UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Legnicy wyrokiem dnia 18 czerwca 2019 r., III K 14/19:
I. uznał oskarżonego S. G. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw opisanych w punkcie I, II i III części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. G. kary pozbawienia wolności na okres próby 5 (pięć) lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego;
III. uznał oskarżonego M. K. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw opisanych w punkcie I i II części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;
IV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk i art. 73 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. K. kary pozbawienia wolności na okres próby 3 (trzy) lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego;
V. uznał oskarżonego M. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw opisanych w punkcie I i II części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, iż zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;
VI. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. S. kary pozbawienia wolności na okres próby 3 (trzy) lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego;
VII. na podstawie art. 33 § 2 i 3 kk wymierzył oskarżonym M. K. i M. S. kary grzywny w wysokości po 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;
VIII. na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonych S. G., M. K. i M. S. do informowania sądu o przebiegu okresu próby;
IX. na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązał oskarżonego S. G. do naprawienia całości szkody przez zapłacenie na rzecz firmy (...) kwoty 289.400 (dwieście osiemdziesiąt dziewięć tysięcy czterysta) złotych w terminie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku;
X. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu M. K. na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 07.10.2018 r. godz. 14:40 do dnia 08.10.2018 r. godz. 13:10 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny po 10 zł każda;
XI. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu M. S. na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 06.10.2018 r. godz. 09:10 do dnia 07.10.2018 r. godz. 12:25 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny po 10 zł każda;
XII. zasadził od wszystkich oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i zwolnił ich od ponoszenia opłat w sprawie.
Wyrok zaskarżył apelacją oskarżyciel publiczny na niekorzyść M. K. i S. G. (w stosunku do M. S. wyrok uprawomocnił się), zarzucając obrazę prawa materialnego, tj.:
I. art. 70 §2 KK przez jego niezastosowanie w sytuacji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec M. K., który jest sprawcą młodocianym, co skutkowało wskazaniem art. 70 §1 KK jako podstawy warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności zamiast art. 70 §2 KK,
II. art. 73 §2 KK poprzez jego niezastosowanie do orzeczenia dozoru kuratora wobec młodocianego M. K., a nie przepisu art. 73 §1 KK,
III. art. 91 §1 KK przez jego błędne zastosowanie, gdyż nie zachodziły przesłanki dla zastosowania konstrukcji ciągu przestępstw.
W konkluzji skarżący wniósł o:
1. zmianę wyroku w punkcie I przez uznanie S. G. za winnego popełnienia przestępstw z punktów I i II części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, że zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 §1 KK i wymierzenie za to kary roku pozbawienia wolności oraz uznanie S. G. za winnego przestępstwa opisanego w punkcie III części wstępnej i wymierzenie a to karu roku pozbawienia wolności, a także wymierzenie temu oskarżonemu na podstawie art. 85 §1 KK i art. 91 §2 KK kary łącznej roku pozbawienia wolności.
2. zmianę wyroku w punkcie IV przez wskazanie art. 70 §2 KK jako podstawy warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, zamiast art. 70 §1 KK oraz art. 73 §2 KK zamiast art. 70 §1 KK jako podstawy orzeczenia wobec M. K. dozoru kuratora.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Zasadne są zarzuty i wnioski dotyczące rozstrzygnięcia o karze i środkach probacyjnych wobec S. G.. W tym zakresie sąd odwoławczy w całości podzielił argumenty przedstawione w apelacji i zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: 1) z punktu I części rozstrzygającej wyeliminował czyn opisany w punkcie III części wstępnej wyroku stwierdzając, że orzeczenie zawarte w punkcie II części rozstrzygającej utraciło moc oraz 2) uznał S. G. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 278 §1 KK w zw. z art. 294 §1 KK zw. z art. 12 §1 KK i za to na podstawie art. 294 §1 KK wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności. Następnie, na podstawie art. 91 §2 KK i art. 86 §1 KK sąd ad quem połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec S. G. w punkcie I części rozstrzygającej zaskarżonego wyroku oraz w punkcie I.2. niniejszego wyroku i wymierzył mu karę łączną roku pozbawienia wolności, którą na podstawie art. 69 §1 i 2 KK oraz art. 70 §2 KK i art. 73 §2 KK warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, oddając oskarżonego w tym czasie pod dozór kuratora sądowego.
Sąd odwoławczy nie podzielił zaś zarzutów i wniosków dotyczących M. K.. Przeszkodą w uwzględnieniu apelacji w tym zakresie jest nowy przepis art. 438 §1a KPK, stosownie do którego przesłankę odwoławczą stanowi obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazana w pkt 1 art. 438 , chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu. Właśnie taka sytuacja ma miejsce w zaskarżonym wyroku, w którym, jako podstawę warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec M. K. powołany został art. 70 §1 KK zamiast prawidłowego art. 70 §2 KK, a art. 73 §1 KK zamiast prawidłowego art. 73 §2 KK, jako podstawa oddania tego oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.
Pomimo wadliwej podstawy prawnej orzeczenia o zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności i orzeczenia o oddaniu pod dozór kuratora, zaskarżony wyrok w tym zakresie odpowiada prawu.
Mając więc na względzie powyższe okoliczności orzeczono, jak na wstępie.
Agata Regulska
Jerzy Skorupka
Maciej Skórniak