Postanowienie SA we Wrocławiu z 29 października 2013 r. w sprawie o skargę na przewlekłość.

Teza Upływ czasu pomiędzy zleceniem wykonania opinii osobie nieposiadającej do tego odpowiednich uprawnień, a podjęciem przez Sąd czynności weryfikacyjnych, uzasadnia stwierdzenie przewlekłości postępowania.
Data orzeczenia 29 października 2013
Data uprawomocnienia 29 października 2013
Sąd Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny
Przewodniczący Marcin Cieślikowski
Tagi Skarga na przewlekłość
Podstawa Prawna 12skarga-na-naruszanie-prawa-strony-do-rozpoznania-sprawy-w-postepowaniu-przygotowawczym

Rozstrzygnięcie
Sąd

Sygn.akt II S 29/13


POSTANOWIENIE


Dnia 29 października 2013 r.


Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:


Przewodniczący: SSA Marcin Cieślikowski (spr.)


Sędziowie: SSA Zdzisław Pachowicz


SSA Edward Stelmasik


Protokolant: Anna Turek


po rozpoznaniu w sprawie skargi skazanego A. K.


zażalenia wniesionego przez skazanego


w przedmiocie naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki


na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki


p o s t a n a w i a


oddalić skargę A. K.


UZASADNIENIE


Wniosek skazanego o udzielenie warunkowego zwolnienia wpłynął do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 20 marca 2013 r. W dniu 22 marca sekretariat skierował w trybie art. 24 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 9.04.2010 r. o Służbie Więziennej wniosek o udzielenie opinii o skazanym. Opinia o skazanym wydana przez zastępcę Dyrektora Zakładu Karnego sporządzona została w dniu 9 kwietnia 2013 roku a do Sądu Okręgowego wpłynęła w dniu 17 kwietnia 2013 r. W między czasie wezwano skazanego do uiszczenia opłaty w kwocie 45 złotych, co też uczynił skazany w dniu 16 kwietnia 2013 r. Na dzień 14 maja 2013 roku wyznaczono termin posiedzenia w celu rozpoznania wniosku o warunkowe zwolnienie wyznaczając jednocześnie skazanemu obrońcę z urzędu w osobie adw. P. N.. W posiedzeniu wziął udział skazany i jego obrońca. Sąd odmówił udzielenia warunkowego zwolnienia. W dniu 22 maja 2013 roku wpłynęło do Sądu zażalenie skazanego sporządzone przez jego obrońcę. Przed wysłaniem akt z zażaleniem w dniu 27 maja 2013 roku Sąd Okręgowy zwrócił się do Dyrektora Zakładu Karnego o nadesłanie odpisów wyroków na podstawie których skazany odbywa aktualnie karę pozbawienia wolności. W między czasie w dniu 16 maja 2013 r. skazany skierował do Sądu Okręgowego wniosek o doręczenie pisemnego postanowienia, wniosek ten wpłynął do Sądu dopiero w dniu 22 maja 2013 r. Tego samego dnia to jest 16 maja skazany złożył zażalenie bezpośrednio do Sądu Apelacyjnego, które wpłynęło dopiero w dniu 22 maja 2013 r. Zażalenie to zostało przesłane do Sądu Okręgowego w dniu 6 czerwca 2013 r. W dniu 5 czerwca 2013 r. nadesłany został odpis prawomocnego wyroku łącznego w sprawie III K 132/09, który jest aktualnie wykonywany. Zarządzeniem z dnia 12 czerwca 2013 r. nie przychylono się do zażalenia skazanego i przekazano je do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. Zażalenie z aktami sprawy wpłynęło do Sądu Apelacyjnego w dniu 18 czerwca 2013 r. W dniu 2`1 czerwca zostało wyznaczone posiedzenie na dzień 22 lipca 2013 r. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. II AKz 945/13. Postanowieniem z dnia 22 lipca 2013 r. zażalenie skazanego zostało uwzględnione w ten sposób, że uchylono postanowienie Sądu Okręgowego i wniosek o warunkowe zwolnienie przekazano Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Następnie to jest 23 lipca 2013 roku postanowienie z aktami sprawy zostało przekazane do Sądu Okręgowego we Wrocławiu, które zarejestrowano w dniu 24 lipca 2013 r. Zarządzeniem z dnia 29 lipca 2013 r. skierowano pismo do kuratora sądowego i komisariatu policji o sporządzenie wywiadu środowiskowego za okres od 20 stycznia 1993 r. do 6 marca 2006 r., zgodnie z zaleceniem Sądu Apelacyjnego. Pisma do powyższych podmiotów zostały wysłane w dniu 30 lipca 2013 r. W dniu 23 sierpnia 2013 r. nadesłano informację z Policji odnośnie zachowania skazanego, natomiast nie przeprowadzono wywiadu kuratorskiego, co spowodowało wysłanie pisma z ponagleniem w dniu 10 września 2013 roku. W dniu 19 września 2013 roku wpłynęło do Sądu Okręgowego do Wydziału IV skarga skazanego na przewlekłość postępowania. W dniu 26 września skarga powyższa została przekazana do Sądu Apelacyjnego, który to wezwał skazanego do usunięcia braków poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 100 złotych. Jak się okazało skazany opłatę tę wpłacił, ale na konto Sądu Okręgowego w dniu 25 września, co zostało ustalone po wpłynięciu akt sprawy skargi na przewlekłość do Sądu Apelacyjnego w dniu 10 października 2013 r. W między czasie w dniu 7 października odpis skargi skazanego został przekazany Prezesowi Sądu Okręgowego we Wrocławiu w celu ustosunkowania się do skargi. W dniu 17 października 2013 roku Prezes Sądu Okręgowego złożył odpowiedź na skargę i wniósł o jej oddalenie.


