Wyrok SA we Wrocławiu z 6 grudnia 2012 r. w sprawie o nadzwyczajne złagodzenie kary.

Sygn. akt II AKa 353/12

WYROK

Dnia 6 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:

SSA Wojciech Kociubiński (spr.)

Sędziowie:

SSA Andrzej Kot

SSO del. do S.A. Edyta Gajgał

Protokolant:

Anna Dziurzyńska

przy udziale prokuratora prokuratury Apelacyjnej Marii Walkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 r.

sprawy M. K.

oskarżonego z art. 59 ust. 2 i art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 1 k.k. i 12 k.k.

oraz K. Z.

oskarżonego z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy

z dnia 26 września 2012 r. sygn. akt III K 114/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do osk. M. K. i K. Z. w ten sposób, że w podstawie prawnej wymiaru kary, za przypisane im w tym wyroku przestępstwa, art. 60 § 1 k.k. zastępuje art. 60 § 2 k.k.

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. T. 600 zł tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonego M. K. w postępowaniu odwoławczym i 138 zł tytułem zwrotu VAT;

IV.  zwalnia oskarżonych M. K. i K. Z. od obowiązku poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 26 września 2012 r. sygn. akt III K 114/12 M. K. i K. Z. za przestępstwa przypisane im w pkt. I, II i III części rozstrzygającej tego wyroku (i tam opisane), skazani zostali na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 60 § 1 i 6 pkt. 2 k.k. na kary pozbawienia wolności od roku do roku i 6 miesięcy.

Wyrok Sądu Okręgowego w tej części zaskarżył prokurator, który zarzucił: obrazę przepisów prawa karnego materialnego, to jest art. 60 § 2 k.k., poprzez jego niezastosowanie w sytuacji uznania przez Sąd, że wymierzenie nawet najniższych kar przewidzianych za zarzucane oskarżonym M. K. i K. Z. przestępstwa byłyby niewspółmiernie surowe, a zastosowanie art. 60 § 1 k.k., który w okolicznościach niniejszego postępowania nie mógł być zastosowany z uwagi na fakt, że przy zarzuconych oskarżonym czynach, ustawa nie przewiduje nadzwyczajnego złagodzenia kary, a sami oskarżeni nie są osobami młodocianymi.

Podnosząc powyższy zarzut, prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez przyjęcie w miejsce art. 60 § 1 k.k., art. 60 § 2 k.k. przy podstawie wymierzenia kar M. K. i K. Z. za przypisane im czyny – w pkt I, II i III części rozstrzygającej zaskarżonego wyroku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja jest zasadna. Jak jednoznacznie stanowi o tym uzasadnienie zaskarżonego wyroku (str.11), Sąd Okręgowy zastosował wobec osk. M. K. i K. Z. instytucję nadzwyczajnego złagodzenia kary, za przypisane im w pkt I, II i III przestępstwa z art. 59 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (osk. M. K. w jednym przypadku także z art. 58 ust 1 tej ustawy w zw. z art. 11 § 2 k.k.) na tej podstawie, że uznał, iż ma miejsce szczególnie uzasadniony wypadek, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przypisane im przestępstwa byłaby niewspółmiernie surowa. Nie może być zatem wątpliwości - co zasadnie zarzuca prokurator - że Sąd Okręgowy ustalił przesłanki nadzwyczajnego złagodzenia kary wskazane w art. 60 § 2 k.k., natomiast w podstawie wyroku wskazał omyłkowo art. 60 § 1 k.k., który nie może mieć zastosowania, bowiem Sąd Okręgowy nie ustalił podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia kary z tego przepisu. W zaskarżonym wyroku doszło zatem do obrazy prawa materialnego, we wskazaniu podstawy prawnej wymiaru kary dla oskarżonych za przypisane im w pkt I, II i III części rozstrzygającej przestępstwa, co obligowało Sąd Apelacyjny do uwzględnienia apelacji prokuratora i wyrokowania jak na wstępie.

O kosztach nieopłaconej obrony z urzędu osk. M. K. za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 prawa o adwokaturze (DzU nr 146/2009 r.,poz. 1188 ze zm.) i § 2 ust. 3, 14 ust. 1 pkt 5 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 z póżn. zm.). Oskarżonych zwolniono od obowiązku poniesienia kosztów za postępowanie odwoławcze bowiem przemawiają za tym względy słuszności (art. 624 § 1 k.p.k.).