Sygn. akt IV U 3036/13
Dnia 27 stycznia 2014r.
Sąd Okręgowy w Zielonej Górze IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Hanna Rawska
Protokolant: st. sekr. sąd. Henryka Wolska
po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014r. w Zielonej Górze
odwołania HURTOWNIK.C. (...),N.Sp. J. w Z.
przy udziale zainteresowanego Z. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 5.08.2013r. znak: (...) nr (...)
w sprawie HURTOWNIK.C. (...), N.Sp. J. w Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o ustalenie nieistnienia ubezpieczenia
oddala odwołanie
Sygn. akt IV U 3036/13
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w Z. decyzją nr (...) z dnia 5.08.2013r. na podstawie art. 83 ust. 1 i 2 w związku z art. 38 ust. 1, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a i c, art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, art. 18 ust. 3 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) oraz art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) stwierdził, że zainteresowany Z. W. z tytułu zatrudnienia u płatnika składek Hurtownik C. M., (...) Spółka Jawna w Z. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako zleceniobiorca z podstawą wymiaru składek na te ubezpieczenia i ubezpieczenia zdrowotne za okresy i w wysokościach szczegółowo wymienionych w decyzji.
W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że zainteresowany wykonywał usługi u wnioskodawcy w oparciu o zawarte umowy o dzieło, gdy faktycznie były to umowy zlecenia.
Odwołanie od tej decyzji złożył wnioskodawca wnosząc o jej zmianę przez przyjęcie, że zainteresowany nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu z tytułu umowy o dzieło, gdyż strony wiązała właśnie taka umowa, a nie jak błędnie przyjęto w decyzji umowa zlecenia.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania zarzucając, że w okresach wymienionych w decyzji zainteresowany wykonywał pracę u wnioskodawcy na podstawie umowy zlecenia.
Zainteresowany nie zajął stanowiska w sprawie (k. 27).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca od 2009r. prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiotem tej działalności była hurtowa sprzedaż drzwi i produkcja alkomatów. W 2011r. wnioskodawca zatrudniał średnio miesięcznie 21,08 pracowników w przeliczeniu na pełen etat i zleceniobiorców, a w 2012r. zatrudniał ich 24,09,
(dowód: zeznania świadka D. G. k. 25, zeznania za wnioskodawcę D. M. k. 26, zeznania zainteresowanego k. 26, 27, odpis z rejestru k. 8,9, oświadczenie k. 24 tom I akt kontroli).
Liczba ubezpieczonych na dzień 30.11.2012r. wynosiła 19 osób, a na dzień 10.04.2013r. – 24 osoby,
(dowód: protokół kontroli – akta kontroli).
W okresie od dnia 3.05.2010r. do dnia 31.12.2012r. wnioskodawca zawarł z zainteresowanym 30 umów o dzieło. Umowy o dzieło zostały zawarte w dniach:
3.05.2010r., 2.06.2010r., 1.07.2010r., 3.09.2010r., 3.11.2010r., 3.12.2010r., 4.01.2011r., 1.02.2011r., 1.03.2011r. , 1.04.2011r., 2.05.2011r., 1.06.2011r., 1.07.2011r., 1.08.2011r., 1.09.2011r., 3.10.2011r., 2.11.2011r., 1.12.2011r., 2.01.2012r., 1.02.2012r., 1.03.2012r., 2.04.2012r., 2.05.2012r., 2.06.2012r., 2.07.2012r., 1.08.2012r., 3.09.2012r., 1.10.2012r., 2.11.2012r., 3.12.2012r.
Przedmiotem każdej z tych umów było wykonanie przez zainteresowanego wymiany drzwi podlegających reklamacji, naprawienie uszkodzeń „w miesiącach zawarcia umowy według uzgodnionych z klientami zgłoszeń” na podstawie zlecenia wystawionego przez dział reklamacji wnioskodawcy. Termin wykonania usługi obejmował miesiąc, na który zawarto umowę, a dzień wykonania usługi zainteresowany uzgadniał z klientem. W umowach wnioskodawca zobowiązał się udostępnić zainteresowanemu swój samochód przy wykonywaniu usług, a w razie jego braku pokryć koszty używania samochodu zainteresowanego. Odbiór wykonanych prac następował w oparciu o protokół zdawczo-odbiorczy. Od momentu przekazania towarów zainteresowany ponosił odpowiedzialność za ich przypadkową utratę lub uszkodzenie. W umowach zostało ustalone wynagrodzenie zainteresowanego ryczałtowe 1.752 zł brutto miesięcznie, za wyjątkiem umów z:
- 3.11.2010r. – 2.687 zł brutto,
- 3.12.2010r. – 2.687 zł brutto,
- 1.08.2011r. – 2.570zł brutto,
- 3.10.2011r. – 1.887 zł brutto,
- 1.12.2011r. – 1.986 zł brutto,
(dowód: umowy o dzieło, rachunki, protokoły zdawczo-odbiorcze k. 324-530 tom II akt kontroli).
