Postanowienie SA we Wrocławiu z 23 kwietnia 2012 r. w sprawie o wydanie dalszego tytułu wykonawczego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy wydał wierzycielowi, oznaczony numerem drugim, dalszy tytuł wykonawczy będący nakazem zapłaty wydanym przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu w dniu 17.05.2005 r. w postępowaniu nakazowym w sprawie z powództwa wierzyciela przeciwko J. D. o zapłatę (sygn. akt XI Nc 227/07), któremu tutejszy Sąd postanowieniem z dnia 12.10.2006 r. w sprawie I Co 155/06 nadał klauzulę wykonalności przeciwko małżonce dłużnika W. D. (2) z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością ustawową – w celu skierowania do komornika przy Sądzie Rejonowym (...) wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi i jego małżonce.

Powyższe postanowienie zaskarżyła zażaleniem małżonka dłużnika W. d. domagając się uchylenia orzeczenia.

W złożonym środku zaskarżenia żaląca się skrytykowała podstawy nadanej klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty przeciwko niej a nadto wskazywała, iż wyrokiem z dnia 19.09.2011 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (sygn. akt i C 422/11) pozbawił wykonalności ów tytuł wykonawczy w stosunku do niej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne aczkolwiek z innych przyczyn niż przywołane przez skarżąca.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, iż w postępowaniu z art. 793 kpc, tj. postępowaniu o wydanie oprócz pierwszego dalszego tytułu wykonalności, dłużnik nie może opierać zażalenia na zarzutach kwestionujących zasadność nadania klauzuli wykonalności. Odnosi się także do małżonka dłużnika, przeciwko któremu nadanie klauzuli wykonalności na podstawie art. 787 kpc i w następstwie czego uzyskał on status dłużnika. Zagadnienie bowiem nadania klauzuli wykonalności zostało już pozytywnie rozstrzygnięte w postępowaniu klauzulowym. Natomiast postępowanie przewidziane w art. 793 kpc jest odrębnym postępowaniem, w którym kognicja sadu jest jednoznacznie określona w ustawie. Sąd bada wyłącznie czy zaistniała jedna z dwóch podstaw uzasadniających wydanie dalszego tytułu wykonawczego, tj. czy istnieje potrzeba prowadzenia egzekucji na rzecz kilku wierzycieli lub przeciwko kilku dłużnikom, albo z kliku składnikowych części majątku tego samego dłużnika.

W realiach rozpatrywanej sprawy wierzyciel wykazał, iż pierwszy tytuł wykonawczy wykorzystał w postępowaniu sądowym o ustanowienie hipoteki na nieruchomości dłużnika, wobec tego, iż aktualnie zamierza wystąpić z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikom, niewątpliwie zaistniały podstawy do wydania dalszego tytułu wykonawczego, co Sąd Okręgowy prawidłowo uczynił na podstawie art. 793 kpc, oznaczając cel dla którego tytuł ma służyć oraz jego liczbę porządkową.

Niezależnie od powyższego w sprawie nastąpiła aktualnie istotna zmiana okoliczności. Otóż na skutek oddalenia, przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 21.02.2012 r. (sygn. akt I ACa 56/12) apelacji wierzyciela od wyroku Sadu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19.09.2011 r., sygn. akt I C 442/11 rozstrzygniecie zapadłe w tymże orzeczeniu pozbawiające wykonalności tytułu wykonawcy w postaci nakazu zapłaty z dnia 17 maja 2005 r. wydanego przez tamtejszy Sąd w sprawie o sygn. akt XI Nc 227/05, w stosunku do małżonki dłużnika W. D. (1) (przeciwko której nadano klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 12.10.2006 r., sygn. akt I Co 155/06) – stało się prawomocne. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest pozbawienie w całości wykonalności pierwszego tytułu w stosunku do skarżącej, skutkującego niemożnością prowadzenia – z uwagi na brak wykonalności tytułu wykonawczego – przeciwko niej postępowania egzekucyjnego. Wyklucza to z kolei zarówno możliwość jak i potrzebę wydawania dalszych tytułów wykonawczych przeciwko skarżącej.

Z tej tez przyczyny niezbędna była korekta zaskarżonego postanowienia poprzez ograniczenie wydania dalszego tytułu wykonawczego do pierwotnego dłużnika z jednoczesnym oddalenie m wniosku w zakresie dotyczącym W. d. (art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i 13 § 2 kpc).

bp