Wyrok SO w Zielonej Górze z 18 sierpnia 2014 r. w sprawie o przyznanie emerytury.

Sygn. akt IVU 870/14

WYROK

Dnia 18 sierpnia 2014r.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze

IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Grażyna Śliwa

Protokolant st. sekr. sąd. Henryka Wolska

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2014r. w Zielonej Górze

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 27 marca 2014r. Znak (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o przyznanie emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 27 marca 2014r. Znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy M. P. prawo do emerytury pomostowej od dnia 16.01.2014r.

Sygn. akt IVU 870/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.03.2014 r. znak (...) pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił wnioskodawcy M. P. prawa do emerytury pomostowej przy obniżonym wieku emerytalnym z uwagi na nie wykonywanie pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po dniu 31.12.2008 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał 16 lat 6 miesięcy oraz 4 dni jako okres pracy w warunkach szczególnych oraz określił ogólny staż pracy wnioskodawcy jako wynoszący 38 lat, 9 miesięcy oraz 25 dni.

Wnioskodawca M. P. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury podnosząc, iż przepracował co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, ponadto ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat.

Zarzucił, że wykonywanie pracy w warunkach szczególnych po dniu 31.12.2008 r. - nie jest przesłanką konieczną w tym przypadku do spełnienia w tym przypadku.

Zdaniem wnioskodawcy skarżona decyzja nie jest zgodna z przepisami prawa.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o jego oddalenie podtrzymując twierdzenia zawarte w motywach zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. P. urodzony dnia (...), mieszka w N..

W dniu 13.01.2014 r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę pomostową.

W dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę pomostową nie pozostawał w stosunku pracy, który ustał z dniem 04.11.2013 r. jest uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego od 07.06.2013 r. i nadal.

Organ rentowy decyzją z dnia 14.02.2014 r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej z uwagi na nieudowodnienie co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych oraz nie wykonywanie pracy w warunkach szczególnych po dniu 01.12.2008 r. w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

W związku z wniesieniem odwołania przez wnioskodawcę ZUS ponownie rozpoznał merytorycznie niniejszą sprawę. Skutkowało to uznaniem za udowodniony okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 38 lat, 9 miesięcy i 25 dni oraz 16 lat, 6 miesięcy i 4 dni pracy w warunkach szczególnych tj. okresów zatrudnienia od 28.10.1976 r. do 30.06.1978 r., od 01.07.1980 r. do 24.09.1981 r., od 25.09.1981 r. do 31.07.1989 r., od 04.10.1993 r. do 01.01.1997 r., od 02.01.1997 r. do 28.02.1997 r., od 01.03.1997 r. do 31.12.1998 r. w (...) N..

dowód: dokumenty z akt organu rentowego

Wnioskodawca od dnia 10.01.2000 r. do 28.06.2011 r. był zatrudniony w (...) Sp. z o. o. w N. na stanowisku pracownika linii produkcyjnej. Pracy w tym charakterze nie można uznać za pracę w szczególnych warunkach ani w szczególnym charakterze.

/dowód: pismo z dnia 01.07.2014 r. (wpłynęło dnia 02.07.2014r.)

k -26 akt sądowych/

Organ rentowy decyzją z dnia 27.03.2014 r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej z uwagi na stwierdzenie, iż po dniu 31.12.2008 r. nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych wymienionej w załączniku 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił, że wnioskodawca udokumentował okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 16 lat, 6 miesięcy, 4 dni oraz okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 38 lat, 9 miesięcy i 25 dni.

/dowód: decyzja ZUS k-68 akt emeryt./

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze zważył co następuje:

Odwołanie okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008r., Nr 237, poz. 1656) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5 – 12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5 -9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie natomiast z art. 49 cyt. ustawy prawo do emerytury pomostowej przysługuje osobie, która:

1)  po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy,

2)  spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5 -12 w/w ustawy, tj. urodziła się po dniu 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnęła wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5 – 9 i art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn; przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywała prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych; z którą nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy,

3)  w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy.

Niesporne jest przy tym, że wnioskodawca ukończył 60 lat, udokumentował okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze powyżej 25 lat i okres pracy w warunkach szczególnych powyżej 15 lat oraz nie pozostaje w stosunku pracy, a przesłanką konieczną do uzyskania emerytury pomostowej nie jest jak to wskazywał ZUS konieczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze po dniu 31.12.2008r.

Dowodem poparcia zasadności powyższych twierdzeń jest m. in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie (III AUa 1531/13), w którym sąd stwierdził, że osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do tej emerytury jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy można kwalifikować, jako pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych.

Podobne stanowisko przyjął również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 04.12.2013 r. (II UK 159/13), w którym przyznał iż możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych przewiduje natomiast art. 49 ustawy, według którego prawo to przysługuje osobie, która: 1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; 2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5 -12; 3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Oznacza to, że art. 49 w miejsce warunku z art. 4 pkt 6 wprowadza wymaganie, aby zainteresowany spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009 r.) warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Zważywszy na powyżej przytoczone przepisy prawa i okoliczności faktyczne dotyczące niniejszej sprawy M. P. należy się przyznanie świadczenia – emerytury pomostowej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych sam ustalił i przyznał, iż odwołujący ma okresy zatrudnienia w warunkach szczególnych w wysokości 16 lat, 6 miesięcy i 4 dni (ustawa wymaga co najmniej 15 lat), ma ponadto co również ustalił i przyznał ZUS 38 lat, 9 miesięcy i 25 dni ogólnego stażu pracy (ustawa wymaga co najmniej 25 lat). Nie wykonywał on jednak pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze po dniu 31.12.2008 r., ale jak wskazuje art. 49 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do emerytury pomostowej przysługuje osobie, która: po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnęła wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn; ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5 – 9 i art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn.

Z uwagi na powyższe ustalenia faktyczne i prawne słuszny jest wniosek, iż odwołujący spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania mu emerytury pomostowej, a więc jego odwołanie uznać należy za całkowicie zasadne.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji. Świadczenie przyznano od daty złożenia wniosku do organu rentowego.