Wyrok SR w Głubczycach z 22 lipca 2016 r. w sprawie o zapłatę.

Sygn. akt: I C 12/16

WYROK

Dnia 22 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Krzysztof Chruszczewski

Protokolant:

st. sekr. sądowy Monika Bliźnicka

po rozpoznaniu

sprawy z powództwa (...)z siedzibą we W.

przeciwko K. Ł.

o zapłatę

1.  powództwo oddala.

2.  zasądza od powoda(...)z siedzibą we W.na rzecz pozwanego K. Ł.kwotę 1 217,00 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych), tytułem zwrotu poniesionych kosztów procesu, w tym kwotę 1 200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 12/16

UZASADNIENIE

Powód – (...)z siedzibą we W.wystąpił z pozwem w postępowaniu upominawczym o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego K. Ł.kwoty 7 507,36 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 30 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego K. Ł.kosztów procesu.

Sąd Rejonowy w W.Wydział I Cywilny dnia 6 lutego 2014 roku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu. Pozwany K. Ł.wniósł sprzeciw od tego nakazu zapłaty podnosząc zarzut niewłaściwości miejscowej, wniósł także o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w G. jako właściwego z uwagi na jego miejsce zamieszkania. Podniósł także zarzut przedawnienia roszczenia objętego żądaniem pozwu.

Postanowieniem z dnia 5 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy wW.Wydział I Cywilny stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu przez pozwanego K. Ł.i utratę mocy nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym dnia 6 lutego 2014 roku. W postanowieniu tym Sąd Rejonowy w W.uznał się niewłaściwym miejscowo i przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w G..

W toku postępowania przed Sądem Rejonowym w G.na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 roku pozwany K. Ł.także podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia.

Sąd zakreślił stronie powodowej termin do złożenia pisma procesowego zawierającego wszystkie twierdzenia i wnioski dowodowe dla wykazania dochodzonego pozwem roszczenia a w szczególności do ustosunkowania się do podniesionego przez pozwanego K. Ł. zarzutu przedawnienia dochodzonego od niego roszczenia.

W zakreślonym przez Sąd terminie profesjonalny pełnomocnik powoda złożył pismo procesowe, w którym oświadczył, że cofa pozew przeciwko K. Ł. i wnosi o zwrot połowy uiszczonej opłaty sądowej.

Pełnomocnik pozwanego K. Ł. podniósł, że cofnięcie pozwu przez powoda bez zrzeczenia się roszczenia jest bezskutecznie i wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Sąd ustalił:

Powód – (...)z siedzibą we W.dochodzi od pozwanego K. Ł.kwoty 7 507,36 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 30 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty jako wierzytelności, przejętej przez powoda w drodze cesji a stanowiącej niezapłaconą należność pozwanego K. Ł.na rzecz (...) Banku S.A.z tytułu umowy bankowej nr (...)z dnia 29 sierpnia 2001 roku, która została wypowiedziana przez ten bank.

Powód powołał się na umowę przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem S.A.a (...) z siedzibą we W.z dnia 19 grudnia 2012 roku.

Powód (...)we W.z pozwem przeciwko K. Ł.do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu wystąpił dnia 30 stycznia 2014 roku.

/ dowód: dokumenty dołączone do pozwu k. 7 - 1 6/

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu, powództwo (...)z siedzibą we W.o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego K. Ł.kwoty 7 507,36 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 30 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty, jest nieuprawnione.

Przy rozpoznawaniu zgłoszonego przez (...)z siedzibą we W.roszczenia, przede wszystkim należy mieć na względzie zasadę, że ciężar udowodnienia faktów, mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne, w zakresie umożliwiającym sądowi sprawdzenie zasadności zgłoszonego roszczenia ( art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.).

Powód – (...)z siedzibą we W.w toku postępowania wykazał jedynie, że na podstawie umowy przelewu wierzytelności z (...) Bankiem S.A.z dnia 19 grudnia 2012 roku, nabył wierzytelność z tytułu umowy bankowej nr (...)z dnia 29 sierpnia 2001 roku, która została przez ten bank wypowiedziana pozwanemu K. Ł..

Pozwany K. Ł., po wystąpieniu przez powoda na drogę sądową w celu realizacji tej wierzytelności, podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia.

Zgodnie z przepisem art. 118 k.c. termin przedawnienia roszczenia wynosi lat dziesięć, ale dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może skutecznie uchylić się od jego zaspokojenia, podnosząc zarzutu przedawnienia, bowiem po upływie tego terminu zobowiązanie pomiędzy stronami istnieje nadal, ale staje się zobowiązaniem naturalnym i nie można go dochodzić na drodze sądowej, od osoby zobowiązanej.

Zdaniem Sądu, z uwagi na charakter dochodzonej wierzytelności, w niniejszej sprawie ma zastosowanie trzyletni okres przedawnienia, gdyż dochodzone roszczenie, jako należność z tytułu umowy bankowej nr (...) z dnia 29 sierpnia 2001 roku ma charakter okresowy a ponadto związane jest także z prowadzeniem działalności gospodarczej przez (...) Bank S.A., zbywcy wierzytelności dochodzonej niniejszym pozwem.

Powód został zobowiązany do wykazania zasadności dochodzonego pozwem roszczenia oraz ustosunkowania się do podniesionego przez pozwanego K. Ł.zarzutu przedawnienia poprzez przedstawienie dokumentów, które określałyby precyzyjnie status objętego pozwem roszczenia w okresie od dnia zawarcia umowy bankowej czyli 29 sierpnia 2001 roku do dnia zawarcia umowy przelewu wierzytelności to jest do 19 grudnia 2012 roku. Powód (...)z siedzibą we W.z pozwem przeciwko K. Ł.co do tej wierzytelności wystąpił do Sądu Rejonowego w W. dopiero dnia 30 stycznia 2014 roku a więc po upływie ponad 12 lat od zawarcia przez pozwanego K. Ł.umowy bankowej nr (...)z (...) Bankiem S.A.

Profesjonalny pełnomocnik powoda nie wykonał powyższego zobowiązania a jedynie złożył pismo procesowe, w którym oświadczył, że cofa pozew przeciwko K. Ł. i wnosi o zwrot połowy uiszczonej opłaty sądowej.

Dlatego też, skoro powód (...)z siedzibą we W.nie wykazał w sprawie, za pomocą środków dopuszczalnych, według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, że zachodzą okoliczności uzasadniające zgłoszone przez niego w pozwie żądanie, to Sąd uznał za skuteczny podniesiony przez pozwanego K. Ł.zarzut przedawnienia roszczenia i oddalił skierowane przeciwko niemu powództwo.

Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania uzasadnione jest treścią przepisów art. 98 k.p.c. i 108 k.p.c., bowiem pozwany K. Ł. nie wyraził zgody na cofnięcie pozwu przez powoda i wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.