Zarządzenie SA we Wrocławiu z 28 listopada 2019 r. w sprawie o skargę na przewlekłość.

W., 28 listopada 2019 roku.

Sygnatura akt II S 59/19

ZARZĄDZENIE

Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu II Wydział Karny

Wiesław Pędziwiatr

na podstawie art. 93 § 2 k.p.k. i art. 120 § 1 i 2 k.p.k.

zarządził

I.  uznać za bezskuteczne pismo R. S. z 10 października 2019 roku zatytułowane Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki;

II.  uznać za bezskuteczne pismo R. S. z 18 listopada 2019 roku zatytułowane Wniosek.

UZASADNIENIE

R. S. pismem z 10 października 2019 roku złożył skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Na wstępie konieczne jest stwierdzenie, że skarga R. S., dotknięta jest uchybieniami formalnymi w postaci braku własnoręcznego podpisu oskarżonego na piśmie zatytułowanym skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jak zresztą niemalże wszystkie jego pisma kierowane do Sądu. Mimo znanego R. S. także obowiązku wniesienia wraz ze skargą stosownej opłaty nie uczynił tego.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity DZ.U. 2018 .75) skarga podlega stałej opłacie w wysokości 200 złotych.

O powinności uiszczenia tej opłaty w terminie 7 dni – pomimo posiadania przez niego wiedzy o takim obowiązku – skarżący został pouczony wezwaniem do jej uiszczenia oraz poinformowano go o skutkach braku opłaty oraz o konieczności własnoręcznego podpisania złożonego pisma. R. S. otrzymał wezwanie do usunięcia braków swego pisma 12 listopada 2019 roku, a zatem termin do wniesienia opłaty i podpisania pisma upływał 19 listopada 2019 roku, mimo tego skarżący opłaty nie uiścił i pisma nie podpisał.

Złożył natomiast kolejne pismo zatytułowane Wniosek. Pismo to zostało odczytane, jako jego wniosek o zwolnienie od opłaty. Wobec jednak tego, że nie było podpisane przez R. S. oraz informacji wynikającej z wezwania Sądu o wymogu uzupełnienie braków formalnych i podpisanie własnoręczne składanych pism oraz nie uczynienia tego w zakreślonym terminie, skonstatować należy, że jego pisma są dotknięte brakami formalnymi. Jest tak bowiem, termin do uzupełnienia tych braków upłynął 19 listopada 2019 roku, gdyż pismo wzywające do ich usunięcia wnioskujący otrzymał 12 listopada 2018 roku jest oczywistym, że nie wypełnił on zobowiązania do usunięcia braków formalnych (przede wszystkim własnoręcznego podpisania) mimo pouczenia o skutkach takiego postąpienia. Skoro pismo R. S. nie zostało podpisane ten brak powoduje, że żadne inne czynności autora pisma nie mają w tej sprawie znaczenia. Brak ten jest wystarczającym do uznania, że pismo R. S. nie może spowodować dalszych czynności sądowych wynikających z jego pisma z 10 października 2019 roku oraz 18 listopada 2019 roku.

Konsekwencją takiego zachowania R. S. jest – zgodnie z normą zawartą w art. 120 § 2 k.p.k. – uznanie jego pisma zatytułowanego Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki a w konsekwencji także Wniosek, za bezskuteczne.