Wyrok SO w Zielonej Górze z 23 września 2014 r. w sprawie o przywrócenie do pracy.

Sygn. akt IV Pa 95/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014r.

Sąd Okręgowy Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Bogusław Łój / spr /

Sędziowie : Sędzia SO Roman Walewski

Sędzia SO Katarzyna Kijowska-Kukulska

Protokolant : st.sek.sąd.R. Duchnicka - Tylutka

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2014r. w Zielonej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko Powiatowemu Urzędowi Pracy w (...)

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze

z dnia 6.02.2014r. ( Sygn. akt IVP 526/13 )

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.

Sygn. akt IV Pa 95/14

UZASADNIENIE

Powódka B. K. w pozwie przeciwko Powiatowemu Urzędowi Pracy w K. wniosła o przywrócenie jej do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy.

W odpowiedzi na pozew pozwany Powiatowy Urząd Pracy w K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 06.02.2014 r. Sąd Rejonowy w Zielonej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo (pkt I) oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka B. K. zatrudniona została w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. od dnia 01.04.1996 r., na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, początkowo na stanowisku pośrednika pracy, następnie starszego pośrednika pracy, a od 01.10.2000 r. powierzono jej na okres próbny stanowisko Kierownika Referatu ds. poradnictwa i pośrednictwa pracy w Filii w G.. Następnie od 01.01.2001 r. powierzono jej stanowisko Kierownika Referatu ds. poradnictwa i pośrednictwa pracy w Filii w G. na czas nieokreślony. Od dnia 02.02.2010 r. zmieniono nazwę tego Referatu na Centrum (...). Referat (...) Filia w G. był samodzielną jednostką organizacyjną.

Z uwagi na brak wykształcenia wyższego oraz nielegitymowanie się przez powódkę egzaminem maturalnym, pozwany pismem z dnia 05.09.2012 r. pozwany wypowiedział powódce warunki umowy o pracę w części dotyczącej zajmowanego stanowiska Kierownika Referatu Centrum (...) w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. Filia w G. oraz w części dotyczącej warunków płacy, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31.12.2012 r. Jako przyczynę pracodawca wskazał niespełnianie wymogów dotyczących wykształcenia na kierowniczym stanowisku urzędniczym określonych w art. 6 ust. 4 pkt. 2 ustawy z 21.10.2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 223 poz. 1438 z późn. zm.).

Prawomocnym wyrokiem z dnia 08.04.2013 r. sygn. akt IV P 886/12 Sąd Rejonowy w Zielonej Górze przywrócił powódkę do pracy na poprzednie stanowisko.

U pozwanego nastąpiły zmiany organizacyjne. W województwie (...), Powiatowy Urząd Pracy w K. był ostatnim urzędem, który przeprowadzał reorganizację. Konieczność reorganizacji wynikała też z wniosków przeprowadzonego audytu, który wskazywał na ekonomiczną potrzebę dokonania takich zmian.

W dniu 10.05.2013 r. powódce wręczono wypowiedzenie warunków umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 31.08.2013 r. Jako przyczynę podano likwidację stanowiska Kierownika Referatu Centrum (...) Powiatowego Urzędu Pracy w K. Filia w G. w związku ze zmianą Regulaminu Organizacyjnego Powiatowego Urzędu Pracy w K. uchwalonego uchwałą Zarządu Powiatu (...) z dnia 29.04.2013 r. Nr (...) w sprawie uchwalenia Regulaminu Organizacyjnego Powiatowego Urzędu Pracy w K.. Po upływie okresu wypowiedzenia powódce zaproponowano stanowisko pośrednika pracy z wynagrodzeniem zasadniczym wg XIII kategorii zaszeregowania w wysokości 2.250 zł brutto, dodatek stażowy w wysokości 20%.

Na czele PUP w K. stoi Dyrektor E. K.. Na czele Filii w G. dotychczas stał Zastępca Dyrektora d/s Filii w G., który podlegał Dyrektorowi PUP w K.. Powódka, jako Kierownik Referatu (...) Filii w G. podlegała bezpośrednio zastępcy Dyrektora d/s Filii w G. P. P.. Stanowisko to po wejściu regulaminu organizacyjnego nie jest już przewidziane w strukturze, zostało zlikwidowane. P. P. nie jest już zatrudniony. Aktualnie na czele Filii w G. stoi Kierownik Filii, którym została K. K.. Ma ona inne, bardziej ograniczone, kompetencje niż poprzednio Zastępca Dyrektora d/s Filii w G..

