Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 10 czerwca 2015 r. w sprawie o alimenty.

Sygn. akt III RC 83/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Bogna Witek

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Jolanta Lipert

po rozpoznaniu w dniu 27.05.2015 r. w Kędzierzynie-Koźlu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego P. H. reprezentowanego przez K. S.

przeciwko K. H.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego K. H. tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda P. H. ur. (...) kwoty po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne z góry do rąk matki małoletniego powoda K. S. do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 10 czerwca 2015r.,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  odstępuje od obciążania powódki kosztami postępowania w sprawie, które w tej części zalicza na rachunek Skarbu Państwa,

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 270 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) tytułem należnej opłaty sądowej oraz kwotę 6 zł sześć złotych) za klauzulę wykonalności,

5.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

III RC 83/15

UZASADNIENIE

Dnia 27 lutego 2015 r. K. S. reprezentująca interesy małoletniego P. H. wystąpiła przeciwko K. H. z pozwem, w którym to domagała się zasądzenia alimentów w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego.

Uzasadniając żądanie pozwu inicjująca postępowanie wskazała, iż pozwany do dnia 1 września 2014 r. partycypował w utrzymaniu małoletniego syna, jednak obecnie zaprzestał całkowicie jakiejkolwiek pomocy finansowej. Obecnie całkowity ciężar tak utrzymania, jak i wychowania małoletniego powoda spoczywa na niej.

W odpowiedzi na pozew K. H. uznał powództwo co do kwoty 200 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wnosząc o jego oddalenie. Pozwany zarzucił, iż koszty utrzymania małoletniego powoda kształtujące się na poziomie ok. 1500 zł miesięcznie zostały przez inicjującą postępowanie zawyżone. Nadto podniósł, iż pozostaje osobą bezrobotną i utrzymuje się z prac dorywczych.

Na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. K. S. ograniczyła kwotę żądanych alimentów do kwoty 500 zł miesięcznie, natomiast pozwany uznał powództwo do kwoty 300 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni P. H. jest dzieckiem pochodzącym ze związku (...). Obecnie w wieku 2,5 roku. Średnio 1-2 razy w miesiącu choruje. Miesięczne koszty utrzymania małoletniego obejmują: 260 zł na żywność, 100 zł na ubrania, 20 zł na środki higieniczne, 30 zł na pampersy, 50-70 zł na leki, 300 zł za żłobek. Nadto matka małoletniego w czasie choroby syna oraz w trakcie pozostawania w pracy zatrudnia koleżanki do opieki. Ponoszone z tego tytułu koszty wynoszą ok. 500 zł miesięcznie.

Do września 2014 r. małoletni mieszkał wspólnie z obojgiem rodziców. Na chwilę obecną mieszka wspólnie z matką oraz dwójką rodzeństwa w wieku 18 oraz 21 lat. Starsza siostra studiuje w K., do domu przyjeżdża jedynie na weekendy. K. S. wspomaga córkę kwotą 400 zł miesięcznie, nadto sama uprawniona pobiera alimenty w wysokości 450 zł miesięcznie. Starszy brat małoletniego uczy się w (...) w L.. K. S. otrzymuje na niego alimenty w wysokości 550 zł. Na koszty utrzymania wspólnego mieszkania składają się odpowiednio kwoty: 390 zł za czynsz, 390 zł za energię elektryczną, 10 zł za gaz. Mieszkanie jest ogrzewane drogą elektryczną.

dowód:

odpis aktu urodzenia małoletniego k. 15,

przesłuchanie powódki, k. 32

K. S. ma 44 lata. Uzyskuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 2800 zł netto. Pracuje w banku. Nie posiada innego źródła dochodów.

