Wyrok SO w Zielonej Górze z 28 stycznia 2014 r. w sprawie o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego.

Sygn. akt IVU 2679/13

WYROK

Dnia 28 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Robert Macholak

Protokolant: st. sek. sądowy G. K.

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2014r. w Zielonej Górze

odwołania Z. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 21 czerwca 2013r. znak dec. nr (...)

w sprawie Z. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego

przy udziale zainteresowanego T. A. Piekarnia (...) w G.

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 21 czerwca 2013r. znak dec. nr (...) w ten sposób ,że ustala iż Z. S. jako pracownik podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom : emerytalnemu , rentowym , chorobowemu , wypadkowemu w okresie od 01.01.2013r. do 31.03.2013r.

II.  zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz odwołującego Z. S. kwotę 120 złotych /sto dwadzieścia złotych/ tytułem kosztów zastępstwa procesowego

Sygn. akt IVU 2679/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 czerwca 2013r. nr (...) pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że Z. S. w okresie od 01.01.2013 r. do 31.03.2013 r. nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu), jako pracownik u płatnika składek T. A.. W uzasadnianiu organ podał, że zgromadzone materiały dowodowe pozwalają przyjąć, że Z. S. nie świadczył pracy na rzecz firmy (...) na warunkach wskazanych w art. 22 kp. Zawarta przez strony umowa o pracę, w świetle braku materialnych dowodów wykonywania pracy, sporządzona została w ocenie organu rentowego dla pozoru art. 83 § 1 kc, wyłącznie w celu zgłoszenia tej osoby do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego, a w konsekwencji do uzyskania prawa do świadczeń z tego tytułu i jako taka jest nieważna. Organ rentowy uznał, że zatrudnienie to nie miało cech charakterystycznych dla stosunku pracy. Zdaniem organu rentowego Z. S. nie był pracownikiem, wobec tego postanowił wyłączyć tą osobę z ubezpieczeń społecznych jako pracownika firmy prowadzonej przez T. A. w okresie od 01.01.2013 r. do 31.03.2013 r.

Odwołujący Z. S. zaskarżył decyzję organu rentowego z dnia 21.06.2013r. i wniósł o jej zmianę w całości poprzez orzeczenie, że Z. S. podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu, wypadkowemu w okresie od 01.01.2013 r. do 31.03.2013 r. W uzasadnieniu powód wskazał, że wykonywał obowiązki pracownicze, w sposób jaki został wskazany przez pracodawcę, a w związku z tym, że praca trwała faktycznie tylko przez miesiąc - z powodów zdrowotnych - nie zdążył stworzyć jakiś materialnych dowodów swojej pracy.

Sąd wezwał do udziału w sprawie T. A. w charakterze zainteresowanego.

Pozwany organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że w ocenie organu rentowego zawarta umowa zmierza do obejścia prawa i nosi wszelkie cechy pozorności, a jej jedynym celem było fikcyjne zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i wola uzyskania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Zainteresowany T. A.prowadzi bardzo szeroką działalność gospodarczą. W ramach tej działalności prowadzi między innymi: piekarnię wiejską w G.pod firmą ”. P. W. ”. T. A.w G., C. S. D. M. w Z., firmę budowalną i plantację truskawek. Zatrudnia 24 pracowników na czas nieokreślony. Zainteresowany posiada własny dystrybutor tankowania samochodu na terenie piekarni w G.koło L.. Pracownicy zainteresowanego tankują samochody służbowe na terenie piekarni.

Działalność gospodarcza prowadzona jest także przez żonę zainteresowanego, która także zatrudnia pracowników. Zainteresowany przebywa w piekarni i w centrum medycznym. Zainteresowany w 2012 r. zamierzał zatrudnić kogoś, kto rozpozna rynek (...) w zakresie funkcjonowania piekarni i dystrybucji pieczywa oraz produktów piekarniczych.

Zainteresowany w dniu 29.06.2012 r. i w dniu 13.03.2012r. podpisał umowę z firmą (...) spółka akcyjno-komandytowo akcyjna z siedzibą w P. – w zakresie najmu powierzchni użytkowej lokali położonych w Z. w celu prowadzenia w nich działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży wyrobów piekarniczych i cukierniczych oraz w zakresie uzupełniającym lodów, napojów oraz owoców.

T. A. zatrudnił Z. S. w A. T. – Piekarnia w G. na podstawie umowy o pracę z dnia 31.12.2012 r. na stanowisku kierowca – przedstawiciel handlowy, na okres próbny od dnia 01.01.2013 r. do dnia 31.03.2013 r. z wynagrodzeniem 2.000 zł miesięcznie. W umowie jako miejsce wykonywania pracy wpisano Z. ul. (...). Siedzibą firmy jest G. 121, (...)-(...) L..