Na skutek wprowadzenia nowego Regulaminu Organizacyjnego referaty w Filii w G. przestały być odrębnymi jednostkami organizacyjnymi, zostały włączone do poszczególnych działów funkcjonujących w PUP w K.. Zmieniła się podległość służbowa i zakres obowiązków osób dotychczas kierujących poszczególnymi referatami. Całkowity nadzór i kierowanie referatami w G. przejęły osoby będące dotychczas kierownikami działów PUP w K., do których te referaty zostały włączone.

Referat (...) Filii w G., którego kierownikiem była powódka, który dotychczas był odrębną jednostka organizacyjną funkcjonującą u pozwanego nie wchodzącą w skład innego działu, został włączony do D. (...) w PUP w K.. Obecnie w Referacie (...) w Filii w G. nie ma stanowiska Kierownika Referatu (...), które zajmowała powódka. Zostało ono zlikwidowane. Po włączeniu tego referatu do działu, koordynacją jego pracy zajmuje się obecnie K. K., której oprócz tego, że jest Kierownikiem całej Filii, dodatkowo powierzono funkcję Zastępcy Kierownika D. (...) w K.. Stanowisko to podlega Kierownikowi D. (...) w K. D. E..

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy zważył, iż przyczyna wskazana w otrzymanym przez powódkę wypowiedzeniu warunków umowy o pracę była dostatecznie sprecyzowana, co umożliwiało powódce właściwą ocenę jakie powody legły u podstawy decyzji pracodawcy. Dalszej oceny wymagało natomiast, czy była ona rzeczywista.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, iż z zeznań przesłuchanej w charakterze strony E. K. oraz przedłożonego sprawozdania z audytu wynika, że celem wprowadzenia zmian organizacyjnych u pozwanego była m. in. optymalizacja kosztów i racjonalizacja, centralizacja wykonywanych przez pozwanego zadań. Sąd Rejonowy podzielił przy tym stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 27.03.2000 r., iż zmiany organizacyjne w zakładzie pracy, zmniejszenie zatrudnienia stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, a sąd pracy nie jest powołany do badania zasadności i celowości decyzji pracodawcy w tym zakresie (publ. OSNP 2001/16/507). Okolicznością bezsporną było, że u pozwanego nastąpiły zmiany organizacyjne związane z wprowadzeniem nowego Regulaminu Organizacyjnego z 29.04.2013 r., a następnie Regulaminu Organizacyjnego z 15.10.2013 r. Konsekwencją tych zmian organizacyjnych było m.in. zlikwidowanie stanowiska pracy zajmowanego przez powódkę. Niespornym było też, że powódka była zatrudniona na stanowisku Kierownik Referatu (...) w Filii w G., a w nowej strukturze organizacyjnej u pozwanego to stanowisko nie jest przewidziane.

Ze zgromadzanego materiału dowodowego wynika, że na skutek wprowadzenia Regulaminu Organizacyjnego struktura organizacyjna u pozwanego uległa istotnym zmianom. Za uzasadnione zatem, zdaniem Sądu Rejonowego, należało uznać wypowiedzenie powódce warunków umowy o pracę, w szczególności, że nie dotyczyło ono definitywnego zakończenia stosunku pracy, ale odnosiło się jedynie do warunków tej umowy.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła powódka zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 45 § 2 kp poprzez wadliwą jego interpretację, polegającą na przyjęciu, iż niecelowym i niemożliwym jest przywrócenie powódki do pracy na dotychczasowych warunkach w sytuacji, gdy nastąpiła reorganizacja pracy urzędu – błędnego ustalenia, iż zmiana organizacyjna funkcjonowania urzędu wielokrotnie zmieniała się w trakcie toczącego się procesu celem dostosowania się do toczącego procesu;

2)  naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 233 kpc poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegającym na przyjęciu, iż wielokrotna zmiana regulaminu organizacyjnego pracy urzędu była wynikiem „omyłek pisarskich” np. kierowanie a koordynowanie, a co za tym idzie również podległości pracowników.

