Postanowienie SA we Wrocławiu z 27 listopada 2012 r. w sprawie o koszty adwokackie.

Sygn. akt I ACz 2207/12

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Jan Gibiec (spr.)

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Małgorzata Bohun

Janusz Kaspryszyn

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: P. Z.

przeciwko: (...) S.A. w O.

o zapłatę

na skutek zażalenia strony pozwanej

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

w przedmiocie kosztów procesu

zawarte w nakazie zapłaty w postepowaniu nakazowym z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt X GNc 756/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 20.09.2012 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał stronie pozwanej (...) S.A. w O., aby zapłaciła powodowi P. Z. kwotę 180.029,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 14.09.2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w kwocie 5.686 zł. Na koszty procesu złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 3.600 zł, opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz opłata od pozwu w kwocie 2.251 zł.

Strona pozwana nie wniosła zarzutów od nakazu zapłaty. Złożyła zażalenie na zawarte w nim rozstrzygnięcie o kosztach procesu, żądając jego zmiany przez odstąpienie od obciążania jej kosztami procesu, ewentualnie – uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji. Powołała się na trudną sytuację finansową, skutkującą powstaniem zaległości płatniczych wobec powoda, a spowodowaną nieregulowaniem zobowiązań przez kontrahentów strony pozwanej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu jako pozbawione uzasadnionych podstaw.

Skarżąca domagała się odstąpienia od obciążania jej kosztami procesu. Możliwość taką co do zasady stwarza przepis art. 102 k.p.c., stanowiący, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Skarżąca nie miała racji, podnosząc, że jej trudna sytuacja materialna, wynikająca z braku płatności od własnych kontrahentów, obligowała Sąd do rozstrzygnięcia o kosztach procesu w myśl powołanego przepisu art. 102 k.p.c. Nieobciążenie strony przegrywającej proces obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania z uwagi na jej sytuację majątkową może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy strona przegrywająca znajduje się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji majątkowej, a nadto (w odniesieniu do powoda), wytaczając powództwo była subiektywnie przeświadczona o słuszności dochodzonego roszczenia (por. postanowienie SN z dnia 03.02.2011 r., I Cz 171/10, Lex nr 738386). Podstawą do zastosowania przepisu art. 102 k.p.c. może być również precedensowy charakter sprawy (por. postanowienie SN z dnia 13.09.2010 r., II PZ 24/10, Lex nr 661510) lub oparcie rozstrzygnięcia wyłącznie na podstawie, którą Sąd uwzględnił z urzędu (postanowienie SN z dnia 19.08.2010 r., IV Cz 50/10, OSNC 2011/3/34).

W niniejszej sprawie nie zaistniała żadna ze wskazanych okoliczności, ani też inna sytuacja, która uzasadniałaby zastosowanie przepisu art. 102 k.p.c. Do takich okoliczności nie można było zaliczyć prowadzenia przez stronę pozwaną działalności gospodarczej w dziedzinie dotkniętej obecnie stagnacją (budownictwo), skoro powód działa w tym samym sektorze. Strona pozwana nie przeczyła przy tym, że nie uiściła na rzecz powoda należnych mu świadczeń w umówionym terminie. Tym samym zmusiła go do wytoczenia powództwa i z tej przyczyny powód ma prawo otrzymać od strony pozwanej zwrot kosztów procesu. Kwestia rozliczeń między stroną pozwaną a jej kontrahentami, od których strona pozwana uzależnia odzyskanie płynności finansowej, pozostawała indyferentna z punktu widzenia powoda, któremu przysługiwało w stosunku do strony pozwanej wymagalne roszczenie. W tej sytuacji powód, który został zmuszony przez stronę pozwaną do zainicjowania postępowania i poniósł związane z tym koszty, winien – jako strona wygrywająca – otrzymać ich zwrot.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie jako bezzasadne (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).

Z.:

1. odnotować – niezaskarżalne;

2. odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikom stron bez pouczenia o niezaskarżalności;

3. akta zwrócić SO.

MW