Miejscem wykonywania pracy odwołującego miała być Z. i jej okolice.

Umowa o pracę została podpisana w siedzibie centrum stomatologii (...) przy ul. (...) w Z.. Po rozpoczęciu pracy odwołujący udał się do G. celem odebrania samochodu służbowego. Tam był widziany przez pracowników zainteresowanego. W okresie zatrudnienia Z. S. świadczył pracę na terenie Z. i w jej okolicach.

Do obowiązków Z. S. w pierwszym miesiącu pracy należało rozpoznanie rynku (...), jakie piekarnie funkcjonują, jakie są główne sklepy, jakie jest poziom cen w tych sklepach i jaki jest asortyment. Później odwołujący maił zdobywać przyszłych kontrahentów. Odwołujący miał stworzyć ofertę na rynek (...) i okolice. Godziny pracy odwołującego nie były ustalone, odwołujący nie podpisywał listy obecności. Odwołujący miał wykonać zadanie poruszając się samochodem służbowym, który otrzymał w G., na początku zatrudnienia. Odwołujący dostał od zainteresowanego samochód firmowy marki v. (...) - oklejony logo piekarni, adresem, telefonem.

W celu przekazania samochodu odwołujący przyjechał (...) po samochód do G.. Odwołujący razem z zainteresowanym zatankowali samochód. Odwołujący dostał od pracodawcy dokumenty i kluczyki.

Odwołujący podjął pracę w dniu 02.01.2013 r. Strony umowy o pracę kontaktowały się ze sobą telefonicznie, ustalały gdzie mają się spotkać. Odwołujący pracę razy korzystał z telefonu służbowego. Strony spotykały się raz/dwa razy w tygodniu na 1,5 godziny w (...) przy ul. (...) w Z.. Odwołujący spisywał ilość punktów piekarniczych, ceny, asortyment. Odwołujący dzielił swój dzień pracy na etapy, jeździł od sklepu do sklepu. Rozmawiał z pracownikami, albo sam orientował się jakie pieczywo jest kupowane czy także ciasta, w jakich godzinach są dostawy, jaki jest asortyment i ile tego schodzi. Odwołujący jeździł do G.– na teren piekarni i tankował samochód.

Efektami pracy odwołującego były informacje które przekazywał zainteresowanemu na umówionych spotkaniach.

Tak pracował do końca stycznia 2013 r.

Tylko odwołujący miał za zadanie jeżdżenia po sklepach i zdobycie zbytu na terenie Z., pozostali pracownicy nie wykonywali tych obowiązków. Zatrudniani przez zainteresowanego kierowcy, pracujący w piekarni nie rozliczają się, że tankują w piekarni. Odwołujący także tam tankował. Tankowania są odnotowywane.

Do dzisiaj żaden lokal – handlowo – usługowy nie został oddany zainteresowanemu. Firma ”C. T. ”. ma opóźnienie w realizacji inwestycji. (...)miały być punktami piekarniczymi i odwołujący miał stamtąd wozić wyroby piekarnicze.

Odwołujący poprzez swoją pracę dał obraz sytuacji rynku (...) na rynku.

Aktualnie odwołujący nie zatrudnia nikogo na stanowisku odwołującego tj. kierowcy- przedstawiciela handlowego.

Z. S. przeszedł przeszkolenie BHP.

dowód: zeznania świadka J. M. k.29v, akt sąd., zeznanie świadka K. W. k.28v-29

zeznania świadka B. S. k. 46v-47 akt sąd.

zeznana świadka M. J. k.47 akt sąd.

zeznania odwołującego Z. S. k.48-48v

zeznania zainteresowanego T. A. k.47v

akta osobowe odwołującego w załączaniu

Odwołujący od 10 dnia kwietnia 2012r. był zatrudniony w niemieckiej firmie w Niemczech jako dekarz. Odwołujący miał bardzo dobre warunki pracy. Odwołujący zjeżdżał do domu raz w miesiącu bo pracował przy granicy francusko-niemieckiej. Zarabiał 12 euro na godzinę + 50 euro delegacji dziennej. Zarabił 19391 euro brutto.

Na prośbę żony szukał pracy w Polsce z uwagi na sytuację rodzinną. Złożył wypowiedzenie umowy o pracę w Niemczech. Pracował do 31.12.2012 r.

