Postanowienie SA we Wrocławiu z 28 listopada 2012 r. w sprawie o środki odwoławcze.

Teza Wymagania konstrukcyjne, jakim powinna odpowiadać apelacja, nie są wymaganiami niemożliwymi do spełnienia, a nałożenie na profesjonalnych pełnomocników obowiązków dotyczących ich respektowania niewątpliwie zmierza do usprawnienia postępowania apelacyjnego.
Data orzeczenia 28 listopada 2012
Data uprawomocnienia 28 listopada 2012
Sąd Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny
Przewodniczący Jan Gibiec
Tagi Środki odwoławcze Apelacja
Podstawa Prawna 368kpc

Rozstrzygnięcie
Sąd postanowił uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE


Wyrokiem z dnia 09.05.2012 r. Sąd Okręgowy w Opolu oddalił powództwo M. T. przeciwko pozwanym Skarbowi Państwa – Aresztowi Śledczemu w O. i M. G. o zapłatę.


Apelację od tego wyroku wywiódł powód (k. 90), kwestionując jego zasadność i przytaczając argumenty na poparcie swego stanowiska. We wnioskach apelacji zażądał skierowania go „na obserwację psychiatryczną do odpowiedniego ośrodka”.


W dniu 19.07.2012 r. (k. 108) Przewodniczący zarządził wezwanie powoda do usunięcia braków formalnych apelacji przez dołączenie jej odpisu oraz sprecyzowanie, czy powód zaskarża wyrok w całości czy też w części i uzasadnienie, dlaczego domaga się uchylenia czy też zmiany, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia apelacji. Wezwanie doręczono powodowi w dniu 25.08.2012 r. (k. 116).


W dniu 26.08.2012 r. powód złożył żądany od niego odpis apelacji. Sprecyzował, że zaskarża wyrok w całości i wnosi o skierowanie sprawy na rozprawę główną do Sądu Apelacyjnego (k. 111 – 113).


Zaskarżonym postanowieniem (k. 117) Sąd Okręgowy w Opolu odrzucił apelację powoda na podstawie przepisu art. 370 k.p.c., gdyż powód, mimo uprzedniego wezwania, nie usunął braków formalnych apelacji, tj. nie uzasadnił zakresu żądanej zmiany.


Na powyższe postanowienie zażalenie złożył powód (k. 125, k. 147), kwestionując poprawność zaskarżonego postanowienia.


Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:


Zażalenie okazało się zasadne, gdyż przyczyny odrzucenia apelacji, wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, nie zaistniały.


Zgodnie z przepisem art. 368 § 1 k.p.c., apelacja powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto zawierać:


1)oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości czy w części,


2)zwięzłe przedstawienie zarzutów,


3)uzasadnienie zarzutów,


4)powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła później,


5)wniosek o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia.


Powołany przepis wylicza w sposób wyczerpujący wymogi formalne apelacji, których Sądy nie mogą rozszerzać w sposób dowolny. Zasadne było zatem jedynie wezwanie powoda do usunięcia braków formalnych apelacji przez złożenie jej odpisu oraz wskazanie zakresu zaskarżenia, które to braki powód usunął w zakreślonym terminie. Brak było podstaw do oczekiwania od powoda, że uzasadni zakres żądanej zmiany wyroku, gdyż przepis art. 368 § 1 k.p.c. nie przewiduje spełnienia takiego wymogu formalnego. Wezwanie skierowane w tym zakresie było bezpodstawne, a niedostosowanie się do niego nie mogło skutkować odrzuceniem apelacji.


Z wymienionych przyczyn zaskarżone postanowienie należało uchylić (art. 386 § 1 k.p.c. i art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).


Z/


1. odnotować – niezaskarżalne;


2. odpis postanowienia doręczyć:


a) powodowi – z pouczeniem o niezaskarżalności, za pośrednictwem Dyrektora ZK w O. Śl;


b) Prokuratorii Generalnej – bez pouczenia;


c) pozwanej ad. 2 – z pouczeniem o niezaskarżalności;


3. akta zwrócić SO.


bp

Wyszukiwarka