Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 17 czerwca 2013 r. w sprawie o zapłatę.

Sygn. akt IC 40/13„upr“

WYROK

Dnia 17 czerwca 2013r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Stanisławiszyn

Protokolant: st. sekr. sąd. Edyta Kukuczka

Po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2013 r. w Strzelcach Opolskich

sprawy z powództwa (...).á.r.l. w L.

przeciwko A. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 40/13 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) S.a.r.l. w L.pozwem wniesionym w epu w dniu 08 czerwca 2011 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. M.kwoty 636,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 04.04.2003 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż zobowiązanie pozwanego nabył w drodze cesji od pierwotnego wierzyciela (...) (...) spółka z o.o.w dniu 18.06.2010 r. Pierwotne zobowiązanie wynikało z faktury VAT nr (...)z dnia 03.04.2003 r. płatnej do dnia 17.04.2003 r. na kwotę 1,00 zł oraz faktury VAT (...)z dnia 03.04.2013 r. płatnej do dnia 03.04.2003 r. na kwotę 635,70 zł.

W dniu 27.06.2011 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu nakazowym, w którym nakazał pozwanemu aby zapłacił żądaną powodowi kwotę zawartą w pozwie w całości wraz z odsetkami.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł sprzeciw, domagając się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany podniósł zarzut, iż roszczenie dochodzone w pozwie uległo przedawnieniu.

Powód i pozwany swoje stanowiska podtrzymali w pozwie i stanowisku zawartym na rozprawie. W szczególności pozwany wskazał, iż umowa została zawarta przed 2003 r. po czym od tej daty cały czas przebywa w zakładzie karnym. Podkreślił iż nie co się stało z umową oraz dekoderem bowiem nie utrzymuje kontaktów z byłą żoną. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia a nadto wskazał, iż gdyby wiedział ze jest zadłużenie to by je zapłacił. O całej sprawie dowiedział się dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego bowiem wszelka korespondencja była kierowana na adres gdzie on nie przebywa i zamieszkuje od ponad 10 lat.

Pomimo wezwania przez Sąd powód nie wykazał okoliczności podnoszonych w sprzeciwie oraz zawartych w stanowisku prezentowanym przez pozwanego na rozprawie.

Powód w piśmie procesowym z dnia 24.04.2013 r. wskazał iż wszelkie dokumenty dotyczące przedmiotowego zadłużenia znajdują się w posiadaniu pierwotnego wierzyciela cedenta (...) (...) Spółka z o.o.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2003 r. A. M.miał zawartą umowę z (...) (...) Spółka z o.o.Do czasu zatrzymania i osadzenia w ZK w 2003 r. regulował należności wynikające z tej umowy. W momencie zatrzymania i osadzenia nie miał wiedzy, co się stało z umową oraz dekoderem, które zostało w mieszkaniu jego byłej zony.

Dowód /okoliczność bezsporna/

zeznania A. M. k. 61

Powód (...) S.a.r.l. w L.w dniu 18.06.2010 r. na mocy cesji wierzytelności nabył wierzytelności przeciwko A. M.od (...) (...) Spółka z o.o.

Dowód /okoliczność bezsporna/

kopia umowy cesji k. 37

zawiadomienie o cesji wierzytelności k. 42

częściowy wykaz wierzytelności k. 43

kopia w rejestru k. 38-42

Sąd zważył, co następuje

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż co do zasady pomiędzy stronami jest bezsporny stan faktyczny.

Zdaniem Sądu strona powodowa poza twierdzeniami wynikającymi z dokumentów stanowiących załącznik do pozwu nie udowodniła i nie potwierdziła w żaden sposób okoliczności, na których oparto pozew a w szczególności, iż dochodzone roszczenie jest wymagalne i nie zostało zaspokojone.

Przede wszystkim strona powodowa wykazała bezczynność na argumenty podnoszone przez pozwanego tak w sprzeciwie jak i później konsekwentnie prezentowane na rozprawie. Było to zdaniem Sądu kluczowe dla niniejszej sprawy albowiem strona pozwana od samego początku opierała swoje stanowisko na zarzucie przedawnienia.

Strona powodowa nie zweryfikowała swoich twierdzeń ani stanowiska wskutek zarzutów pozwanego i nie uczyniła tego nawet na skutek zobowiązania przez Sąd.

Innymi słowy zdaniem Sądu pozwany trafnie wykazał, iż roszczenie jakie zostało zawarte w pozwie i której dochodzi strona powodowa uległo przedawnieniu albowiem upłynął okres 3 lat od wymagalności roszczenia która to datę wymagalności wskazała strona powodowa /chociażby w zakresie daty od jakiej żąda odsetek/.

Zdaniem Sądu strona powodowa w żaden sposób nie negowała okoliczności podnoszonych przez pozwanego czy to w pismach procesowych czy tez w toku przesłuchania w trybie 304 kpc, a tym bardziej nie zanegowała podniesionego zarzutu przedawnienia. Zatem po myśli artykułu 230 kpc należało uznać te fakty za przyznane przez stronę powodową

Na zakończenie należy się jeszcze odnieść się do zarzutu przedawnienia podniesionego w sprzeciwie od wyroku nakazowego i podtrzymanego na rozprawie przez pozwanego uznając go za trafny. W oparciu o ustalony stan faktyczny Sąd doszedł do przekonania iż roszczenie stało się wymagalne odpowiednio 04.04. i 18.04.2003 r. zatem od tej daty należy zdaniem Sądu liczyć okres przedawnienia gdy powód winien poszukiwać ochrony prawnej dla ewentualnych roszczeń wynikających z tej umowy. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego nie wynikało, aby do dnia wniesienia pozwu doszło do przerwania terminu przedawnienia lub jego zawieszenia. Resumujączarzut przedawnienia zdaniem Sądu okazał się trafny przy co jeszcze raz wartym podkreślenia bezczynności strony powodowej.