Postanowienie SA we Wrocławiu z 22 kwietnia 2013 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy na podstawie przepisu art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. odrzucił zażalenie pozwanego na postanowienie z dnia 23.01.2013 r. o oddaleniu wniosku pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu do sporządzenia skargi kasacyjnej, uznając je za spóźnione. Sąd Okręgowy wskazał, że postanowienie o oddaleniu jego ww. wniosku, zostało pozwanemu doręczone w dniu 28.01.2013 r. zaś zażalenie jak wnika z daty stempla pocztowego złożył on w dniu 22.02.2013 r., co nakazywało przyjęcie, iż pozwany uchybił ustawowemu terminowi do złożenia zażalenia.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pozwany, wnosząc o jego uchylenie i wskazując, że Sąd błędnie ustalił termin obioru przez niego przesyłki w zakładzie karnym (gdzie obecnie przebywa) oraz datę nadania przez niego zażalenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się zasadne.

Wskazać na wstępie należy, co ma niewątpliwie istotne znacznie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, że postanowienie Sądu Okręgowego o oddaleniu wniosku pozwanego o ustanowienie pełnomocnika doręczno pozwanemu na adres stanowiący nominalne miejsce zamieszkania i zameldowania pozwanego, w którym niegdyś prowadził działalność gospodarczą i który to lokal został przejęty przez syndyka masy upadłości (a który to, co też nie budzi wątpliwości, odebrał sporną korespondencję). Nadto wskazać należy, iż już pismem z dnia 18.12.2012 r. (vide k. 584 akt), a więc w terminie otwartym do wniesienia przez niego skargi kasacyjnej, pozwany wskazywał, że obecnie przebywa w Zakładzie Karnym nr(...) we W.. Co więcej zauważyć wreszcie należy, że do przedmiotowego zażalenia pozwany dołączył dokumentację potwierdzająca, iż sporną korespondencję, na skutek przesłania jej przez syndyka masy upadłości do zakładu karnego, odebrał w dniu 14.02.2013 r.

Uwzględnienie powyższych okoliczności prowadziło w ocenie Sądu Apelacyjnego, do wniosku, iż zaskarżone postanowienie nie mogło się ostać i podlegało uchyleniu.

W pierwszej kolejności wskazać należało, że stosownie do treści art. 176 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. − Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535) placówki pocztowe doręczają syndykowi adresowaną do upadłego korespondencję i wszelkie przesyłki, a ten zobligowany jest je przekazać upadłemu (o ile nie dotyczą masy upadłości). Skoro zatem jak bezspornie wskazano w niniejszej sprawie, sporną korespondencję (jako niewątpliwie nie dotycząca masy upadłości) syndyk masy upadłości przekazał skarżącemu dopiero w dniu 14.02.2013 r. to tym samym uznać trzeba, że dopiero tą datę traktować należało za datę skutecznego doręczenia skarżącemu spornej korespondencji. Tym samym dopiero od niej rozpoczynał bieg termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego w Świdnicy o oddaleniu wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Co więcej niewątpliwie terminu tego pozwany dochował, albowiem wbrew mylnemu stanowisku Sądu Okręgowego, uwzględniając treść art. 165 § 3 k.p.c. za datę złożenia zażalenia należało uznać złożenie jej przez pozwanego w administracji zakładu karnego (co nastąpiło w dniu 21.02.2013 r.), nie zaś jak wywodził Sąd I instancji, datę nadania korespondencji (i to przez administrację zakładu karnego) w placówce pocztowej w dniu 22.02.2013 r. Już zatem powyższe skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Niezależnie od powyższego wskazać wypada, że zaskarżone postanowienie podlegałoby uchyleniu również z innych przyczyn. Pamiętać bowiem należy, że stosownie do treści art. 387 ¹ k.p.c. strony, zamierzające wytoczyć skargę kasacyjną, mają obowiązek informować o zmianie swojego miejsca zamieszkania. Z tego obowiązku niewątpliwe pozwany się wywiązał już pismem z dnia 18.12.2012 r. informując o aktualnym miejscu swojego zamieszkania, co skutkowało koniecznością uznania, że doręczanie pozwanemu spornej korespondencji na poprzedni adres było wadliwe, a tym samym nie otwierało skutecznie biegu terminu do dokonania czynności procesowych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego brak podstaw do twierdzenia, że informacja o zmianie adresu zamieszkania musi zostać zawarta w odrębnym piśmie procesowym. Nawet zaś jeśliby uznać, że informacja ta wzbudzała wątpliwości, rolą także Sądu I instancji było ich ewentualne wyjaśnienie, przed zastosowaniem dla strony negatywnych konsekwencji.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżone postanowienie (art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).

KR