Na podstawie tych umów zainteresowany zajmował się montażem drzwi zakupionych przez klientów w spółce i jeździł do klientów zgłaszających reklamację odnośnie zakupionych drzwi. Montaż drzwi wykonywał jednak sporadycznie. Zainteresowany umawiał się bezpośrednio z klientem po otrzymaniu zlecenia z działu reklamacji odnośnie dnia i godziny wykonania usługi. Używał własnych narzędzi. Jechał do zgłaszających reklamację samochodem wnioskodawcy lub własnym. W czasie reklamacji sprawdzał drzwi i jeżeli reklamacja była uzasadniona, to obowiązany był naprawić usterkę. Czasami reklamacje wynikały z niewłaściwego montażu drzwi dokonanego na własną rękę przez klientów, ale wtedy zainteresowany także starał się pomóc klientom w naprawie usterki. Wnioskodawca nie nadzorował jego pracy. Wynagrodzenie ustalone w umowach zawieranych w każdym miesiącu było niezależne od ilości pracy w danym miesiącu. Klient podpisywał protokół odbioru wykonanej usługi. Nigdy się nie zdarzyło, żeby klient zgłosił reklamację co do wykonanej usługi przez zainteresowanego. Rachunki były wypisywane przez księgowość, a wnioskodawca je podpisywał i zawsze otrzymywał wynagrodzenie ujęte w nich, a ustalone w umowach. Zainteresowany wykonywał usługi osobiście w różnych godzinach od świtu do nocy,
(dowód: zeznania za wnioskodawcę D. M. k. 26 i zeznania zainteresowanego k. 26, 27).
Od 5 lat zainteresowany jest na emeryturze,
(dowód: zeznania zainteresowanego k. 26).
Organ rentowy przeprowadził w okresie od 10.04.2013r. do 30.04.2013r. kontrolę u wnioskodawcy w zakresie między innymi prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne za okres od 1.03.2010r. do 31.12.2012r. W oparciu o ustalenia zawarte w protokole kontroli organ rentowy wydał w dniu 5.08.2013r. zaskarżoną decyzję,
(dowód: protokół kontroli k. 558-572 tom II akt kontroli i zaskarżona decyzja).
Zainteresowany wykonywał głównie regulacje i smarowanie drzwi, wymianę uszczelek i zawiasów, dopasowanie drzwi, usuwanie blokady zamka. Czynności te były wykonywane u klientów na terenie całej Polski,
(dowód: zestawienie k. 377-378 tom II akt kontroli).
Sąd zważył co następuje:
Odwołanie nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają z zastrzeżeniem art. 8 i 9 osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia zwanymi zleceniobiorcami.
Sąd ustalił stan faktyczny sprawy w oparciu o umowy o dzieło, protokoły zdawczo-odbiorcze, rachunki, protokół kontroli, zeznania świadka D. G., zeznania za wnioskodawcę D. M. oraz zeznania zainteresowanego. Z uwagi na zgodne zeznania tego świadka oraz zeznania stron Sąd dał wiarę ich zeznaniom, które mają także oparcie w wyżej wskazanych dokumentach.
W sprawie stan faktyczny jest bezsporny, a sporny jest stan prawny sprowadzający się do ustalenia czy wnioskodawcę z zainteresowanym łączyły umowy o dzieło, czy umowy zlecenia, czy umowy o świadczenie usług, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.
Zgodnie z art. 627 kc przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności dla dającego zlecenie (art. 734 § 1 kc). Natomiast zgodnie z art. 750 kc do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.
W oparciu o zebrany materiał dowodowy należy przyjąć, że w sprawie występują umowy starannego działania (umowy o świadczenie usług) a nie umowy rezultatu (umowy o dzieło). Istotą zobowiązania przyjmującego zamówienie w umowie rezultatu powinno być osiągnięcie zindywidualizowanego rezultatu (dzieła). Wykonanie określonej czynności (szeregu powtarzających się czynności) bez względu na to jakie rezultat czynność ta przyniesie jest natomiast cechą charakterystyczną dla umów zlecenia (gdy chodzi o czynności prawne – art. 734 § 1 kc) jak i dla umów o świadczenie usług nieuregulowanych innymi przepisami (gdy chodzi o czynności fatyczne – art. 750 kc). W odróżnieniu od umowy o dzieło przyjmujący zamówienie w umowie zleceniu (umowy o świadczenie usług) nie bierze na siebie ryzyka pomyślnego wyniku spełnianych czynności. Jego odpowiedzialność za właściwe wykonanie umowy oparta jest na zasadzie starannego działania (art. 355 § 1 kc), a odpowiedzialność strony przyjmującej zamówienie w umowie o dzieło jest to odpowiedzialność za rezultat.
Zainteresowany nie odpowiadał za rezultat w zakresie produkcji drzwi, a treścią umów nie było osiągnięcie rezultatu. Czynności zainteresowanego ograniczały się do regulacji i smarowania drzwi, wymiany uszczelek i zawiasów, usuwania blokady zamka, pasowania skrzydła drzwi i na sporadycznym montażu drzwi, a więc do usług w zakresie których powinien wykazać się starannością i wykonać je osobiście. Czynności te powtarzały się od dnia 3.05.2010r. w oparciu aż o 30 zawartych umów, były więc ciągłe i powtarzalne, co jest typowe dla umów o świadczenie usług. Zainteresowany nie ponosił odpowiedzialności za wady drzwi z art. 637 kc. Wykonywał on więc usługi z art. 750 kc, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 734 § 1 kc), a więc w spornym okresie w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy zainteresowany podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, a tym samym ubezpieczeniom wypadkowemu (art. 12 ust. 1 w/w ustawy) i chorobowemu (art. 13 pkt 2 w/w ustawy).
Brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i dlatego w oparciu o art. 477 14 § 1 kpc, należało je oddalić.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców