawie nieprocesowej lub nakazów zapłaty ) i jej zakres jest znacząco węższy od zakresu mocy wiążącej orzeczeń. Prawo do wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości należy niewątpliwie do praw majątkowych powiązanych z własnością, a więc korzystających z ochrony gwarantowanej w art. 64 ust. 2 Konstytucji R.P. Ograniczenie tych praw ( do których należy zaliczyć art. 224 § 2 k.c. ), chociaż dopuszczalne, nie mogą „wynaturzyć prawa własności, pozbawić tego prawa lub nałożyć na właściciela ciężar nie do zniesienia” czytaj dalej

Teza Sąd polubowny oprócz tego, że może orzekać o swej właściwości, w tym o istnieniu, ważności albo skuteczności zapisu na sąd polubowny, to co istotne nieważność albo wygaśnięcie umowy podstawowej, w której zamieszczono zapis na sąd polubowny, samo przez się nie oznacza nieważności lub wygaśnięcia zapisu. czytaj dalej