W grudniu 2012 r. odwołujący podjął rozmowę na temat umowy o pracę z zainteresowanym. Pod koniec roku spotkał się z zainteresowanym w D. (...) w Z. w celu omówienia oferty pracy. Odwołujący zgodził się na warunki pracy i płacy i podjął zatrudnienie z dniem 01.01.2013 r. u T. A..

Odwołujący do dnia 31.01.2013 r. świadczył pracę na rzecz zainteresowanego.

W dniach od 07.01.2013 r. do 09.01.2013r. odwołujący był w Szpitalu w celu zdiagnozowania choroby. Po pobycie w szpitalu odwołujący wrócił do pracy. W jedną sobotę odpracował godziny, w czasie których przebywał w szpitalu. W lutym 2013 r. u odwołującego wykryto ziarnicę złośliwą. Odwołujący poddał się chemioterapii.

Od dnia 01.02.2013 r. Z. S. przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Z dniem 31.03.2013 r. rozwiązała się umowa o pracę zawarta z T. A..

dowód: zeznania świadka K. W. j.w.

zeznania odwołującego j.w.

zeznania zainteresowanego j.w.

- umowa o pracę, tłumaczenie k.25-27i 21w aktach sąd,

- zaświadczenie o zatrudnieniu, karta leczenia informacyjnego koperta k. 21 akt sąd.,

- akta osobowe w tym : karta szkolenia wstępnego, umowa o pracę z dnia 31.12.2012r, zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się zasadne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137 poz. 887 ze zm.) obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym podlegają pracownicy od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Z uwagi na fakt, że obowiązek ubezpieczenia jest pochodną stosunku pracy Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalając obowiązek podlegania ubezpieczeniu społecznemu ma możliwość oceny łączącego ubezpieczonego stosunku pracy w oparciu o zawartą umowę o pracę. (art. 83 ust 1 pkt 3 ustawy systemowej).

Zgodnie z art. 2 kodeksu pracy pracownikiem jest osoba, zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru bądź spółdzielczej umowy o pracę. Między pracownikiem a pracodawcą nawiązuje się więź prawna, która jest warunkiem koniecznym a zarazem wystarczającym dla przyznania danej osobie statusu pracownika. Więzią tą jest pozostawanie w stosunku pracy. Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem za wynagrodzeniem (art. 22 k.p.). Stosunek pracy uzewnętrznia wolę umawiających się stron, z których jedna deklaruje wolę świadczenia pracy natomiast druga stworzenie stanowiska pracy i zapewnienie możliwości świadczenia pracy za wynagrodzeniem. Samo zawarcie umowy u pracę nie stanowi przesłanki nawiązania pracowniczego stosunku ubezpieczenia społecznego, taką przesłanką jest zatrudnienie rozumiane jako wykonywanie pracy w stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6.09.2000r. OSNP 2002/5/124). Choć zatem – według art. 11 k.p. - dla nawiązania stosunku pracy niezbędnymi, a według art. 26 k.p. wystarczającymi, są zgodne oświadczenia woli pracodawcy i pracownika, to dla objęcia ubezpieczeniem społecznym jest istotne, czy strony zawierające umowę o pracę miały realny zamiar wzajemnego zobowiązania się przez pracownika do świadczenia pracy, a przez pracodawcę do dania mu pracy, oraz to czy zamiar stron został w rzeczywistości zrealizowany.

Zgodnie z art. 2 kodeksu pracy pracownikiem jest osoba, zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru bądź spółdzielczej umowy o pracę. Między pracownikiem a pracodawcą nawiązuje się więź prawna, która jest warunkiem koniecznym ,a zarazem wystarczającym, dla przyznania danej osobie statusu pracownika. Więzią tą jest pozostawanie w stosunku pracy.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art.22 kp, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem za wynagrodzeniem .

Umowa o pracę uzewnętrznia wolę umawiających się stron, z których jedna deklaruje wolę świadczenia pracy, natomiast druga stworzenie stanowiska pracy i zapewnienie możliwości świadczenia pracy za wynagrodzeniem.

Samo jednak zawarcie umowy u pracę nie stanowi przesłanki nawiązania pracowniczego stosunku ubezpieczenia społecznego, bowiem taką przesłanką jest zatrudnienie rozumiane jako wykonywanie pracy w stosunku pracy.

Sąd podzielił w tym względzie stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 6.09.2000r. OSNP 2002/5/124.

Choć zatem – według art. 11 kp - dla nawiązania stosunku pracy niezbędnymi, a według art. 26 kp wystarczającymi, są zgodne oświadczenia woli pracodawcy i pracownika, to dla objęcia ubezpieczeniem społecznym jest istotne, czy strony zawierające umowę o pracę miały realny zamiar wzajemnego zobowiązania się :pracownik- do świadczenia pracy, a pracodawca - do dania mu pracy, oraz to czy zamiar stron został w rzeczywistości zrealizowany.

W związku z tym, gdy zostanie wykazane, iż po zawarciu umowy o pracę – nie doszło do faktycznego wykonywania pracy przez pracownika, jego zgłoszenie do ubezpieczenia należy uznać za mające charakter fikcyjny, a samą umowę o pracę jako zawartą dla pozoru, celem wyłudzenia określonego świadczenia, jak zarzucał w niniejszej sprawie pozwany.

Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza przy tym, że osoba oświadczająca wolę w każdym wypadku nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Brak zamiaru wywołania skutków prawnych oznacza, że osoba składająca oświadczenie woli albo nie chce w ogóle wywołać żadnych skutków prawnych, albo chce wywołać inne, niż wynikałoby to ze złożonego przez nią oświadczenia woli (art. 83 § 1 kc).

Stanowisko to znajduje oparcie w utrwalonym już orzecznictwie Sądu Najwyższego, które Sąd Okręgowy w pełni podziela (por. np. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 17.12.1996r., OSN 97/15/275, z dnia 21.04.1998, OSN 99/7/251, z dnia 17.03.1998r., OSN 99/7/591).

W świetle powyższego, przedmiotem ustalenia Sądu w niniejszej sprawie było po pierwsze, czy pomiędzy odwołującym Z. S. , a zainteresowanym doszło do rzeczywistego nawiązania stosunku pracy, czy też strony zawarły jedynie pozorną umowę o pracę, do której wykonania nie przystąpiono, a następnie ewentualnie - czy dokonana czynność prawna – zawarcie umowy o pracę była czynnością podjętą w celu obejścia ustawy i czy jako taka jest na mocy art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p. , nieważna.

W ocenie Sądu sposób realizacji umowy zawartej przez płatnika składek z odwołującym Z. S. przemawia za przyjęciem, że stosunek prawny łączący strony posiadał cechy charakterystyczne dla stosunku pracy. Odwołujący faktycznie wykonywał pracę na rzecz płatnika składek.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należało uznać, że odwołującego i zainteresowanego łączyła faktycznie umowa o pracę, a odwołujący faktycznie ją wykonywał.

Rozstrzygając kwestię, czy czynności wykonywane przez odwołującego Z. S. na rzecz płatnika składek faktycznie były świadczone w ramach umowy o pracę, zadaniem Sądu było ustalenie zakresu obowiązków wynikających dla Z. S. ze stosunku prawnego łączącego go z płatnikiem składek.

Okoliczności sprawy wskazują jednoznacznie, że umowa o pracę była faktycznie realizowana.

W niniejszej sprawie zainteresowany T. A. podał, że w roku 2012 sytuacja ekonomiczna pozwalała mu na zatrudnienie odwołującego. Zeznał, że miał podpisaną umowę z firmą (...) i w związku z tym miał otrzymać 3 lokale handlowe od tej firmy. Potrzebował wówczas osoby, która rozpozna rynek (...) i taka była potrzeba zatrudnienia odwołującego. Przyznał, że odwołujący miał zbadać rynek, jaki panuje rynek w pierwszym miesiącu. Miał zbadać jakie piekarnie funkcjonują, jakie są główne sklepy, jakie jest poziom cen w tych sklepach i jaki jest asortyment. Później miał zdobywać przyszłych kontrahentów. Zainteresowany dodał, że odwołującego poleciła inna osoba która u mnie pracuje K. W.. Zainteresowany dodał, ze czekał na odwołującego jak zakończy pracę za granicą, co miało nastąpić i nastąpiło na koniec grudnia 2012r. i zatrudnił go od początku stycznia. Zainteresowany powierzył odwołującemu samochód służbowy. Zainteresowany potwierdził, że odwołujący pracę świadczył w Z. i okolicach w siedzibie firmy. Zainteresowany podał, że odwołujący dokonywał rozeznania z okolicznych piekarni i dwa razy w tygodniu spotykał się z odwołującym w (...) przy ul. (...) w Z.. W czasie tych spotkań odwołujący przekazywał mu umówione informacje.

