Postanowienie SA we Wrocławiu z 27 lutego 2012 r. w sprawie o uchylenie uchwał.

Sygn. akt I ACz 264/12

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Anna Guzińska

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Adam Jewgraf

Walter Komorek (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa W. W. i H. W.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul . (...) w W.

o uchylenie uchwał

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie Sądu Okręgowego w Świdnicy

z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt I C 632/11

p o s t a n a w i a: zmienić zaskarżone postanowienie w części dotyczącej uchwały nr (...) co do której powództwo o jej uchylenie zabezpieczyć poprzez wstrzymanie wykonania do czasu zakończenia procesu, a dalej idący wniosek i zażalenie oddalić.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy oddalił wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez wstrzymanie wykonania – do czasu zakończenia procesu – uchwał podjętych przez pozwaną Wspólnotę. Zdaniem Sądu Okręgowego, roszczenie nie zostało uprawdopodobnione, a wniosek powodów zmierza do sparaliżowania funkcjonowania Wspólnoty, której uchwały zostały podjęte większością głosów i nikt oprócz powodów ich nie kwestionuje.

W zażaleniu na to postanowienie, wnosząc o jego zmianę przez uwzględnienie wniosku, powodowie nie zgodzili się z tym, że ich roszczenie nie zostało uprawdopodobnione, a skala błędów proceduralnych popełnionych przy podjęciu uchwał nie przekłada się na ich treść.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu, o ile nie dotyczy ono uchwały nr(...)

Na zebraniu właścicieli lokali w dniu 23 lutego 2011 r. oraz w trybie indywidualnego zbierania głosów w dniach 24-28 lutego 2011 r. pozwana Wspólnota przyjęła następujące uchwały:

1.  uchwała nr (...) w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego Wspólnoty za okres od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz udzielenia absolutorium zarządowi Wspólnoty (uchwała podjęta większością 69,80% udziałów);

2.  uchwała (...)o przypisaniu właścicielom do zapłaty nadwyżki kosztów nad przychodami proporcjonalnie do naliczeń oraz o zwrocie właścicielom, także proporcjonalnie do naliczeń, nadwyżki przychodów nad kosztami (uchwała podjęta większością 73,70% udziałów);

3.  uchwała nr (...) w sprawie przeznaczenia na fundusz remontowy przychodów za dodatkowe pomieszczenia oraz przychodów z odsetek (uchwała podjęta większością 73,70% udziałów);

4.  uchwała nr (...) w sprawie zatwierdzenia planu gospodarczego na rok 2011, w sprawie zatwierdzenia miesięcznych opłat zaliczkowych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, przy jednoczesnym upoważnieniu zarządu do odpowiednich zmian opłat w ślad za zmianą urzędowych cen wody, kosztów odprowadzaniu ścieków, kosztów wywozu nieczystości stałych, kosztów energii elektrycznej itp. (uchwała podjęta większością 73,70% udziałów);

5.  uchwała nr (...) w sprawie ustalenia planu remontów na rok 2011 (uchwała podjęta większością 73,70% udziałów);

6.  uchwała nr (...) w sprawie realizacji uchwały nr(...)dotyczącej przymusowej sprzedaży lokalu powodów (uchwała podjęta większością 64,60% udziałów).

Pozwani powodowie zarzucili, że nie mieli dostępu do dokumentów stanowiących podstawę uchwalenia w/w uchwał i że nie uzyskały one przepisanej większości udziałów. Tym samym, według powodów, ich roszczenie zostało uprawdopodobnione. Nie należy się z tym zgodzić.

Zgodnie z art. 243 k.p.c., ilekroć ustawa przewiduje uprawdopodobnienie zamiast dowodu (art. 730 1 § 1 k.p.c.), zachowanie szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym nie jest konieczne. Pozwala to sądowi oprzeć się na środkach niebędących dowodami w rozumieniu Kodeksu postępowania cywilnego, takich jak pisemne oświadczenia osób czy wyjaśnienia stron. W orzecznictwie uprawdopodobnienie jest traktowane jako surogat dowodu, zwolniony od ścisłych formalności dowodowych. Uprawdopodobnienie nie daje zatem pewności co do prawdziwości twierdzeń o istnieniu konkretnego roszczenia, ale pozwala przyjąć, że jest ono prawdopodobne. Roszczenie jest uprawdopodobnione, jeżeli prima facie istnieje znaczna szansa na jego istnienie (por. Ewa Stefańska w Komentarzu do Kodesu postępowania cywilnego, wyd. 1, tom 2 pod redakcją Małgorzaty Manowskiej, Warszawa 2011, str. 355), co nie wyklucza tego, że w świetle głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego wniosek może okazać się bezzasadny. Istotą postępowania zabezpieczającego jako postępowania incydentalnego nie jest uznanie dochodzonego roszczenia za udowodnione, ale jedynie za uprawdopodobnione, czemu służy jedynie pobieżna analiza dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego. Możliwość dojścia, w wyniku pełnego postępowania, do wniosku o niezasadności roszczenia jest oczywistym założeniem tej instytucji (por. Ewa Stefańska, op.cit, str. 356).

Zaskarżając uchwały (...)pozwanej Wspólnoty, powodowie wychodzą z założenia, że prowadzą one do utraty kontroli właścicieli nad poczynaniami zarządu i w konsekwencji finansami oraz interesami Wspólnoty. Według powodów wykonanie owych uchwał sprawi, że członkowie Wspólnoty będą musieli ponosić wydatki na zaliczki w wysokości, która nie wynika z żadnych dokumentów. Tymczasem dokumenty, jakie legły u podstaw przyjęcia zaskarżonych uchwał (...) wprost je uzasadniają, czego potwierdzeniem jest ich przegłosowanie. Zaskarżenie uchwały ciała zbiorowego nie zawsze podyktowane jest potrzebą ochrony rzeczywistych jego interesów, a często skłonnościami pieniaczymi (tak Alfred Gola, Juliusz Suchecki w: Najem i własność lokali, wyd. 2, Warszawa 2000, str. 307). Nawet jeśli takie cechują powodów, co zarzuca im strona pozwana, to nie może to być podstawą do wykonania przed zakończeniem procesu uchwały nr (...) o przymusowej sprzedaży lokalu powodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o własności lokali sprzedaż lokalu w drodze licytacji na podstawie przepisów k.p.c. o egzekucji z nieruchomości jest możliwa tylko wtedy, jeżeli właściciel lokalu zalega długotrwale z zapłatą należnych od niego opłat lub wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu albo przez swoje niewłaściwe zachowanie czyni korzystanie z innych lokali lub nieruchomości wspólnej uciążliwym. Powodowie twierdzą, że nie zalegają z opłatami, a fakt, iż pomiędzy nimi a zarządem jest konflikt na gruncie prowadzenia prawidłowej gospodarki Wspólnoty, nie wyczerpuje jeszcze – i tu mają rację – znamion „uciążliwości” w korzystaniu nieruchomości przez współmieszkańców. Stąd też należało wstrzymać wykonanie zaskarżonej uchwały nr (...) Reasumując, fakt nadużywania prawa do zaskarżania uchwał wspólnoty mieszkaniowej nie czyni z reguły na tyle niewłaściwym zachowania tego jej członka, który w ten właśnie sposób postępuje, by za usprawiedliwioną uznać reakcję wspólnoty na to zachowanie polegającą na usunięciu z niej owego członka w drodze przymusowej sprzedaży jego lokalu (art. 16 ust. 1 ustawy o własności lokali).

Orzeczenie Sądu Apelacyjnego uzasadniają przepisy art. 386 § 1 i art. 397 § 2 k.p.c.

mw