Wyrok SR Strzelcach Opolskich z 18 lipca 2013 r. w sprawie o art. 13 1 kk.

Teza Przestępstwa z art. 279§1 kk dopuszcza się ten, kto kradnie z włamaniem. Oskarżonemu postawiono zarzut usiłowania przestępstwa z art. 279§1 kk z uwagi na nieosiągnięcie przez niego zamierzonego celu z powodu braku rzeczy pozostających w jego zainteresowaniu przy przyjęciu, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi.
Data orzeczenia 18 lipca 2013
Data uprawomocnienia
Sąd Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich II Wydział Karny
Przewodniczący Anna Iwan
Tagi Formy popełnienia przestępstw - stadialne
Podstawa Prawna

Rozstrzygnięcie
Sąd

Sygn. akt IIK 317/13”u,dpo”


WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2013 roku


Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział II Karny w składzie :


Przewodniczący SSR Anna Iwan


Protokolant Justyna Wloka


W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Strzelcach Opolskich – nikt, zawiadomieni prawidłowo wokandą


Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18.07.2013r.


sprawy P. G. (G.)


syna R. i K. zd. K.


urodz. (...) w K.


oskarżonego o to, że:


W okresie pomiędzy 2 lutego a 2 marca 2013r. w S. przy ul. (...), poprzez wyłamanie przy użyciu n/n narzędzia zamka drzwi wejściowych włamał się do budynku mieszkalnego pod w/w adresem, następnie przy użyciu n/n narzędzia usiłował włamać się do pomieszczenia mieszkalnego znajdującego się w prawym skrzydle korytarza, gdzie nie wszedł z uwagi na nieumiejętność pokonania zabezpieczenia, następnie przy wykorzystaniu n/n narzędzia wyłamał zamek drzwi z kuchni do sypialni, skąd tak jak z pozostałych pomieszczeń usiłował zabrać celem przywłaszczenia pieniądze, biżuterię ew. inne wartościowe przedmioty, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak pozostających w jego zainteresowaniu rzeczy, działając tym na szkodę A. J., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,


to jest o przestępstwo z art. 13 §1 kk w zw. z art. 279 §1 kk przy zast. art. 283 kk


----------------------------------------------------------------------------------------------


1.  uznaje oskarżonego P. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. o przest. z art. 13 §1 kk w zw. z art. 279 §1 kk przy zast. art. 283 kk i za to na podst. art. 14 §1 kk w zw. z art. 279 §1 kk przy zast. art. 283 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności


2.  na podst. art. 69 § 1 kk i art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat


3.  na podst. art. 73 § 2 kk w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego


4.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w wysokości 90 (dziewięćdziesięciu) złotych i wymierza opłatę w wysokości 120 (stu dwudziestu) złotych.


Sygn. akt IIK 317/13 u


UZASADNIENIE


W oparciu o wyniki postępowania dowodowego Sąd ustalił co następuje:


W okresie pomiędzy 2 lutego a 2 marca 2013r. w S. przy ul. (...), P. G. poprzez wyłamanie przy użyciu nieustalonego narzędzia zamka drzwi wejściowych włamał się do budynku mieszkalnego pod w/w adresem, następnie przy użyciu nieustalonego narzędzia usiłował włamać się do pomieszczenia mieszkalnego znajdującego się w prawym skrzydle korytarza, gdzie nie wszedł z uwagi na nieumiejętność pokonania zabezpieczenia, następnie przy wykorzystaniu nieustalonego narzędzia wyłamał zamek drzwi z kuchni do sypialni, skąd tak jak z pozostałych pomieszczeń usiłował zabrać celem przywłaszczenia pieniądze, biżuterię ewentualnie inne wartościowe przedmioty, których nie znalazł.


Dowody:


- protokół oględzin miejsca k. 5-7.


- wyjaśnienia oskarżonego k. 39, 11-12.


P. G. przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze w trybie art. 335 kpk.


Dowód:


- wyjaśnienia oskarżonego k. 39, 11-12.


P. G. był uprzednio trzykrotnie karany, w tym raz w 2009 r. za przestępstwo z art. 278 § 3 kk na karę ograniczenie wolności, którą wykonał. Nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu rodziców. Wykształcenie ma podstawowe, nie ma wyuczonego żadnego zawodu, jest bezdzietnym kawalerem. Majątku nie posiada.


Dowody:


- dane o osobie k. 16;


- karta karna k. 15.


Sąd zważył co następuje:


Okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. P. G. przyznał się do tego zarzutu. Jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie i uzupełnienie w pozostałych niekwestionowanych dowodach w postaci protokołów oraz zeznań świadka L. K.. Nadto wyraził on chęć dobrowolnego poddania się karze.


Jednolity materiał dowody pozwala na zbudowane jasnej i pełnej wersji zdarzenia.


Przestępstwa z art. 279 §1 kk dopuszcza się ten, kto kradnie z włamaniem. Oskarżonemu postawiono zarzut usiłowania przestępstwa z art. 279 §1 kk z uwagi na nieosiągnięcie przez niego zamierzonego celu z powodu braku rzeczy pozostających w jego zainteresowaniu przy przyjęciu, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi.


W niniejszej sprawie Prokurator złożył wniosek w trybie art. 335 kpk o wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności.


Sąd na posiedzeniu w dniu 06.06.2013r. przedmiotowego wniosku nie uwzględnił wobec stwierdzenia, iż zaproponowana przez Prokuratora kara jest zbyt surowa i skierował sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych.


Przy wymiarze kary Sąd nie doszukał się istotniejszych okoliczności obciążających jak i łagodzących. Na dobro oskarżonego przyjął jego przyznanie się do winy. Wyjątkowo przyjęto, co do niego ostrożną prognozę kryminologiczną uzasadniającą wymierzenie kary pozbawienia wolności w zawieszeniu. Dodatkowo cel wychowawczy kary wzmacnia orzeczony dozór kuratora. Zdaniem Sądu niezasadnym byłoby wymierzenie oskarżonemu kary bezwględnego pozbawienia wolności, zwłaszcza, że był on uprzednio karany jeden raz za przestępstwo przeciwko mieniu. Pozostałe dwa skazania dotyczą czynów z art. 178 §2 kk i art. 158 §1 kk. Ponadto sam Prokurator przyjął, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, więc przy tego rodzaju czynie i wieku sprawcy Sąd uznał, iż brak jest argumentów przemawiajacych za wymierzeniem kary bezwględnej, a taką podstawą nie może być jedynie fakt ( znany Sądowi z urzędu), że zarówno on, a w szczególności jego bracia nie mają dobrej opinii w miejscu zamieszkania, co było zresztą swego czasu przedmiotem publikacji prasowych.


Kara pozbawienia wolności w zawieszeniu wraz z orzeczonym dozorem kuratora winna skutecznie wdrożyć skazanego w zasady życia społecznego i przestrzeganie przepisów prawnych. Oskarżony jest osobą młodą i może przy pomocy kuratora zrozumie naganność swojego postępowania i zmieni swój dotychczasowy styl życia. W przypadku, gdy nie dojdzie do takich przemyśleń, karę taką zawsze będzie można odwiesić.


W ocenie Sądu wymierzona kara jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości i stopnia winy, będzie oddziaływać na oskarżonego przede wszystkim zapobiegawczo i wychowawczo, nie jest pozbawiona waloru społecznego oddziaływania.


Pozostałe rozstrzygnięcia uzasadniają powołane w wyroku przepisy.

Wyszukiwarka