Świadkowie potwierdzili, że widzieli odwołującego w G. jak tankował samochód służbowy. Świadek B. S. (kierowca zatrudniony u zainteresowanego, rozwozi pieczywo po sklepach w okolicy G.) zeznał, że z odwołującym chwile rozmawiał, świadek powiedział mu co robi, a odwołujący powiedział mu, ze teraz będzie jeździł, badał teren e Z.. Świadek M. J. (zatrudniony u zainteresowanego w charakterze kierowcy dostawczego busa, rozwozi pieczywo w okolicach G.) zeznał, że widział jak odwołujący tankował samochód na terenie piekarni.

Świadek K. W. (żona Z. S., pracuje od 10 lat u zainteresowanego w (...) w rejestracji) zeznała, że Z. S., za jej namową zgłosił się do tej firmy i od dnia 02.01.2013 r. zaczął w niej pracować. Dalej potwierdziła, że odwołujący chodził do pracy, mówił jej o tej pracy, że nie ma schematu pracy. Zadaniem jego było przygotowanie runku odbioru produktu Piekarni (...) zainteresowanego. Świadek potwierdziła także, że odwołujący pracował do końca stycznia 2013 r. Dodała, że odwołujący czasami wyjeżdżał do pracy przed 6.00, wracał, jechał po południu, nie miał ustalonych godzin pracy. Potwierdziła także, że od kiedy stwierdzono u odwołującego ziarnicę złośliwą to odwołujący przestał pracować.

Świadek J. M. (pracuje w (...) przy ul. (...) jako recepcjonistka) zeznała, że była w pracy gdy Z. S. był umówiony na spotkanie z T. A.. Dodała, że wtedy T. A. prosił ją o wydanie kwestionariusza osobowego dla odwołującego. Świadek potwierdziła także, że odwołujący w D. (...) był parę razy, korzystał z telefonu służbowego, by rozmawiać z szefem. Świadek zeznała także, że odwołujący podjeżdżał samochodem służbowym do przychodni.

Odwołujący Z. S. podał, że zatrudniając się u zainteresowanego nie wiedział o chorobie, dowiedział się o niej na początku lutego przy okolicznościach robienia badań kontrolnych. Przyznał, że miał notes, w który wpisywał ilość punktów piekarniczych, ceny, asortyment. Sam zorganizował swoje działania. Dzień dzielił na etapy i jeździł od sklepu do sklepu i rozmawiał z pracownikami albo sam orientował się jakie pieczywo jest kupowane czy także ciasta ile tego schodzi. Potwierdził, że prace wykonywał do końca stycznia. Na początku stycznia był po samochód służbowy.

Zgodnie z regułą interpretacyjną wyrażoną w art. 65 § 2 k.c. w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Zamiar stron został ustalony przez Sąd w oparciu o zeznania odwołującego, zainteresowanego oraz świadka. Zamiarem stron było zawarcie umowy o pracę. Od umowy płatnik składek odprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Wbrew twierdzeniom pozwanego, odwołujący faktycznie świadczył pracę na rzecz zainteresowanego, pod jego kierownictwem, w sposób przez niego określony. Pozwany nie wskazał na czym opiera swoje przeświadczenie o braku rzeczywistego wykonywania pracy przez Z. S..

Sąd pragnie wskazać, że za nieuzasadnione uznał także twierdzenie pozwanego, jakoby stworzenie dla odwołującego Z. S. stanowiska pracy było pozorne. Pozwany wywodził, że zainteresowany w okresie przed zatrudnieniem wnioskodawcy jak i po nim nie zatrudniał już żadnej osoby, że umowa zawarta zmierzała do obejścia prawa i nosi wszelkie cechy pozorności. W ocenie Sądu powyższe argumenty pozwanego, w żaden sposób nie przesądzają o pozorności umowy.

Zeznania wszystkich przesłuchanych w sprawie osób są spójne i konsekwentne i nie sposób odmówić im wiarygodności. W oparciu o te zeznania ustalono, że stosunek prawny łączący strony miał cechy charakterystyczne dla stosunku pracy.

Reasumując Sąd uznał, że organ rentowy niesłusznie wywiódł, że zawarta umowa zmierzała do obejścia prawa i nosiła wszelkie cechy pozorności, a jej jedynym celem było fikcyjne zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i wola uzyskania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego przez odwołującego Z. S..

W tym stanie rzeczy z przyczyn wskazanych i opisanych wyżej, na podstawie art. 477 14§ 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję ustalając, że Z. S. – jako pracownik w okresie od 01.01.2013 r. u płatnika składek podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu).

Stosownie do treści art. 108 § 1 kpc Sąd orzeka o kosztach procesu w orzeczeniu kończącym postępowanie.

Zgodnie z art. 98 § 1 kpc oraz § 2 i § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustalonego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).