Wyrok SO w Zielonej Górze z 27 stycznia 2014 r. w sprawie o przyznanie emerytury.

Sygn. akt IV U 2518/13

WYROK

Dnia 27 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Hanna Rawska

Protokolant: st. sekr. sąd. Henryka Wolska

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2014r. w Zielonej Górze

odwołania E. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 24.05.2013r. znak:(...)

w sprawie E. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o przyznanie emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.z dnia 24.05.2013r. znak: (...)w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy E. Ż.prawo do emerytury, poczynając od dnia 3 kwietnia 2013r.

Sygn. akt IV U 2518/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w Z. decyzją z dnia 24.05.2013r.na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227) i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił wnioskodawcy E. Ż. prawa do emerytury, gdyż na dzień 1.01.1999r. ma ogólny staż pracy 25 lat, 1 miesiąc i 16 dni, a staż pracy w szczególnych warunkach 9 lat, 7 miesięcy i 17 dni.

Odwołanie od tej decyzji złożył wnioskodawca, wnosząc o jej zmianę przez przyznanie mu prawa do emerytury, gdyż w okresie od 12.01.1976r. do 31.10.1977r. i od 23.05.1980r. do 29.09.1984r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania zarzucając, że wnioskodawca w w/w okresie nie pracował w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca E. Ż. urodzony w dniu (...) złożył w dniu 5.03.2013r. w organie rentowym wniosek o emeryturę.

Na dzień 1.01.1999r. jego ogólny staż ubezpieczeniowy wynosi 25 lat, 1 miesiąc i 16 dni.

Organ rentowy przyjął pracę wnioskodawcy w szczególnych warunkach w wymiarze 9 lat. 7 miesięcy i 17 dni,

(dowód: świadectwa pracy, świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, karta przebiegu zatrudnienia, decyzja - akta o emeryturę).

Wnioskodawca w okresie od 12.01.1976r. do 31.10.1977r. pracował w Wojewódzkiej U. S. P.w Z.Oddziale Usług (...)w L.– Zakładzie (...)w T.. W świadectwie pracy podano stanowiska pracy palacz co, konserwator – palacz, konserwator – palacz kotłowy,

(dowód: świadectwo pracy k. 23 oraz k. 23 akt o emeryturę).

W zakładzie tym wnioskodawca pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku palacz kotłowy – konserwator. Palił w kotłach typu przemysłowego. Były trzy kotły, dwa kotły wodne i w późniejszym okresie jeden kocioł parowy. Palił w tych kotłach, ponieważ ciepło było potrzebne do wysuszania luster, do sitodruku, do wykwaszania kryształu, zapewnienia ciepłej wody na hali produkcyjnej i otrzymania wody destylowanej. Jako konserwator czyścił kotły, wymiatał popiół z tych kotłów, malował rury i oczyszczał z rdzy rury łączące się z kotłami. Wykonywał on przede wszystkim prace jako palacz, która zajmowała mu prawie cały czas pracy, a w chwilach wolnych wykonywał pracę konserwatora czyszczenia kotłów. Pracę wykonywał w kotłowni. Było tam gorąco i występowało duże zapylenie,

(dowód: zeznania świadków H. J. k. 15, I. R. k. 15,16, zeznania wnioskodawcy k. 27).

Z przekształcenia tej spółdzielni powstała (...) Spółdzielnia Pracy (...) w L.. Wnioskodawca pracował w niej w okresie od 23.05.1980r. do 29.09.1984r. W świadectwie pracy podano stanowisko konserwator, palacz kotłowy,

(dowód: świadectwo k. 22 oraz k. 57 akt o emeryturę i teczka z dwoma świadectwami).

Wnioskodawca w tym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę palacza dwóch kotłów wodnych i jednego kotła parowego typu przemysłowego. W chwilach wolnych wykonywał pracę konserwatora – oczyszczanie kotłów. Pracował przy tych samych kotłach i w takich samych warunkach jak w Wojewódzkiej U. S. w. Z. G.Oddziale Usług (...)w L.. Otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych,

(dowód: zeznania świadków: H. J. k. 15, I. R. k. 15,16, zeznania wnioskodawcy k. 27, karty płac k. 27-36 akt o emeryturę).

W aktach osobowych wnioskodawcy znajdują się jedynie dwa świadectwa pracy z powyższych zakładów oraz karty zarobkowe za lata 1980-1984,

(dowód: pismo k. 25, karty k. 27-36 akt o emeryturę, teczka).

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 , 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. 1.01.1999r osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnymcharakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabyciaprawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dlamężczyzna oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 . Okres ten wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn (art. 27 pkt 2 ustawy emerytalnej). Za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresu zatrudnienia (§ 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

- ma wymagany okres zatrudnienia w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach (§ 4 ust. 1 w/w rozporządzenia).

Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnymh charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy § 2 ust. 1 w/w rozporządzenia.

Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, tak jak każdy inny dokument urzędowy, podlega kontroli zarówno co do wskazanych w nim faktów jak i podstawy prawnej. Zakwalifikowanie wykonywanego zatrudnienia do prac wykonywanych w szczególnych warunkach decyduje przede wszystkim charakter i zakres wykonywanych czynności w spornym okresie (wyrok Sądu Najwyższego z 12.09.2006r. I UK 59/06, OSNP 2007/17-18/259).

W sądowym postępowaniu odwoławczym nie obowiązują ograniczenia dowodowe obowiązujące w postępowaniu przed organami rentowymi i możliwe jest ustalenie okresów pracy w szczególnych warunkach również w oparciu o inne dowody niż w zaświadczeniach z zakładów pracy (uchwały Sądu Najwyższego z 21.09.1984r. III UZP 6/84, Lex nr 14625, z dnia 27.05.1985r. II UZP 5/85 Lex nr 1463 i wyrok Sądu Najwyższego z 8.04.1999r. II UKN 619/98 OSNP 2000/11/439).

W sprawie bezsporne jest, że na dzień 1.01.1999r. ogólny staż pracy wnioskodawcy to 25 lat, 1 miesiąc i 16 dni oraz bezsporne jest uzyskanie przez niego wieku emerytalnego 60 lat z dniem 3.04.2013r. i nie przystąpienie do otwartego funduszu emerytalnego.

Sąd ustalił stan faktyczny sprawy w oparciu o świadectwa pracy i świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach znajdujące się w aktach emerytalnych, zeznania świadków: H. J. i I. R. oraz zeznania wnioskodawcy.

Wyżej wymienieni świadkowie i wnioskodawca zgodnie zeznali, że wnioskodawca w okresach od 12.01.1976r. do 31.10.1977r. (a więc 1 rok, 9 miesięcy i 19 dni) w Wojewódzkiej U. S. P.w Z.Oddziale Usług (...)w L. Zakładzie (...)w T.i od 23.05.1980r. do 29.09.1984r. (a więc 4 lata, 4 miesiące i 6 dni) wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę palacza dwóch kotłów wodnych i jednego kotła parowego i w zależności od swoich możliwości czasowych pracę konserwatora oczyszczacza kotłów. Z uwagi na ich zgodne zeznania Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, którzy szczegółowo wskazali jakie czynności wykonywał wnioskodawca w powyższych okresach. Sąd dał także wiarę zeznaniom wnioskodawcy, który podał jakie wykonywał czynności przez cały sporny okres.

Zeznania świadków i wnioskodawcy dotyczące okresu pracy wnioskodawcy od 23.05.1980r. do 29.09.1984r. mają potwierdzenie w kartach zarobkowych, z których wynika wykonywana praca przez wnioskodawcę i otrzymywanie dodatku za pracę w szczególnych warunkach.

Prace wykonywane przez wnioskodawcę są wymienione w dziale XIV pkt 1 i 2 wykazy A załącznika do w/w rozporządzenia i działu XIV ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 wykazu A załącznika nr 1 do uchwały nr 80 zarządu Centralnego Związku (...)z 30.06.1983r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości pracy (Biuletyn CZSP z 10.08.1983r. nr 15-16, poz. 54).

Wnioskodawca posiada więc zatrudnienie 15 lat, 10 miesięcy i 12 dni w szczególnych warunkach (okres przyjęty przez organ rentowy to 9 lat, 7 miesięcy i 17 dni, okres dodany przez Sąd to 1 rok, 9 miesięcy i 19 dni + 4 lata, 4 miesiące i 6 dni).

Wnioskodawca w niewielkim wymiarze czasu pracy wykonywał pracę konserwatora oczyszczacza kotłów, a głównie niemal przez cały czas pracował jako palacz dwóch kotłów wodnych i jednego kotła parowego typu przemysłowego. Wnioskodawca mógł równocześnie wykonywać pracę w ramach dobowego wymiaru czasu, które oddziaływały szkodliwie na jego organizm.

Wyżej wymienione rozporządzenie nie zawiera zakazu sumowania obydwu rodzajów tych prac (wyrok Sądu Najwyższego z 4.06.2008r. II UK 306/07, OSNP 2009/21-22/290).

Wnioskodawca spełnia więc warunki z art. 184 ust. 1 w/w ustawy i § 4 ust. 1 w/w rozporządzenia do przyznania mu prawa do emerytury z dniem (...)., tj. z dniem uzyskania wieku 60 lat.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, należało zmienić w całości zaskarżoną decyzję i przyznać wnioskodawcy prawo do emerytury, poczynając od dnia 3.04.2013r.