Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 16 grudnia 2013 r. w sprawie o podwyższenie alimentów.

Sygn. akt. IIIRC 222/13

WYROK

Dnia 16 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Jolanta Lipert

po rozpoznaniu w dniu 4.12. 2013r. w Kędzierzynie - Koźlu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego P. S. reprezentowanego przez K. S.

przeciwko S. S.

o podwyższenie alimentów

1.  zasądza od pozwanego S. S. tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda P. S. ur. (...) kwoty po 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie płatne z góry do rąk matki małoletniego powoda K. S. do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 17 czerwca 2013r., a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu dnia 27.08.2008r. w sprawie sygn. RIIIC 120/08,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  odstępuje od obciążania powódki kosztami postępowania w sprawie w zakresie w jakim powództwo oddalono, które w tej części zalicza na rachunek Skarbu Państwa,

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem należnej opłaty sądowej oraz kwotę 12 zł (dwanaście złotych) za klauzulę wykonalności,

5.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 222/13

UZASADNIENIE

17 czerwca 2013 roku wpłynął do tutejszego Sądu pozew P. S. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego K. S. przeciwko S. S. o podwyższenie alimentów z dotychczasowej kwoty 450 zł. miesięcznie do kwoty 700 zł. miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podano, że wyrokiem z dnia 26 listopada 2008 roku, sygn. akt II Ca 616/08, Sąd Okręgowego w Opolu zasądził od S. S. na rzecz małoletniego P. S. alimenty w wysokości 450 zł. miesięcznie. Od tego czasu potrzeby małoletniego P. S., który ma aktualnie 16 lat, wzrosły. W tym czasie zwiększyły się m.in. koszty eksploatacyjne lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje małoletni powód, w szczególności w zakresie kosztów poboru energii elektrycznej oraz energii gazowej. Wzrosły także ceny żywności oraz środków czystości. Wymaga on przy tym nowej odzieży oraz obuwia. Możliwości zarobkowe jego K. S. zostały w międzyczasie ograniczone z powodu urodzenia dziecka, które pozostaje częściowo na jej utrzymaniu.

W reakcji na pozew odpowiedź wniósł pozwany S. S., domagając się oddalenia powództwa w całości.

Przyznał on, iż jest zobowiązany do łożenia na utrzymanie małoletniego P. S.. Podniósł przy tym, że poza alimentami obdarowuje małoletniego powoda okolicznościowymi prezentami, jak również oddaje mu środki pieniężne do swobodnego używania. Podkreślił również, iż organizuje małoletniemu synowi wypoczynek w okresie letnim i zimowym. Pozwany zgodził się ze stanowiskiem strony powodowej co do wzrostu kosztów utrzymania w ostatnim czasie. Zauważył, iż jego sytuacja materialna również się pogorszyła. Od 2006 roku pozostaje w związku konkubenckim z J. S. (1). Tworzą wspólne gospodarstwo domowe. Obejmuje ono również dwóch synów J. S. (1) z wcześniejszego związku. Starszy z synów J. S. (1) poszukuje zajęcia zarobkowego, natomiast drugi pobiera alimenty ze środków funduszu alimentacyjnego. Koszty eksploatacji ich lokalu mieszkalnego są porównywalne z kosztami strony powodowej z wyjątkiem kosztu poboru energii elektryczne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny;

W toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej małoletni P. S. miał 11 lat i zamieszkiwał w K.. Uczęszczał do szkoły podstawowej. Wspólnie z siostrą J. S. (2) i matką K. S. zajmował lokal mieszkalny przy ul. (...). W skład kosztów jego eksploatacji wchodziły: czynsz - 300 zł, opłata za telefon z internetem - 180 zł , koszt energii elektrycznej-300 zł, koszt energii gazowej- 30 zł. Koszty utrzymania małoletniego P. S. obejmowały m.in. koszt na leczenia antyalergiczne-50 zł. miesięcznie oraz na zakup zywności-500 zł. miesięcznie.

K. S. w okresie od miesiąca sierpnia 2007 roku do stycznia 2008 roku osiągała wynagrodzenie za pracę w wysokości około 2.320 zł. miesięcznie.

Dowód: wezwanie do zapłaty –k.9 akt RIII C 120/08

zeznania K. S. –k. 35 RIII C 120/08

zaświadczenie o zarobkach K. S. –k. 28 RIII C 120/08

Pozwany S. S. miał wówczas 39 lat. Pracował w Zakładach (...) S.A. w K. za wynagrodzeniem w wysokości ok. 2400 zł. miesięcznie. Pozostawał w związku konkubenckim z J. S. (1), która świadczyła zarobkowo pracę za wynagrodzeniem w wysokości 1.200 zł. miesięcznie. Kontaktował się z synem P. S.. Opłacał mu obiady w placówce oświatowej. Okazjonalnie nabywał dla niego odzież, podręczniki szkolne.

Dowód: zaświadczenie z placówki oświatowej –k.23 akt RIII C 120/08

faktury VAT k.24-25 akt RIII C 120/08

zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 26 akt RIII C 120/08

zeznania P. S. –k.42

Małoletni P. S. ma aktualnie 16 lat. Uczęszcza do drugiej klasy Ochotniczego Hufca Pracy w L.. Nadal zamieszkuje z siostrą J. S. (2) oraz matką K. S.. Ponadto w lokalu tym zamieszkuje nowo narodzone dziecko K. S. i jego ojciec-K. H., będący osobą bezrobotną.

Koszt utrzymania małoletniego P. S. wzrósł. Wymaga on o 100 zł. miesięcznie wyższych wydatków na odzież. Ponadto nabywa bilet komunikacyjny w wysokości-42 zł. miesięcznie w związku z dojazdami do szkoły. Jego stan zdrowia poprawił się. Koszt jego leczenia wynosi obecnie 33 zł. miesięcznie. Otrzymuje od matki kieszonkowe w wysokości 50-100 zł. miesięcznie. Odbywając praktykę zawodową pobiera wynagrodzenie w wysokości 120 zł. miesięcznie.

K. S.pobiera wynagrodzenie za prace w wysokości 2.365 zł. miesięcznie. Wspiera finansowo córkę J. S. (2)w trakcie pobierania nauki na studiach wyższych, opłacając jej akademik - 420 zł. miesięcznie oraz utrzymując ją w okresie weekendowym. (...)roku urodziła syna. Koszt utrzymania lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje, wzrosły: czynsz do kwoty 520-530 zł., koszt poboru energii elektrycznej do kwoty 875 zł. na dwa miesiące , pobór energii gazowej do kwoty 50 zł. na dwa miesiące. Spłaca pożyczki, których łączna rata wynosi 500 zł. miesięcznie. W poprzednim roku, tytułem zwrotu podatku, uzyskała kwotę 2.000 zł.

Dowód: faktura VAT –k.3-4

zaświadczenie P. S. –k.25

potwierdzenia przelewów –k.31-34

informacja Banko (...) –k.35-36

zeznania K. S. w części –k.42

P. S. ma obecnie 44 lata i zamieszkuje w K..

Pracuje wciąż w Zakładach (...) S.A. w K. w charakterze kierowcy-ratownika za wynagrodzeniem w wysokości około 3.350 zł. J. S. (1) świadczy pracę zarobkową za wynagrodzeniem w wysokości 1.400 zł. miesięcznie. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Razem z nimi zamieszkują synowi J. S. (1) z wcześniejszego związku. Od czasu poprzedniej sprawy alimentacyjnej wzrosły koszty eksploatacyjne lokalu, w którym zamieszkują. Łącznie o 200 zł. miesięcznie. W skład tej kwoty wchodzi wzrost kwoty czynszu o 100 zł., energii elektrycznej-60 zł., gazowej -40 zł.

Jego wynagrodzenie obciąż pożyczka zakładowa w wysokości 750 zł. miesięcznie. Okazjonalnie wspiera również finansowo małoletniego P. S.. Łoży na utrzymanie J. S. (2) oraz okazjonalnie przekazuje jej dodatkowe środki pieniężne.

Dowód: zaświadczenie o uzyskaniu pożyczki zakładowej –k.37

zaświadczenie o zarobkach S. S. –k.38

zaświadczenie o zarobkach J. S. (1) –k.41

zeznania S. S. –k.42

Sąd zważył, co następuje;

Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.

Podniesione przez stronę powodową żądanie zmiany wysokości należnych świadczeń alimentacyjnych swoją podstawę prawną znajduje w treści art. 138 ustawy z dnia 25 lutego 1964r.-Kodeks rodzinny i opiekuńczy(Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.-dalej ”k.r.o.”) Przepis ten stanowi, iż: » W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego «. Celem analizy, czy przedmiotowa przesłanka- zmiany stosunków- miała miejsce, Sąd na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, poddał rozwadze sytuacje: materialną i osobistą strony powodowej oraz pozwanego, jak również zmiany w nich zachodzące w okresie od ustalenia wysokości dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych do czasu wyrokowania w niniejszej sprawie.

W myśl art. 133 § 1 k.r.o.: » Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania «. Powyższy przepis nie zawiera jednakże wyczerpującej regulacji obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka. Znajduje on doprecyzowanie w art. 135 § 1 k.r.o., który głosi, iż zakres świadczeń każdego z rodziców wobec dziecka zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, a nadto kształtowany jest wedle ich możliwości zarobkowych i majątkowych, przy czym obowiązany swój obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie możne częściowo lub w całości spełnić poprzez osobiste starania o utrzymanie lub wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza pośrednio treść art. 96 §1 k.r.o. Przepis ten stanowi, że: ». Rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień «. Każde dziecko bezwarunkowo musi mieć zatem zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowego wykazało, że żądanie pozwu ma usprawiedliwione podstawy, aczkolwiek nie może być uwzględnione w całości. Małoletni powód na skutek rozwoju psychofizycznego jest osobą, którego potrzeby kształtują się obecnie inaczej niż w toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej. Już w tym miejscu należało jednak zauważyć, iż w pewnej części potrzeby te jest on w stanie zaspokoić sam, bez udziału rodziców. Odbywając praktykę zawodowa pobiera on bowiem wynagrodzenie w wysokości 120 zł. miesięcznie.

Koszty jego utrzymania, co niewątpliwe, zmieniły się. Wzrosły m.in. wydatki na eksploatację lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje. W zakresie czynszu za najem o kwotę 220-230, poboru energii elektrycznej-140 zł. miesięcznie oraz energii gazowej-20 zł/2 miesiące. Za usprawiedliwiony uznał również Sąd również wydatek w zakresie kosztów odzieży, który zwiększył się o 100 zł. miesięcznie oraz bilet komunikacyjny 42 zł. Poza kosztami eksploatacji lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje małoletni powód, uległa zmianie również liczba osób, która w nim zamieszkuje. Obecnie mieszkają w nim bowiem dwie nowe osoby. Nie ma racji, dla której nie powinny one ponosić w części kosztów z tym związanych. Kwotę wzrostu kosztów utrzymania należało zatem podzielić pomiędzy liczbę osób, które zamieszkują w tym lokalu. Wyliczenie to wskazuje, iż udział małoletniego powoda wynosi w tej mierze 76 zł. Biorąc powyższe pod uwagą Sąd uznał, iż koszty utrzymania małoletniego wzrosły o około 218 zł. Kwota ta końcowo została zaokrąglona do kwoty 270 zł., uwzględniając potrzeby powoda w zakresie posiadania własnego kieszonkowego, co jest społecznie akceptowalne w przypadku młodzieży w jego wieku. Nie można byłoby jednocześnie pominąć faktu , iż powód zaczął uzyskiwać wynagrodzenie w wysokości 120 zł. miesięcznie.

Przechodząc do możliwości zarobkowych i majątkowych S. S.. Przez pojęcia te należy rozumieć zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby(zobowiązany) przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody-tak Sąd Najwyższy w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNP 1988, nr 4, poz. 42. Przeprowadzona pod tym kątem analiza sytuacji materialnej pozwanego S. S. wskazuje, iż w ciągu ostatnich lat jego wynagrodzenie wzrosło i wynosi obecnie około 3.350 zł. Oznacza to wzrost o około 1.000 zł. Bez zmian pozostała jego sytuacja rodzinna. Zamieszkuje on z konkubiną oraz jej dziećmi. J. S. (1) zarabia obecnie 200 zł. więcej niż w toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej. Jej starszy syn poszukuje zajęcia zarobkowego, natomiast młodszy utrzymuje się w głównym stopniu ze świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Wymaga podkreślenia, iż na pozwanym S. S. nie ciąży jednakże obowiązek alimentacyjny w stosunku do dzieci konkubiny ani wobec niej samej. Bez wątpienia, nawet uwzględniając wzrostów kosztów eksploatacji ich lokalu mieszkalnego, jest on w stanie ponieść zwiększone koszty utrzymania swojego syna. Stanowiska tego nie przekreśla przy tym fakt, iż wynagrodzenie pozwanego jest w istotnym stopniu ograniczone spłatą pożyczki zakładowej. Odwołać należy się do ugruntowanego poglądu doktryny sądowej w tym zakresie, iż zadłużenie pozwanego nie może powodować ograniczenia należnych małoletniemu powodowi środków utrzymania i wychowania. Osoba bowiem, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków na zakup mebli, telewizora, lodówki itp. i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego-wyrok Sądu Najwyższego z 12 listopada 1976 roku, III CRN 236/76, LEX 7875.

Reasumując w tym zakresie, sytuacja materialna S. S. pozwala przyjąć, iż jest on w stanie sprostać dodatkowym, usprawiedliwionym, kosztom utrzymania małoletniego P. S..

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uwzględnił powództwo w części zasądzając od pozwanego alimenty w wysokości 550 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu kwota alimentów, którą obciąża jego dochody jest kwotą umiarkowaną. Zakładając, iż zamieszkiwałby z małoletnim synem, trudno nie założyć, że wykładałby taką kwotę na jego utrzymanie. Tym bardziej, że stanowi ona tylko niewielką część jego miesięcznego dochodu, zaś wszystkie świadczenia osobiste wobec syna spełnia jego matka.

W pozostałym zakresie powództwo jako niezasadne należało oddalić .

Kierując się sytuacją osobistą i majątkową przedstawicielki małoletniego powoda na podstawie art. 102 Kodeksu postępowania cywilnego, Sąd odstąpił od obciążania ww. kosztami postępowania w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 98 kpc od pozwanego, w części, w jakiej powództwo uwzględniono, zasądzono na rzecz Skarbu Państwa należne koszty sądowe.

Zaś na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.