dowód:

zaświadczenie o zarobkach K. S. k. 14,

przesłuchanie powódki, k. 32

K. H. ma 35 lat. Posiada wykształcenie podstawowe. W okresie od 21 sierpnia 2014 r. do stycznia 2015 r. był zatrudniony w Agencji Pracy (...) w O. jako konserwator barki rzecznej, w wymiarze ¼ etatu, uzyskując miesięczne wynagrodzenie netto w wysokości 362,42 zł. W roku 2014 pozwany uzyskał łączny dochód w wysokości 1444,48 zł. Obecnie zarejestrowany jest w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Przed pracą w Agencji także pozostawał długotrwale bezrobotny i utrzymywał się z prac dorywczych, uzyskując z tego tytułu dochód miesięczny w wymiarze 400-600 zł. Ostatnią stałą pracę pozwany wykonywał ok. 9 lat wstecz, pracował jako stolarz. Pracował także na terenie Niemiec na budowie. Za dwutygodniowy wyjazd otrzymywał wynagrodzenie w granicach 700-800 euro.

Obecnie pozwany także utrzymuje się z prac dorywczych w postaci dokonywanych remontów oraz prac porządkowych. Uzyskuje z tego tytułu miesięczny dochód w wymiarze 800 zł. Mieszka wspólnie z rodzicami. Obecnie nie partycypuje w utrzymaniu wspólnego mieszkania, wcześniej przekazywał miesięcznie kwotę 100 zł. Stwierdzono u niego guza na jelicie. Na leki wydaje 40-50 zł miesięcznie.

Pozwany wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie I RC 1274/11 został zobowiązany do alimentacji na rzecz dwójki małoletnich dzieci w łącznej kwocie 800 zł miesięcznie. Zaległości w spłacie zasądzonych alimentów pozwany spłaca do Funduszu Alimentacyjnego kwotami 150-200 zł miesięcznie.

Po wyprowadzce ze wspólnie zajmowanego z małoletnim powodem mieszkania pozwany nie partycypuje w jego utrzymaniu i nie utrzymuje z nim kontaktów.

dowód:

umowa o pracę k. 10,

karta wynagrodzeń k. 11,

odpis wyroku SO w Opolu sygn.. IRC 1274/11 k. 12,

zaświadczenie PUP w K. (...) k. 24,

dowody wpłaty pozwanego na Fundusz Alimentacyjny k. 25-26,

karta informacyjna leczenia szpitalnego pozwanego k. 27,

informacja o dochodach i zaliczkach na podatek dochodowy pozwanego k. 28-31,

przesłuchanie pozwanego, k. 32-33

Sąd zważył, co następuje:

Wytoczone powództwo zasługiwało na uwzględnienie w częściowym zakresie.

Bezspornym w sprawie pozostaje, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda, a co za tym idzie ciąży na nim obowiązek alimentacyjny względem syna.

Przesłanki wyznaczające zakres świadczeń alimentacyjnych określone zostały w art. 135 k.r.o., który stanowi, że zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego, przy czym zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. oboje rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego każdego z rodziców należy ponadto mieć na względzie treść art. 135 § 2 k.r.o., zgodnie z którym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Zdaniem Sądu, średni miesięczny koszty utrzymania małoletniego powoda przy uwzględnieniu jego wieku i stanu zdrowia, to kwota około 900-1000 złotych miesięcznie. Matka małoletniego określiła miesięczny koszt utrzymania dziecka w pozwie na kwotę 1500 złotych miesięcznie, która to kwota, w ocenie sądu, pozostaje znacznie zawyżona. Co do zasady sąd za uzasadnione uznał koszty żywności, ubrań, leków i środków higienicznych oraz żłobka. Co istotne, koszty utrzymania wspólnego mieszkania kształtują się na wysokim poziomie, albowiem łączna kwota, którą K. S. przeznacza na ten cel zamyka się sumą 790 zł. Koszty partycypacji małoletniego, przy ustaleniu, iż w przedmiotowym mieszkaniu przebywają 4 osoby, wynoszą ok. 200 zł miesięcznie. W ocenie sądu koszty opieki nad małoletnim zostały oznaczone w znacznie zawyżony sposób. Kwota 500 zł miesięcznie, przy ustalonej stawce 5 zł za godzinę, w ostatecznym rozrachunku sprowadzałaby do konkluzji, iż opiekunki zajmują się małoletnim średnio 4-5 godziny dziennie. Mając na uwadze godziny pracy inicjującej postępowanie takie wyliczenie pozostaje nieusprawiedliwione. Nadto, co należy pokreślić, małoletnim nie zajmuje się stale jedna wyznaczona osoba. Opiekę nad nim sprawują znajome K. S.. Mając więc na uwadze stosunki łączące je z inicjującą postępowanie należy stwierdzić, iż kwota udzielanego z tego tytułu wynagrodzenia może kształtować się na mniejszym, aniżeli deklarowanym, zakresie. Zdaniem sądu kwota 100 zł miesięcznie w stopniu wystarczającym winna zaspokoić potrzeby małoletniego z w/w tytułu.

