Wyrok SO w Zielonej Górze z 6 czerwca 2014 r. w sprawie o przyznanie prawa do renty.

Sygn. akt IVU 3055/13

WYROK

Dnia 6 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze

IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Grażyna Śliwa

Protokolant sekr. Katarzyna Łyszczarz

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014r. w Zielonej Górze

odwołania E. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 26.09.2013r. Znak (...)

w sprawie E. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o przyznanie prawa do renty

oddala odwołanie

Sygn. akt IVU 3055/13

UZASADNIENIE

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 26.09.2013r. znak (...) odmówiono wnioskodawcy E. N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Lekarz orzecznik i Komisja Lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po przeprowadzeniu badań kontrolnych uznali wnioskodawcę za osobę całkowicie zdolną do pracy zarobkowej, zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Wnioskodawca w odwołaniu skierowanym do Sądu Okręgowego w Zielonej Górze Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania jemu prawa do renty, wywodząc, że istniejące u niego schorzenia powodują, iż jest ona osobą częściowo niezdolną do pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o oddalenie odwołania powołując się na ustalenia dokonane przez lekarzy orzeczników.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca E. N. urodzony (...) bez zawodu, złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. w dniu 25.07.2013r. wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Na dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczenia, wnioskodawca nie pozostawał w zatrudnieniu, posiadał wymagany okres składkowy i nieskładkowy. W dacie złożenia wniosku o rentę, wnioskodawca do dnia 04.08.2013r. uprawniony był do zasiłku chorobowego.

W celu ustalenia, czy wnioskodawca jest osobą co najmniej częściowo niezdolną do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, poddany został badaniu kontrolnemu przez lekarza orzecznika organu pozwanego.

W orzeczeniu z dnia 23.08.2013r. lekarz orzecznik rozpoznał u badanego:

- padaczkę w wywiadzie

Lekarz orzecznik organu rentowego, po konsultacji neurologicznej uznał wnioskodawcę za osobę całkowicie zdolną do pracy fizycznej, uzasadniając swoje stanowisko.

(dowód : orzeczenie lekarza orzecznika k. 4-20 akt orzeczniczych)

Po złożeniu sprzeciwu przez wnioskodawcę, w sprawie wypowiedzieli się członkowie Komisji Lekarskiej ZUS, którzy w orzeczeniu z dnia 13.09.2013r. rozpoznali u wnioskodawcy:

- padaczkę w wywiadzie,

- ograniczoną chwiejność afektywną,

- nadciśnienie tętnicze.

Lekarze wchodzący w skład Komisji Lekarskiej ZUS, po analizie przedłożonej dokumentacji medycznej uznali, że wnioskodawca jest osobą całkowicie zdolną do pracy fizycznej. Komisja lekarska ZUS uzasadniła swoje stanowisko w sprawie.

(dowód: orzeczenie Komisji Zakładu k. 26 akt orzeczniczych)

Na mocy zaskarżonej decyzji organu rentowego z dnia 26.09.2013r. odmówiono wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: decyzja ZUS k. 35 a.r.)

Wnioskodawca złożył odwołanie do Sądu Okręgowego w Zielonej Górze Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd na mocy postanowienia z dnia 21.10.2013r. dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych: neurologa i internisty, którego celem było ustalenie, czy wnioskodawca jest osobą co najmniej częściowo niezdolną do pracy w charakterze pracownika fizycznego.

Biegli lekarze sądowi w opinii sądowo-lekarskiej z dnia 14.12.2013r. rozpoznali u badanego następujące schorzenia:

- padaczkę w wywiadzie,

- nadciśnienie tętnicze,

- chorobę wrzodowa w wywiadzie,

- nikotynizm.

Biegli lekarze w opinii łącznej, po zbadaniu wnioskodawcy i po analizie przedłożonej dokumentacji medycznej stwierdzili, że wnioskodawca jest osobą całkowicie zdolną do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegły internista nie stwierdził takich schorzeń, które upośledzają zdolność do pracy ubezpieczonego. Również w ocenie biegłego neurologa – wnioskodawca jest osobą zdolną do pracy. Biegli szczegółowo uzasadnili swoje stanowisko w sprawie podając, że dla oceny stanu zdrowia badanego nie istnieje konieczność powoływania innych biegłych. Może on być bowiem leczony w ramach zwolnienia lekarskiego. Przeciwwskazaniem jest jedynie praca na wysokości oraz przy maszynach w ruchu.

Odpis opinii biegłych z pouczeniem o możliwości składania zastrzeżeń, otrzymały obie strony. Wnioskodawca nie złożył żadnych zastrzeżeń, ani nowych wniosków dowodowych (4-21 akt)

W przedmiotowej sprawie kwestią sporną było to, czy E. N. jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2009r. Nr 153., poz. 1227 ze zm.).

Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do przekwalifikowania.

W myśl art. 13 cyt. ustawy – przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1. stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,

2. możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgodnie z przepisem art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z ZUS, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach wymienionych w ustawie.

W przedmiotowej sprawie kwestią sporną było to, czy wnioskodawca jest osobą co najmniej częściowo niezdolną do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji .

W sprawie sporządzona została opinia przez biegłych lekarzy sądowych internisty i neurologa, w której żaden biegły nie uznał wnioskodawcy za osobę częściowo niezdolną do pracy.

Zakres postępowania dowodowego wyznacza potrzeba procesowa, którą stanowi wyjaśnienie faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Ta ogólna reguła określa zakres postępowania, w tym także czas jego trwania oraz dobór środków dowodowych.

Postępowanie dowodowe służy wyjaśnieniu okoliczności spornych i temu celowi jest podporządkowane.

W przedmiotowej sprawie ocena, czy wnioskodawca jest osobą co najmniej częściowo niezdolną do pracy należała do biegłych lekarzy sądowych, którzy dokonali oceny stanu zdrowia wnioskodawcy.

W niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że ubezpieczony jest osobą całkowicie zdolną do pracy. Wnioskodawca nie złożył merytorycznych zastrzeżeń do opinii biegłych, nie przedłożył żadnej nowej dokumentacji leczenia, jak i nie złożył nowych wniosków dowodowych. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, że odwołanie wnioskodawcy jest niezasadne.

Sąd uznał za wiarygodną opinię sporządzoną przez biegłych sądowych internistę i neurologa. Została ona sporządzona fachowo, w oparciu o aktualną wiedzę, a przedstawione w niej wnioski poparte są odpowiednimi argumentami.

Biegli sądowi w należyty sposób wyjaśnili przedstawione przez Sąd zagadnienia, wskazali na czym oparli swe tezy i co stanowiło ich podstawę. Z tych względów Sąd zważył, że opinia biegłych jest opinią wiarygodną.

Opinia dotycząca stanu zdrowia wnioskodawcy została sporządzona przez lekarzy specjalistów właściwych do rozpoznanych u wnioskodawczyni schorzeń, jest logiczna, spójna i odpowiada kryteriom przewidzianym w art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Należy mieć na uwadze, że do wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo i wysokość tego świadczenia, co oznacza, że ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na wnioskodawcy (Wyrok SN z dnia 28.03.2001r. II UKN 297/00).

Wnioskodawca nie udowodnił, że jest osobą co najmniej częściowo nie zdolną do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 23.09.2013r. jest prawidłowa.

Z tych względów, Sąd działając na podstawie przepisu art. 477 14 § 1 KPC orzekł jak w wyroku.