Rozpoznając skargę skazanego A. K., Sąd Apelacyjny uznał, że jest ona nieuzasadniona. Jak wynika z przytoczonych wyżej faktów, brak jest podstaw do stwierdzenia przewlekłości postępowania Sądu Okręgowego. W okresie od wpłynięcia wniosku w dniu 20 marca do czasu jego rozpoznania w dniu 14 maja 2013 r., postępowanie przebiegało sprawnie. Także brak jest jakichkolwiek podstaw aby uznać, że przewlekłość nastąpiła w postępowaniu międzyinstancyjnym mimo, że kierowanie przez skazanego zażalenie bezpośrednio do Sądu Apelacyjnego, spowodowało pewne opóźnienie w rozpoznaniu sprawy przez ten Sąd. Wobec tego, że zostało to zawinione przez skazanego jest oczywiste, iż nie może to stanowić przesłanki uwzględniającej skargę. Trafnie w swojej odpowiedzi Prezes Sądu Okręgowego stwierdził, że niedopuszczalna jest merytoryczna ocena rozstrzygnięcia sądu. Uchylenie zaskarżonego postanowienia Sądu Okręgowego nie uzasadnia przyjęcia przewlekłości postępowania. Aktualnie działania Sądu Okręgowego wynikają z zaleceń Sądu Apelacyjnego, których Sąd I instancji bezwzględnie musiał przestrzegać (art. 442 § 3 k.p.k.). Podkreślić na koniec należy, że uchylenie postanowienia Sądu Okręgowego nie było wynikiem rażących zaniedbań Sądu Okręgowego lecz było wynikiem podzielenia trafnych argumentów obrońcy skazanego, który wskazał w zażaleniu na istotny element prognozy kryminologicznej. Reasumując, w ocenie Sądu Apelacyjnego w rozpoznawanym wniosku skazanego o udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia, nie doszło do przewlekłości postępowania w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki z dnia 17 czerwca 2004 roku.


Na powyższe postanowienie


nie przysługuje zażalenie.

Wyszukiwarka