K. S. uzyskuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 2800 zł. netto. Nie można jednak tracić z pola widzenia okoliczności tego, iż na jej utrzymaniu, poza małoletnim powodem, pozostaje jeszcze 18-letni syn, oraz 21-letnia studiująca córka. Co prawda każde z tych dzieci otrzymuje alimenty na swoją rzecz, jednakowoż nie zaspokajają one ich potrzeb w całej rozciągłości, a K. S. musi partycypować w ich utrzymaniu. Ponadto powódka czyni osobiste starania względem małoletniego , czym realizuje ona w znacznym stopniu ciążący na niej obowiązek, zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o.

Odnosząc się do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego K. H. należy zaznaczyć, że jest młodym mężczyzną, który nie cierpi na żadne poważne i przewlekłe choroby. Okoliczność tego, iż obecnie pozostaje osobą bezrobotną, utrzymującą się jedynie z prac dorywczych w żadnym stopniu nie może przesądzać o niemożności partycypacji w utrzymaniu małoletniego powoda, czy też partycypowaniu w mniejszym, aniżeli wymaganym zakresie. Pozwany, pomimo długotrwałego pozostawania bez stałej pracy posiada doświadczenie w prowadzeniu prac remontowych, czy też budowlanych. W ocenie sądu nie wykorzystuje on w stopniu maksymalnym swoich możliwości zarobkowych. Naturalnie Sąd bierze pod uwagę to, iż pozostaje on zobowiązany do alimentacji względem dwójki innych dzieci kwotą 800 zł miesięcznie, jednak w ostatecznym rozrachunku nie wpływa to na konieczność partycypacji w utrzymaniu małoletniego powoda. Analogiczną sytuację rodzinną ma także przedstawicielka małoletniego.

Mając więc na względzie powyższe okoliczności, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda alimenty w wysokości 450 zł miesięcznie. Kwota ta jest adekwatna, zarówno jeżeli chodzi o potrzeby uprawnionego, jak i możliwości zarobkowe zobowiązanego do alimentów. Co istotne pokrywa ona ok. połowy wszystkich kosztów utrzymania małoletniego powoda. Pozostałe koszty będzie pokrywać matka małoletniego, której udział w utrzymaniu powoda pozostaje w ostatecznym rozrachunku większy, aniżeli pozwanego, albowiem czyni ona codzienne starania w wychowaniu małoletniego i pieczy nad nim. Nieusprawiedliwione byłoby zatem obciążanie jej dodatkowymi kosztami utrzymania małoletniego powoda, mając na uwadze li tylko realnie uzyskiwane przez pozwanego dochody. Powinien on podjąć bardziej intensywne i wzmożone działania celem znalezienia stałej pracy, by tym samym móc zaspokoić potrzeby zarówno własne, jak i małoletniego powoda.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o cytowane wyżej przepisy, orzekł jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego kwotę 270 złotych tytułem należnej opłaty sądowej oraz kwotę 6 złotych tytułem opłaty kancelaryjnej od klauzuli wykonalności. Jednocześnie Sąd odstąpił od obciążenia małoletniego powoda kosztami procesu od oddalonej części powództwa.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 333 § 1 ust. 1 k.p.c.