Wskazując na powyższe zarzuty apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i przywrócenie powódki do pracy na dotychczasowych warunkach i przywrócenie na stanowisko Kierownika Referatu Zastępcy Kierownika D. (...) Filii w G., które w poprzedniej strukturze organizacyjnej było stanowiskiem Kierownika Referatu (...) Filii w G. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o oddalenie apelacji powódki w całości z uwagi na jej bezzasadność oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się niezasadna, jako że niezasadne okazały się podniesione w niej zarzuty.

W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie Sąd pierwszej instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe, w żaden sposób nie uchybiając przepisom prawa procesowego, a w konsekwencji prawidłowo ustalając stan faktyczny sprawy. Sąd Rejonowy w pisemnych motywach wyroku wskazał, jaki stan faktyczny stał się jego podstawą oraz podał na jakich dowodach oparł się przy jego ustalaniu. Stąd też Sąd Okręgowy ustalenia sądu pierwszej instancji w całości uznał i przyjął jako własne, rezygnując jednocześnie z ich ponownego szczegółowego przytaczania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 05.11.1998r., I PKN 339/98, OSNAP 1999/24/776 oraz z dnia 22.02.2010r., I UK 233/09, Lex nr 585720 i z dnia 24.09.2009r., II PK 58/09, Lex nr 558303). Nie stwierdził przy tym naruszenia przez sąd meriti prawa materialnego, w związku z czym poparł w całości rozważania Sądu Rejonowego również w zakresie przyjętych przez niego podstaw prawnych orzeczenia.

Przede wszystkim Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że u pozwanego doszło do zmian organizacyjnych związanych z wprowadzeniem nowego Regulaminu Organizacyjnego z dnia 29.04.2013r., a następnie Regulaminu Organizacyjnego z dnia 15.10.2013r. W konsekwencji, skoro zmiana organizacyjna nastąpiła to oczywistym jest, że przyczyna wypowiedzenia musiała być uznana za prawdziwą. Powódka była zatrudniona na stanowisku kierownika Referatu (...) w Filii w G., a w nowej strukturze organizacyjnej u pozwanego stanowisko to nie jest przewidziane.

Sąd Okręgowy podziela zatem pogląd, iż podana w otrzymanym przez powódkę wypowiedzeniu warunków umowy o pracę przyczyna była prawdziwa konkretna i rzeczywista.

Zarzuty powódki podniesione w wywiedzionej apelacji są polemiką z oceną stanu faktycznego dokonaną przez Sąd Rejonowy, a skuteczną podstawą do kwestionowana rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji nie może być odmienna i gołosłowna wersja wydarzeń prezentowana przez stronę procesu, nie poparta w szczególności jakimikolwiek dowodami. Zarzuty więc i argumenty apelacji, iż zmiany regulaminu organizacyjnego następowały wielokrotnie w toku toczącego się procesu i miały na celu jedynie dostosowanie się do jego przebiegu, należy uznać za gołosłowne. Powódka w żaden sposób nie udowodniła prawdziwości tych twierdzeń, zaś Sąd Okręgowy w pełni podziela pogląd Sądu pierwszej instancji, że zmiany te miały wyłącznie na celu poprawienie omyłek czy też niedokładności pisarskich, które znalazły się w pierwotnych wersjach tego regulaminu.

Działania pracodawcy nie naruszały przepisów i były prawidłowe. Jak słusznie uwypuklił to Sąd Rejonowy, działania Sądu nie mogą wkraczać w sferę zarezerwowaną dla pracodawcy. Swoboda pracodawcy w zakresie zmian organizacyjnych, w tym ilości osób zatrudnianych do wykonywania określonych zadań, zasadności istnienia komórek organizacyjnych czy poszczególnych stanowisk nie budzi żadnych wątpliwości. Odmienna ocena apelującej, zrozumiała z uwagi na fakt, iż to zajmowane przez nią stanowisko uległo likwidacji i wypowiedziano jej warunki umowy o pracę, nie znajduje potwierdzenia w przepisach.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 kpc apelację jako bezzasadną Sąd Okręgowy oddalił.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd w pkt II wyroku orzekł zgodnie z art. 98 kpc i § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.07.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 490).